My SJV Series (Chapter 11... A Sucking... I Mean Shocking Chapter)

Hi to blackstar... thanks for following.

Ernernful, joo, vash, shun, iarcane... thanks for the recent comments

Leonard, peejee, mars,matt... saan na kayo. di na kayo nagtitext a.

Arden... how's your brother?

Guys... sorry di ako masyado nakapagpost... maysakit kami lahat sa bahay. Super busy din pamimili ng regalo.

Posted through my cellphone.

==========================

Nakangiti lang si Kuya Bon sa akin.

"Buti naman naalala mo pa. Kala ko di mo na itutuloy e." ngingiti-ngiting sabi pa nito.

"E siyempre alam ko naman na lahat tayo mas gusto hawak ng iba ang atin kesa tayo mismo lang din ang hahawak. Tsaka di ba nung malungkot ako tinangka mo rin akong pasayahin sa pamamagitan ng paghawak ng ari ko?" paalala ko.

"Oo nga eh. Kaso matindi topak mo nun. Di ka man lang natinag."

"Malalim lang talaga iniisip ko nun. Pwede mo pa rin bang gawin sakin yun?" malambing kong sabi.

"Sige basta ayusin mo pagjakol diyan ha?"

"Siyempre naman." sabi ko.

Sa umpisa ang sarap ng pakiramdam na jinajakol niya ako at ako sa kanya kaso kinalaunan e parang nakakangawit lang. Pansin ko ring medyo lumambot ang ari niya. Senyales na bored na siya, pagod at di na ganun kalibog.

Siyempre sa batang tulad ko masama yun kasi ibig sabihin nakakasawa na ako.

"Kuya, lapit ka konti. Nakakangawit anglayo e." utos ko.

Lumapit naman siya ng konti sa bathtub. Hanggang sa dumikit na talaga ito sa akin.

Agad ay walang hiyang isinubo ko ang ari niya.

Agad ay lumayo ito at nabunot ang ari niya sa bibig ko. Gulat na gulat ito at titig na titig sa akin. Saka tumitingin sa ari niya. Palipat-lipat sa ari niya at sa mukha ko ang tingin niya. Taka at gulat ang naghahalo sa mukha niya.

"Kuya... sorry. Nangangawit lang po ako kaya ko isinubo. Akala ko mas magugustuhan mo gaya ng napapanuod ko e." sabi ko.

Agad niyang binuksan ang pinto at dire-diretso itong lumabas ng pinto ng kuwarto.

Naiwan akong lumong-lumo sa bathtub. Maya-maya ay tinapos ko na ang paliligo at nagbihis na kahit medyi hirap pa rin akong maglakad. Maya-maya ay napagod ako at napasalampak na lang sa wheelchair. Iginulong ko ang wheelchair palabas ng kuwarto hanggang balcony kung saan naghihintay nang kumain si Mama Tony.

"O bakit ikaw lang. Nasaan si Bon? Di ka ba niya pinaliguan?" usisa nito.

"Kanina po. Bigla po sumama ang tiyan niya e." pagtatakip ko.

Di na nagtanong si Mama Tony. Iminuwestra na lang niya ang pagkain at nag-almusal na kami.

Pagkatapos namin ay tumayo si Mama Tony at tinungo ang balkonahe sa kabila. Maya-maya ay dumating na si Kuya Bon.

"Saan ka ba galing? Aba'y mali-late naman si Angelo sa iyo e." medyo inis na sabi ni Mama Tony.

Nakayuko lang si Kuya Bon.

"Sorry po." mahinang sabi nito.

"O siya. Umalis na kayo at gabi na." utos ni Mama Tony.

Lumapit sa akin si Kuya Bon at iginulong ang wheelchair ko. Gaya ng dati.

Habang nasa biyahe e wala kaming imikan.

Buong araw kaming walang kibuan. Pero patuloy pa rin siya sa mga gawain niya.

Napansin yata nina James at Rod kaya mas madalas e sila ang nag-wheel sa akin.

Pansin ko naman na naging makuwento si Rod. Namalayan ko na lang na namiss ko sila ni James.

Nang pauwi na kami ay sila na rin nag-wheel sa akin papunta sa kotse pero si Kuya Bon pa rin ang nagbuhat sa akin papasok sa kotse.

Bago pa kami makaalis e lumapit uli si Rachel. May dalang paper bag.

"Hi." nauna akong bumati.

"Hi." nahihiyang sabi nito. Sabay abot ng paper bag. "Para sa iyo nga pala."

Kinuha ko na lang ito para di siya mapahiya.

"Thank you. Ambait mo naman." sabi ko.

Ngumiti siya at namula.

"Pag nakapaglakad na uli ako. Gusto mong lumabas tayo?" bigla ko na lang sinabi.

Tumitig siya sa akin ng matagal. Hindi sumagot.

"Sorry. Baka may magalit. Sige wag na lang." bawi ko.

"Hindi. Walang magagalit. Nagulat lang talaga ako. Di ka naman kasi nakikipag-usap kahit kanino maliban kina James at Rod e. Naninibago lang."

"Ah ganun ba? So pano? Promise huh? Pag nakapaglakad na ako pasyal tayo." ulit ko.

Tumango lang siya.

"Kuya tara na." utos ko kay Kuya Bon.

Pinaandar niya ang makina. Ngumiti lang ako kay Rachel.

"Bye. See you tomorrow." sabi ko.

Ngumiti lang siya.

Habang nasa biyahe kami ay saka nagsalita uli si Kuya Bon.

"Dapat wag mo na siya paasahin."

"Sino bang nagsasabing pinapaasa ko siya?" inis na sagot ko.

"E inaya mo pa siyang mag-date e bading ka."

Nagulat ako sa tinuran nito. Hinarap ko na siya.

"Sino'ng nagsabi sa iyo nyan?"

"Walang kailangan magsabi. Dati ko pang nahalata. Di ko lang pinapansin. Kaso ang ginawa mo kanina... walang dudang bading ka." diretsong sabi nito.

==========================

To be continued