Copyright

myfreecopyright.com registered & protected

Monday, April 18, 2011

My Seminary Series (Part 3, Meet the Roommates)


=======================================

Habang nag-iisip ako ng mga pwedeng mangyari sa akin dito ay titig na titig si Gilbert. Nangiti ito sa biglaang katahimikan. Inakbayan ako at ginulo ang buhok ko.

"Just take this as an opportunity para makapag-isip-isip ka. Kung anuman ang mangyari so be it. Pero try to control your actions. Okay? Matalino ka kaso pagdating sa puso at libog ay mahina ka. Try to control them. Malay mo pagkatapos mo dito e maging mas magaling ka na sa pagkontrol ng puso at libog mo."

Ngumiti lang ako sa sinabi niya. Tumango ako at sumandal saglit sa balikat niya. Agad kong binawi ang ulo ko nang maalala na di lang pala kami ang tao doon.

"Thanks sa pagpapalakas ng loob ko. Di ko alam na kahit sa nangyari sa atin e ikaw pa pala ang masasandalan ko ngayon."

Ngumiti lang siya sa sinabi ko.

Kumanan na kami papunt sa malaking pinto at may nakasulat nga na reflectory doon. Pagkabukas na pagkabukas pa ni Father Ric ng pinto ay rinig agad namin ang malakas na usapan at tawanan ng mga andun. Parang hindi seminaryo ito. Pero nang makita nilang dalawang pari ang agad na pumasok doon ay agad na tumahimik ang mga andun. Sobrang tahimik na ang naririnig lang namin ay ang tunog ng kubyertos na nalaglag ng isa sa mga andun.

Iginiya kami ni Father Ric papunta sa bakanteng mesa na para sa mga pari. Lahat ay nakatitig sa amin. After 10 minutes ay sumenyas na ang isa sa mga seniors doon na pwede nang kumuha ng pagkain. Buffet style ang pagkain doon. Maraming pagpipilian.

Walang tumayo sa aming apat. Nakikiramdam muna kami nina Gilbert. Sumusulyap ako kay Ninong Alex kung tatayo ba kami.

Pasimple akong bumulong kay Gilbert.

"Di ba tayo kukuha?" bulong ko. Pero nilakasan ka iyon ng konti para marinig ni Ninong.

Bago pa makasagot si Gilbert ay may lumapit sa amin na may dalang pagkain. Kahit apat kaming andun alam kong sobra iyon sa aming apat. Agad na binuhat ni Ninong ang isang lalagyan na may fried chicken at binigay sa akin. Kumuha lang ako ng isa at si Gilbert din. Nasa harap ko naman ang chicken curry pero di ako kumuha noon. Ayaw na ayaw ko kasi iyon. Kumuha na lang ako sa chopsuey na nasa harap ni Gilbert.

Habang kumakain ay pansin kong walang masyadong ingay. Halatang mga may breeding kumain ang mga andun dahil kahit konting santik lang ng kubyertos sa pinggan ay di ko marinig. Kung may mga mag-uusap man ay sobrang hina lang na parang ayaw makarating sa amin ang ingay.

After 20 minutes or so ay natapos na rin kami. Di ko alam kung ano gagawin ko kasi nakakahiya naman if iiwan ko yunh napagkainan ko sa mesa na parang may katulong ako. Pero di ko rin alam kung bubuhatin ko ba yung pinggan at dadalhin sa kung saan man yung lababo. Di na ako nakatiis at bumulong na ako sa ninong ko.

"Ninong, ano po gagawin ko sa pinggan ko? Dadalhin ko na po ba sa lababo?"

Napalakas yata ang bulong ko kaya si Father Ric na ang agad na sumagot.

"Ngayon, ipapaligpit muna natin ito sa mga katulong natin. Pero pag di ka na nakaupo dito at kasama mo na ang mga kasama mo sa search-in ay kanya-kanya kayong hugas ng plato niyo at ilalagay niyo iyon sa sarili ninyong cabinet na lalagyan ng mga gamit-pangkain niyo." nakangiting paliwanag ni Father Ric.

"A, ok. Thank you po." sagot ko naman.

Nakita ko nga na pagkatapos kumain ng mga seminarista ay kanya-kanay silang buhat ng pinggan nila at sunod-sunod na pumunta sa tantiya ko ay yung lababo nila.

Kami naman ay inaya na sa labas ni Father Alex dahil gumagabi na at kailangan na ring umuwi ni Gilbert sa dorm nito.

Pagkalabas namin ay nagkamayan sina Ninong at Father Ric. Si Gilbert naman ay inakbayan ako at pasimpleng hinalikan ako sa pisngi. Nginitian ko lang siya.

"Wag kang mahihiyang tawagan ako kapag may kailangan ka ha?" paalala pa nito.

Kaagad namang nagpaalam sina Ninong at Gilbert at pumasok na si Ninong sa kotse ni Gilbert. Idadaan na lang daw niya si Ninong sa kumbento bago siya umuwi.

Pagkalabas nila ng gate ng seminaryo ay sinabihan na ako ni Father Ric na umakyat na ayusin ang mga gamit ko at maligo na bago matulog. Habang naglalakad kami ay inulit niya ang mga rules ng seminaryo. Binigyan din niya ako ng schedule ng activities namin sa buong araw.

5:00 AM - Wake up
5:30AM - Morning ROsary
6:00AM - Mass
7:30AM - Bath
8:30AM - Breakfast
9:30 - 11:30AM - Lessons
12:00NN - Lunch
1:00PM - 4:30PM - Lessons
4:30PM - 5:30PM - Chores
5:30PM - 6:00PM - Break
6:00PM - Evening Rosary
6:30PM - 7:30PM - Free Time, Sports and Leisure
7:30PM - Dinner
8:30PM - End of Activities


Natapos ko nang basahin ang schedule ko nang nasa harap na kami ng kuwarto ko.

Kumatok saglit si Father Ric at binuksan ang pinto. Pagkapasok namin ni Father Ric ay tahimik na tumingin sa amin ang apat na mga andun. Napansin kong bakante pa ang isang kamang malapit sa kamang tinuro sa akin ni Father Ric. Ang kama ko ay malapit sa bintana at ang bakanteng kama ay ang nasa paanan ko na nasa dingding.

"Good evening. Ito nga pala si Angelo. Kasama niyo siya sa search-in at magiging roommate niyo." pagpapakilala ni Father Ric.

"Hello." Halos sabay-sabay na bati ng apat.

"KAyo na ang bahala dito." tumango lang siya sa apat saka bumaling sa akin. "Pag meron kang mga tanong, lumapit ka lang sa mga seniors dito. Makikilala mo naman sila dahil may name tags sila."

"Thank you po." naisagot ko.

Agad na sinara ni Father Ric ang pinto. Nakayuko akong pumunta sa kama ko. Naalala kong di ko pa pala naayos ang mga gamit ko kaya kinuha ko sa aparador iyon at nilapag sa kama para ayusin.

Agad na lumapit ang apat sa akin. Ang dalawa ay umupo sa bakanteng parte ng kama ko at ang dalawa naman ay sa isang bakanteng kama.

"Joseph nga pala. 16 years old. Taga-Passi. Kakagraduate ko lang ng high school" agad na pakilala ng tantiya ko ay pinakamatanda sa kanila. Maputi. Makinis ang balat. Medyo payat pero di naman gaanong matangkad. Inilahad niya ang kamay niya at inabot ko naman ito para makipagkamay. In fairness, malambot ang kamay niya. Medyo pawisin nga lang.

Ngumiti agad ako.

"Hikes nga pala. 13 years old. Taga-Calinog. High School pa lang." pagpapakilala pa ng nasa likod ni Joseph. Bata pa ang mukha nito. Siguro mga 2 inches lang ang tangkad nito sa akin. Maliit ang mukha. Cute. Medyo moreno. Maganda ang ngipin at mata. Siyempre agad kong kinamayan iyon. Pero parang nakuryente ako sa pakikipagkamay sa kanya kaya agad kong binawi ang kamay ko. Napayuko ako. Baka kasi napansin din niya na parang may kuryente sa mga kamay namin.

Tumayo naman at lumapit ng konti ang nasa kabilang kama at nilahad din ang kamay. Maganda ang hubog ng katawan niya at nakasando na lang ito. Medyo moreno pero nakadagdag sa appeal ng katawan niya ang kulay niya. Kulot ang buhok, manipis ang labi, medyo matangos ang ilong at malalim ang mata.

"Romeo nga pala. 16 years old. High school graduate na rin. Taga-San Joaquin ako." pagkahawak ko sa kamay niya ay may konting pisil pa akong naramdaman. Nagulat ako nang kumindat pa siya. Agad akong nakaramdam ng takot sa kaniya. Parang may kong anong kapilyuhan sa mukha niya.

Huling nagpakilala ang isa pang batang alam ko kaedad ko lang. Maputi din ang balat. Chinito. Katamtaman lang ang ilong at labi. Makinis ang mukha at balat niya. Cute all in all. Pero parang mahiyain.

"Jason. 12 years old. Kakagraduate lang sa elementary. Taga-Tigbauan." mahinang pagpapakilala niya.

Ako ang nag-abot ng kamay ko para makipagkamay sa kanya. Nanginginig pa ang kamay niya.

Pinasadahan ko ang mga mukha ng apat na kasama ko sa kuwarto. Medyo natakot ako ng konti. Naisip ko kung ganito ka-cute at kaguguwapo mga kasama ko sa kuwarto, wala pang isang araw baka may mangyari na sa akin dito.

Pagkatapos namin magpakilalahan e tuloy sila sa pagkukuwentuhan dahil halatang kakakilala pa lang din nila sa isa't isa. Ako naman ay tuloy lang sa pag-aayos ng mga gamit ko. Pero habang nagkukuwentuhan sila ay di ko marinig ang boses ni Jason kaya nilingon ko siya. Nahuli ko kaagad siya na nakatingin sa akin. Pagkakita niya na nakatingin ako ay ngumiti lang siya at binaling ang tingin sa tatlo pa naming kasama.

Habang nagtutupi naman ako ng mga damit ko na mabilisan ko lang pinasok sa bag ko nang maglayas nga ako ay nag-iisip ako. Iniisip ko ang sinabi ni Gilbert kanina. Lapitin nga ako ng mga lalaki at bading. Hmmm. Ano ba ang meron sa akin at nasabi niya iyon. Dahil ba sa kahit siya na lalaki ay nahulog agad sa akin at nadala ng libog kahit straight siya at kakakilala lang namin?

Napapailing ako kapag naaalala ko ang masamang nakaraan ko sa Dumarao, Capiz. Hay. Dapat na akong matuto sa nangyaring iyon. Hay naku. Sobra nang kamalasan ang hatid ng pagiging bading ko sa akin. Dapat na siguro akong magbago.

Pagkalingon ko ay nakatingin si Romeo sa bag ko. Tiningnan ko rin ang tinitingnan niya. Andun pala ang picture frame namin ni Jan. Agad kong kinuha iyon at nilagay sa aparador ko. Tumingin siya sa akin at ngumiti ulit. Pilyong ngiti. Namula ako.

Maya-maya pa ay bumalik na sila sa kani-kanilang mga kama. Huling tumayo si Romeo at pagkatayo nito ay lumapit ito sa akin. Bumulong.

"Buti naman at andito ka. Ilang araw nang masakit ang puson ko e. At least ngayon may tutulong na sa akin." mahinang bulong nito. Saka dinunggol sa tagiliran ko ang naninigas nitong harapan.

Agad ko siyang nilingon nang nakasimangot. Umatras siya at pumunta sa kama niya. Bago pa ito humiga ay kinindatan ako.

Inirapan ko na lang siya pero mas napangiti pa siya. Nanatiling nakatingin sa akin. Agad na pumunta ako sa kama ko at humiga. Nagbasa-basa muna. Maya-maya pa ay sinabing lights-out na daw kaya napilitan akong pumikit kahit di ako makatulog. Una dahil naninibago ako sa kama dahil madali akong mamahay. Pangalawa dahil pakiramdam ko kahit sa sobrang dilim ng kuwarto a may nakatitig sa akin na hindi isa kundi dalawang pares ng mata.

Nag-iisip na lang ako. Dapat kahit papaano ay di ako pumayag na may kahit anong mangyari sa akin dito. Dapat ay pigilan ko ang pagiging bading ko. Dapat ay pigilan ko ang puso at libog ko. Di pwede.

Mabuti at kahit papaano ay nakatulog ako. Ang mga librong regalo sa akin ni Jan ang nagsilbing guwardiya ko. Kahit papaano kahit alam kong di ko na siya makikita kahit kelan ay nararamdaman ko pa rin ang pagmamahal niya sa akin sa pamamagitan ng mga librong iyon.



=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09266862505. Thank you.

No comments:

Post a Comment