Copyright

myfreecopyright.com registered & protected

Wednesday, April 13, 2011

My Provincial Series (Part 18, Ivan and Jan, the confrontation)

Kamukha ni Ivan

Kamukha ni Jan

============================================

NAtigilan kami ni Ivan sa narinig namin mula kay Jan.

Alam ko huli na kami ni Jan. After all, siya nga ang bestfriend ko. Mas marami siyang alam sa akin kesa kay Ivan.

Agad na lumapit siya sa amin nang di kami sumagot.

"Ano? Wag niyo sabihin na nabigla kayo sa tanong ko. Aminin niyo? Kayo na ano?" agad niyang tanong.

Nilingon ako ni Ivan, naghahanap ng isasagot. Di naman siya makapagsalita kaya di na rin ako nagsalita.

"Angelo, di ba ako ang bestfriend mo? Wag ka magsinungaling sa akin. Boyfriend mo itong is Ivan no?" ulit pa niya.

Umiling muna ako.

"Bakit mo naman nasabi yan?" kunwari ay di ko alam sinasabi niya.

Ginulo niya muna buhok niya. Tsaka umupo sa paanan ng kama ko.

"Tigilan mo nga ako Angelo. Kilala kita. Alam ko ang mga weakness mo. Cute, payat, mas matangkad sa iyo. Di masyadong mas matanda sa iyo, chinito at tahimik. Sige nga sabihin mong di si Ivan yun?" litanya pa niya.

Napangiti ako. Nagtaka na rin ako kung bakit niya alam yun e wala naman akong nasabi sa kanyang ganun. Naalala ko, may similarities pala sila ni Ivan kaya nung makita niya sigurong halos magkapareho sila ng katawan at ugali ay nasabi na niyang inlove ako dito. Kunsabagay nainlove din ako sa kanya dati.

"O, ngingiti-ngiti ka diyan? Alam ko nasa isip mo at oo ang sagot ko diyan." agad naman niyang sabi.

Nilingon ako ni Ivan. Medyo naguguluhan sa pangyayari.

"Ivan, ganito kasi iyon. Si Angelo at ako ay mag-bestfriend. Tutal naman alam kong boyfriend ka na niya, magiging honest kami sa iyo. Alam kong di mo pa kilala ang bestfriend ko. So para makilala mo siyang mabuti, ikukuwento namin sa iyo. Okay?" agad namang pagpapatuloy ni Jan tsaka lumingon sa akin. Naghihintay ng affirmation.

Tumango lang ako.

"Si Angelo at ako ay mas higit pa sa kaibigan ang turingan. Ilang buwan din kasi siyang dun nakatira sa bahay namin dahil parehong gusto ng mga pamilya namin iyon. Naging magkaibigan kami at may mga ginagawa kaming di na normal na ginagawa ng mga magkakaibigan. In short, nagsisex kami." panimula pa niya.

Napalagok ako sa sinabi niya. Agad kong tiningnan si Ivan para malaman ang reaksiyon niya. Tahimik lang ito at nakatuon ang pansin kay Jan habang nagsasalita ito.

"Di lang kami araw-araw na nagsisex, umaabot sa apat na beses sa isang araw kami nagsisex. Ginawa namin yun na pareho naming gusto. Kaso nung nagtagal ay kailangan na naming magpakatotoo sa sarili namin at dun namin nalaman na pareho naming mahal ang isa't isa." medyo nalungkot ang mukha ni Jan nang tumingin sa akin.

"Kaso dun din namin nalaman na hindi pwedeng maging kami at mas maganda kung magiging magkaibigan na lang kami at wag nang maging magboyfriend." pinagpatuloy ko nung naramdaman kong tinatamaan na si Jan sa kinukuwento niya. Halatang malungkot pa rin siya na alalahanin iyon.

Agad na natahimik kaming dalawa. Minatyagan namin kung ano ang magiging reaksiyon ni Ivan.

Agad ko siyang hinawakan sa balikat.

"Ivan...?" pagtawag-pansin ko sa kanya.

Tumingin siya sa akin at saka kay Jan. Bigla na lang itong tumayo at kinuha ang bag niya. Walang lingon-lingon na lumabas ito ng kuwarto at malakas na sinara ang pinto.

Sunod-sunod na umagos ang luha ko dahil sa naging reaksiyon niya. Di ko inaasahan na imbes na pag-unawa ang igaganti niya ay tuluyan niya pang ikakagagalit ito.

Mabilis ding tumabi at yumakap sa akin si Jan. Pinapatahan na ako.

"Okay lang yan. Wag mo siyang intindihin. Kung di niya kayang tanggapin kung ano ka at kung ano ang nakaraan mo, wala siyang karapatang mahalin ka. Di kita papayagang ibigay sa taong walang pag-unawa sa iyo." sabi pa ni Jan habang hinahaplos ang likod ko.

Hinayaan ko na lang na dumaloy ang luha ko. Mabuti na lang at andito si Jan sa tabi ko ngayon. Pero mas mabuti na rin yung nalaman ko na ganun pala ang ugali ni Ivan. Pag nalaman pala niya kung ano ang totoong ako at kung anong nangyari sa akin ay di pala niya kayang tanggapin.

Halos dalawang oras din akong umiyak dahil doon at di naman umalis sa tabi ko at pagkakayakap si Jan. Kampante akong umiyak sa kanya.

"Hayaan mo na siya. Di ako pumayag na maging kaibigan mo lang para lang mapunta ka sa isang katulad niya." sabi pa nito.

Medyo naunawaan ko rin ang sinasabi ni Jan kaya medyo napakalma na nito ako.

Pagkadating ng gabi ay hindi pa rin bumalik si Ivan. Imbes na magmukmok ay inaliw na lang ako ni Jan. Mabuti na lang at dala niya yung mga laruan namin at kahit papaano ay nakapaglibang ako. Di pa rin ako makaalis ng kama dahil medyo masakit pa talaga ang puwet ko at nanghihina ang tuhod ko. Dala na rin siguro ng stress dahil sa kakaiyak.

Ilang oras din kaming naglaro ng Millionaire's Game. Siyempre dahil paborito din naming libangan iyon dati sa bahay nila.

Pagkatapos na dumating ang pagkain ko e sabay na kaming kumain ni Jan. Nagsubuan na rin kami dahil palagi naman naming ginagawa iyon pag kami lang ang kumakain e. Napapansin ko na kapag minsang sinusubuan ko siya ng pagkain e pinapatagal niya ang kutsara sa bibig niya at ayaw pa itong bitawan. Parang nakukuha ko na ang nasa isip nito.

Tutal inis na inis ako sa ginawa ni Ivan ay naisip kong gawin uli iyon kay Jan. Tutal mas matagal ko ring minahal si Jan kesa kay Ivan. Mas malalim na rin ang pinagsamahan namin ni Jan kaya siguro kung sex lang ang makakaalis ng sakit na nararamdaman ko dahil kay Ivan ay madali akong gagaling kung si Jan ang kasama kong gagawin iyon.

Maya-maya pa ay ako na ang nagpahiwatig kay Jan. Nang matapos na kaming kumain ay pinaupo ko siya sa tabi ko sa kama. Agad ay humilig ako sa balikat niya at hinaplos niya ang buhok ko. Hinahalik-halikan pa nito ang ulo ko.

Agad ay niyakap ko siya at dahan-dahang hinimas ang dibdib niya. Alam ko nalilibugan na siya ngayon. May good news pa naman ako sa kanya ngayon. Di pa naman niya alam na tumatayo na ang titi ko.

"Jan, gusto ko angkinin mo ako ngayong gabi. Kahit na masakit ang puwet ko e gusto kong matikman uli ang alaga mo sa loon ko." sabi ko pa sa kanya.

"Oo, Angelo. Kahit anong gusto mo. Namiss pa naman kita." agad naman niyang sagot.

Dahan-dahan na kaming humiga at inalis ang kumot ko. Saka mabilis na tinanggal ang aming mga damit.

"Angelo, mahal pa rin kita." sabi pa niya.

Saka inalis ko na sa isipan ko ang nangyari kanina at ang pagtatapos nito sa relasyon namin.

Kay Jan ko pinadama ang init ng mga yakap at halik ko na dapat sana ay sa kanya ko ngayon pinaparamdam.



=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.

No comments:

Post a Comment