My Provincial Series (Part 4, Ivan)

Just imagine the picture above like 5 years younger, yan ang mukha ng pinsan kong si Ivan.


=============================================

"Pwede ba tayong sabay maligo?" ulit pa niya dahil sa hindi ako nakasagot sa tanong niya.

Nagdadalawang-isip ako na umoo sa kanya kasi unang una, crush ko talaga siya sa tatlo kong pinsan. Kakaiba ang karisma ng mukha niya. Ang kinakatakot ko ay baka mahuli niya akong may gusto sa kanya dahil baka kung anong kalibugan ang magawa ko sa kanya. Pero kapag umayaw naman ako may mas lalo akong magmukhang bakla dahil kanina naman ay sabay kaming naligo sa talon.

Kaya heto binuksan ko pa ng kaunti ang pinto para makapasok siya. Agad naman itong pumasok. Pagkapasok nito ay nakita kong nasa labas ng kuwarto namin si Kuya Jorey at dahil sa dulo lang ng hallway na iyon ang banyo, alam kong nakita niya na pumasok si Ivan. Ngumiti pa ito at umiling-iling. Pilyo talaga naisip ko. Siguro iniisip agad niya na may mangyayari din sa amin Ivan, gaya ng nangyari sa amin.

Pero sa isip ko, di mangyayari iyon dahil siya pinilit niya naman ako kahit papano pero si Ivan talaga ang gusto ko. At ang taong gusto ko ay nahihiya akong pagsamantalahan. Pero mukha namang mabait si Ivan para maging mapagsamantala kaya parang safe naman ako sa kanya di katulad ni kuya Jorey na mas malaki talaga sa akin.

Pagkalingon ko ay tamang-tamang hinubad ni Ivan ang kanyang shorts at brief. Tumambad sa akin ang kanyang alaga na meron lang kaunting buhok. Medyo maputi ito ng kaunti kesa kay Kuya Jorey pero mas payat din. Pero ang mas nakapagpatibok ng puso ko ay ang guwapo talaga nitong mukha. (Kamukha nga ni Mario Maurer di ba?)

Nakita niyang nakatingin ako sa bandang ibaba niya. Kumunot lang ang noo niya at pumunta sa ilalim ng shower. Para akong nanunuod ng bold sa nakikita ko. Parang kapag pinaikot ko ang malikot kong isip, iisipin ko na sinasadya niya akong i-seduce.

Pumunta na rin ako sa tabi niya at nagshare kami sa shower. Dahil siyempre di naman malawak ang sakop ng shower ay magkadikit ang mga katawan namin. Sa init ng nararamdaman ko pakiramdam ko kung tinatayuan lang ako at that time, siguro kanina pa tumigas ang alaga ko.

"Ang init mo naman." puna ni Ivan nang madikit ang katawan ko sa kanya.

Naku, nabisto ako.

"Di ka talaga sanay sa init ng probinsiya no?" Dugtong pa nito.

Whew! Nakalusot.

Tumango na lang ako.

"Di naman kasi ako palagi sa ilalim ng araw e." dahilan ko pa.

"Ah. Kaya pala ganya ka kaputi." tumango-tango pa ito. Buti na lang at nakalusot ako.

Habang naliligo kami ay salita siya ng salita. Alam ko nga nagjojoke pa siya kasi tumatawa-tawa pa siya pero wala akong marinig. Nako-conscious ako. Di ko gustong tumingin sa katawan niya kasi baka may magawa akong di tama.

Hinawakan niya ako sa magkabilang balakang. Niyugyog ako.

"Hoy, kanina ka pa tahimik diyan a." sabi pa nito. "Kanina pa ako salita nang salita dito pero di ka naman pala nakikinig."

Hinarap ko siya. Ngumiti ako. Ngumiti din siya. Naku, nanlambot na naman ang puso ko sa ngiting iyon.

"Sensya na ha? May iniisip lang kasi ako." nasabi ko na lang.

"Ano?" tanong pa nito.

"Di ano, sino. Yung bestfriend ko na naiwan ko sa Iloilo. Biglaan kasi kaya di ako masyadong nakapagpaalam sa kanya. Sigurado ako malungkot din yun ngayon." malungkot ako habang iniisip si Jan.

"Ganun ba? Siguro nga malungkot iyon. Ako din naman siguro kahit di mo bestfriend ay malulungkot din kapag nawala ka sa paningin ko e." Natigilan siya agad sa huli niyang sinabi. Nilayo ang tingin sa akin. Medyo napansin ko na namula ito. Kinagat pa ang ibabang labi niya.

Napangiti na lang ako sa reaction niya. Nakakainis talaga ito. Magsasabi ng maganda tapos mahihiya. Hay naku.

Pinagpatuloy ko na lang ang pagsabon sa katawan ko.

"Di mo ba abot?" bigla niyang naitanong.

"Ang alin?"

"Ang likod mo." pagpapatuloy nito.

Ang tinutukoy niya ay yung hindi ko masabon ang likod ko. Ever since problem ko na iyon kaya nga nagpasalamat ako kay Jan dahil siya palagi umaabot nun sa akin. Di naman kasi ako kapayatan at ka-flexible para maabot ang likod ko kaya siya palagi ang nagsasabon nun pag naliligo kami.

"Oo e. Ganito na talaga ako palagi. Di ko abot likod ko kaya kapag naliligo ako at di ko nasabon yan ay ginagamitan ko ng bimpo para makuskos. Kaso wala akong dalang bimpo e." pagpapaliwanag ko.

"Sige ako na. Tutulungan kita." agad na sabi nito.

Bago pa ako makahindi ay inabot na niya ng sabon ang likod ko at kinuskos din ng kamay niya. Alam ko ramdam na ramdam niya ang init ng katawan ko dahil sa mga hawak niya. Natigilan ako sa ginagawa niyang paghawak sa likod ko. Kung magpatuloy pa ito baka umusok na ang tubig sa init ng katawan ko. At baka mapaso na siya.

Nagulat ako nang pati dibdib ko at balikat ay sinabon niya. Pero masarap ang hagod ng mga kamay niya sa katawan ko. Ingat na ingat.

"Ivan, sige kaya ko na." pagputol ko sa ginagawa niya. Kasi pag nagpatuloy pa iyon ay mas lalo akong di makapagpigil.

Ngumiti na lang siya at tinigil nga ang pagsabon sa akin, binigay niya sa akin ang sabon. Sa dulas noon ay nabitawan ko iyon. Siyempre agad ko itong dinampot. Pero dahil magkaharap kami ay nauntog ng ulo ko ang alaga niya.

"Naku, sorry." agad kong paumanhin. Sa bigla ko rin siguro, bigla ko itong hinawakan. Siyempre ganoon naman talaga e. Pag nakatama ka dapat mong hawakan. Dahil nasanay ako sa ganoon, huli na nang namalayan ko na titi na pala niya ang nahawakan ko.

Agad kong binawi ang kamay ko dahil parang napaso ako doon.

Agad din siyang tumalikod dahil nakita kong unti-unting tumayo ang alaga niya.

Natigilan ako. Naku turn-off na ito. Baka sabihin niya na bading ako at nanghihimas ng titi. Tumalikod din ako sa hiya. Kahit malamig ang tubig galing sa shower ay parang nabuhusan pa ako ng mas malamig na tubig sa hiya.

Halos malusaw na ako. Naku, baka ano'ng sasabihin nito.

Nagulat ako nang mabilis siyang nagbanlaw. Walang sabi-sabi na agad itong nagpunas at nagtapis ng tuwalya. Di rin siya nagpaalam nang agad siyang lumabas ng pinto. Di man lang ako nilingon.

Patay ako, naisip ko. Baka agad magsusumbong iyon kina Mama, Papa o kina Kuya Jorey. Ipagkakalat niya na may pinsan siyang bading na naghahawak ng titi. Malaking eskandalo iyon.

Natagalan pa ako bago makalabas ng banyo sa kakaisip. Parang ayoko na ring lumabas ng banyo. Natatakot ako sa kung anong sasalubong sa akin paglabas ko.

*Katok.

"Gel, matagal ka pa ba diyan?" sabi ni Kuya Jorey sa labas.

"Kuya, bakit po?" sagot ko

"Gagamit ako e. Naiihi na ako. Papasok nga muna saglit." sabi pa nito.

Mabuti na lang at nagbabanlaw na ako kaya agad akong nagpunas at nagtapis ng tuwalya. Agad kong binuksan ang pinto.

"Sige Kuya, tapos na ako. Pasok ka na." sabi ko sa kanya pagkabukas ng pinto. Agad din akong lumabas.

"Naku, baka minadali mo. Pwede naman ako umihi kahit andun ka e. Natikman mo na nga ito e. Nahiya ka pa." nakangisi pa ito.

Medyo nahiya ako sa sinabi niya kaya agad akong nagmadali papunta sa kuwarto. Mabuti na lang at walang si Ivan kung hindi ay hindi ko alam kung paano siya haharapin.

Agad din akong nagbihis at bumaba. Gusto ko rin sana siyang hanapin para makapag-sorry kaso nakita kong kausap siya nina Mama at Papa. Akala ko ay sinumbong na niya ako pero nang makita ako nina Papa ay nakangiti ang mga itong tinawag ako.

"Gel, sinasabi ko dito kay Kuya mo Ivan na gumraduate ka ng valedictorian. At mahilig ka magpaint." proud na kuwento ng Papa ko.

Si Mama naman ay abot-tenga ang ngiti. Halatang tuwang-tuwa na naging valedictorian ang anak nila.

Dahil sa hiya ay hindi ako makatingin kay Ivan.

Nagpatuloy sila sa pag-uusap pero ako ay nakaupo lang sa sulok. Paminsan-minsan ay sinusulyapan si Ivan. Hinuhuli ang mga mata niya para malaman kung galit siya. Kaso kahit ilang beses ko siyang sulyapan di talaga niya ako tinitingnan. Galit na galit nga siya. Parang gusto kong umiyak.

Alas-siyete nang tinawag kami para kumain na. Ngayon lang uli ako nakakain sa ganito kahabang dinner table. Sa probinsiya talaga kahit kina Lolo, ganito kahaba palagi ang dinner table. Kasya yata bente katao dito. Parang sanay sa maramihang kainan. Kunsabagay, malaki ang pamilya namin. Di pa nga kami nagkasya e, may dalawa pang mesa na nasa kabila para sa mga bisita na di kasama sa pamilya.

Ewan ko ba at sa dinami-dami ng makakatabi ay si Ivan pa ang nakatabi ko. Wala din siyang choice dahil iyon na lang ang bakanteng upuan. Kaya hayon magkatabi kami. Kung ako iiwas at lilipat, magtataka sina Mama at Papa kaya di ko na lang pinansin. Ang malas ko ay sa tapat ko nakaupo si Kuya Jorey. Nakangisi pa ito.

Habang kumakain ay panay ang ngiti at kindat nito. Sumesenyas pa siya na tinuturo ang katabi ko. Ipinaglalapit ang dalawang daliri. Sumisenyas na kami na ni Ivan. Sinisimangutan ko siya. Pero di ko tinitingnan ang reaksiyon ni Ivan. Natatakot ako.

Pero napapansin ko rin na kapag nagtatama ang mga siko namin ay hindi naman niya ito binabawi. Kahit medyo matagal ang pagkakadikit nun. Saka ko siya titingnan kung ano reaksiyon niya. Kasi kung hindi niya binabawi ang siko niya, ibig sabihin di siya galit. Pero di naman siya nakatingin.

Hay, antagal naman ng tampuhan naming ito. Gusto ko na siyang batiin. Gusto ko siya e. Ayaw kong magkaaway kami. Gusto ko ulit makita mga ngiti niya. Pero paano.

Matagal talaga kaming walang pansinan. Natapos na ang pagkain namin at agad akong bumalik sa kuwarto. Ngayon lang ako tinamaan ng pagod at antok. Pinilit ko munang wag matulog kasi busog ako. Mga 30 minuto nakalipas saka lang ako humiga para matulog. Gaya nga ng sabi ni Kuya Jorey sa gitna ako dahil siya sa gilid at katabi ko.

At tuluyan na akong nadala ng antok at pagod.

Nagising ako ng mag gumagalaw sa bandang tiyan ko. Pinakiramdaman ko. Ang nasa kaliwa ko ay tinatandayan ako at niyayakap pero ang sa kanan ko naman ay pilit tinatanggal ang kamay at tuhod nun isa. Madilim pa kaya di ko masyadong nakikita kung sino ang nasa kaliwa ko kanan ko. Di ko minulat ang mga mata ko peor binuka ko ito para makita kung sino ang mga nasa kabilaan ko.

Maya't maya ay nasanay din ang mata ko. Ang nasa kaliwa ko ay si Kuya Jorey. Siya ang pilit na tinatandayan ako. Ang nasa kanan ko ay si Ivan at tinatanggal ang tuhod at braso ni Kuya Jorey. Si Kuya Jorey naman ay nakatagilid at nakaharap sa gilid ko. Saka ko lang naramdaman na ang medyo matigas niyang alaga ay nakadiin sa kaliwang baywang ko. Naiintindihan ko si Kuya Jorey, malibog talaga iyon. Napatunayan ko na iyon kanina. Pero ang pinagtataka ay kung bakit pilit tinatanggal ni Ivan ang tuhod at braso mo Kuya Jorey.

Maya-maya pa ay napikon na si Ivan at kinurot si Kuya Jorey sa braso at hita.

"Aray!" Mahinang sigaw ni Kuya Jorey. Ayaw na marinig ng iba. Saka niya binawi ang hita at braso niya.

Saka din bumalik sa pagkakahiga si Ivan. Nakangiti pa ito. Parang tuwang-tuwa sa pagkapanalo.

Naguluhan tuloy ako. Bakit kaya ganito siya ka-protective sa akin. Buong araw na siyang ganoon. Kahit na di niya ako pinansin kaninang gabi e protective pa rin siya kahit tulog na ako.

Nagkunwari akong tumagilid at gumalaw. Naramdaman ko na ang braso niya ay inuunan niya. Kunwari ay tulog pa rin ako at humiga sa braso niya. Malapit na ang mukha ko sa mukha niya. Naaamoy ko ang preskong natural na amoy niya. Nakakapanatag ng loob. Napanatag ako na alam ko na hindi na siya galit sa akin. Pero hindi niya binawi ang braso niya na ginawa ko nang unan. Naramdaman ko pa na umikot ang braso niya sa ulo ko. Saka lang ako nakatulog sa ganoong puwesto.

================================================

Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.