My Elementary Series (Part 17, Jan) The Closure

===================================


Halos buong taon nung mag-Grade 6 kami na palagi akong dun natutulog kina Jan. PArang wala lang sa parents ko iyon. Siguro sa isip nila mas magagawa nila ang gusto nila dahil wala silang aatupaging bata. Sad thoughts but true. Sa akin ay okay lang. Masaya naman sa bahay nina Jan, palagi kaming busog sa pagkain at halos kada Sabado ay namamasyal kami at binibilhan din nila ako ng damit o regalo. Kung sino man makakakita sa amin ay sasabihin siguro na pamilya talaga kami.

Tuwang-tuwa naman ang mga magulang ni Jan sa naging resulta ng pagiging magkaibigan namin ng anak nila. Sa maikling panahon ay halos magkasunod na ang rank namin ni Jan sa klase. Siyempre ako ang nangunguna, siya naman ang kasunod. Ang maganda pa doon ay wala ni ibang kaklase namin na makakalapit sa amin dahil ayaw ni Jan na may ibang aaligid sa akin, lalo na mga lalaki. Dahil dun, ilang beses na siya nakipagsuntukan dahil narinig niya na pinagkakalat ng iba naming kaklase na may relasyon daw kami. Imagine, grade 6 pa lang kami dami nang tsismoso at tsismosa. Kunsabagay, di naman malayong mangyari na mapagtsismisan kami dahil halos walang oras na di kami magkadikit.

Marami namang mga babae ang lumalapit sa akin dahil gusto nila pagpatulong kay Jan. Palihim akong binibigyan ng sulat. Pero di para sa akin iyon kundi pakiusapan ako na tulungan sila kay Jan. Siyempre dahil nasa isang bahay lang kami at likas kay Jan na pakialaman ang mga gamit ko nakikita niya iyon. Agad siyang nagagalit kapag nakikita yun.

"Wag na wag mong tutulungan ang mga iyon kung ayaw mong mag-away tayo." galit na galit niyang babala sa akin.

Agad ko rin siyang ngingitian.

"Sige nga, magalit ka sa akin at awayin mo ako." dare ko sa kaniya.

Agad din naman siyang kakalma at lalapit at yayakap.

"Fine. Pero sana naman wag mong gawin iyong mga pinapagawa nila sa iyo. Promise mo sa akin." malambing niyang tanong. Inakbayan pa ako.

Tumango lang ako. Saka ko siya nilingon.

"Pero Jan, bakit di ka pa nagkaka-girlfriend ngayon? Gwapo ka naman. Andami ngang may gusto sa iyo e." curious kong tanong.

"Wala pa akong nakikita e." tugon nito.

"Ganun? Wag mo sabihing pihikan ka." panunukso ko pa.

"Hindi. Magulo lang ang utak ko ngayon." sabi pa nito.

Matagal na katahimikan. Wala akong naririnig kundi mga buntong-hininga niya.

"Jan, ano ba tayo?" di ko napigilang tanungin.

Sumimangot ito.

"Ano bang klaseng tanong iyan? Ano pa ba? E di magkaibigan." medyo tumaas pa ang boses nito.

"Alam ko. Pero ang mga ginagawa natin. Di ginagawa ng magkakaibigan iyon e." dugtong ko pa.

"Alam ko. Pero gusto naman natin di ba?" pinipilit niyang umoo ako.

"Oo naman. Gustong-gusto ko ang ginagawa natin." ngumiti ako sa kanya.

"Iyon naman pala e. Anong masama dun?"

"Hindi kaya dahilan na wala kang girlfriend dahil sa mga ginagawa natin?" pagtatanong ko.

Natahimik siya sa tanong ko. Di niya alam kung ano isasagot.

"Jan, alam ko gusto natin ang isa't isa di lang dahil sa magkaibigan tayo. Alam ko mas malalim pa doon." panimula ko pa ulit.

"Kaso pag nagpatuloy tayong ganito di mawawala ang chance na mahuhulog na lang tayo sa isa't isa. At ayokong masira ang pagkakaibigan natin dahil doon." pagpapatuloy ko.

Tinitigan niya ako ng matagal. Saka hinawakan ang batok ko. PInalapit niya ang mukha ko sa kanya at hinalikan ako sa labi. Halik na walang halong libog. Halik ng pagmamahal.

Masarap ang ganoong halik. Yung parang sana wag nang matapos pa.

Nang matapos ang halik na iyon ay nagkatitigan kami. Matagal. Pinapakiramdaman kung sino ang unang magsasalita.

"Gel..." sabay hawak sa baba ko. "... ano'ng nararamdaman mo sa halik na'yon?" halos pabulong niyang tanong.

"Yung totoo?"

"Yung totoo." di pa rin nawawala ang titig niya sa akin.

"Nararamdaman kong mahal mo ako. Higit pa sa kaibigan o kapatid." sabay yumuko ako.

Hinawakan uli niya ako sa baba.

"Iyon din ang nararamdaman ko para sa iyo."

"Pero..." pagputol ko sa sinasabi niya.

"Pero..." tinuloy niya ang sinabi ko. "...alam natin na hindi ito tama. Alam kong alam mo. At alam kong alam mo na alam ko rin. Nagagawa natin ang mga ginagawa natin dahil sa gusto ng katawan natin. Mga bata pa kasi tayo. Dumadaan tayo sa ganito."

Wala akong maisagot.

"Pero habang tumatagal pala e nalalaman ko na pwede pala akong magkagusto sa isang lalaki. Hindi lang gusto, magmahal. Mahal na kita Gel. Matagal na." masuyo nitong tugon.

"Alam ko." naisagot ko.

"Alam mo?" nagulat siya sa sinabi ko.

"Oo. Matagal ko nang nararamdaman na mahal mo rin ako." pagpapatuloy ko.

"Rin? Ibig sabihin mahal mo rin ako?" biglang natuwa ang mukha niya.

"Oo naman. Matagal na kitang mahal. Mahal na mahal kita." ngumiti ako sa kanya.

"O e bakit di mo agad sinabi sa akin?" halos di mawala-wala ang ngiti sa labi niya.

"Dahil hindi ikaw ang unang lalaking minahal ko at nakasex ko." mahina kong sagot.

Saka ko kinuwento ang nangyari sa amin ni Rexie. Ang isang araw sa buhay namin ni Rexie.

Nang matapos ko ang kuwento ay tumahimik ito.

"Ganun pala iyon? Kaya pala palagi kang malungkot nung mga panahong 'yon." pagputol nito sa katahimikan.

"Oo. At yun din ang dahilan kaya di ko sinabi sa iyo kahit kelan na mahal kita. Natatakot akong masira din ang pagtitinginan natin bilang magkaibigan. Masayang-masaya ako pag kasama ka at nalulungkot akong isipin na lahat ng iyon ay mawawala kapag sinabi ko sa iyo ang totoo kong nararamdaman." mahaba kong paliwanag.

"E iba naman ako e. Kilala mo ako. Mahal kita alam mo iyan. Palagi kong pinaparamdam sa iyo na mahal kita at mahalaga ka sa akin. Di pa ba sapat iyon para patunayan kong di kita iiwan at mamahalin din kita? Magiging mabait akong boyfriend sa iyo." halong tuwa at lungkot ang boses niya.

"Oo. Alam ko iba ka at alam kong mahal mo rin ako. Ayoko lang kasing magbago ang pagsasamahan natin. At saka ayoko rin namang maging boyfriend kita." Halos umiyak ako sa huli kong sinabi.

Nagdilim ang mukha ni Jan. Hinawakan niya ako sa kamay.

"Bakit? Dahil mahal mo ba si Rexie?" agad niyang tanong.

Umiling ako.

"E bakit?" pilit niya akong pinapasagot. Dumidiin ang hawak niya sa kamay ko.

"Dahil ayokong sirain ang buhay mo." agad kong naisagot. Medyo nagulat siya dahil tumaas ang boses ko.

"Jan..." medyo mahina kong simula. "... mahal kita. Pero mahal din kita bilang kaibigan at kapatid. Ayokong sirain ang buhay mo. Di kita pwede maging boyfriend. Sa tingin mo ba papayag ang mga magulang mo na magkaroon tayo ng relasyon?"

Di siya makasagot.

"Maraming magbabago pag naging boyfriend kita. Mahirap maging tayo, Jan. Di ka pwede maging bakla dahil sa akin. Masasaktan lang tayo pareho. Gusto mo bang paghiwalayin tayo ng mga magulang mo kapag nalaman nilang may relasyon tayo?" mangiyak-ngiyak na ako.

Wala pa rin siyang maisagot.

"Maraming magbabago Jan. Magiging masaya tayo kung magiging ganito na lang tayo. Magkaibigan. Di boyfriend. Magiging masaya nga tayo kapag naging boyfriend kita pero masasaktan din tayo dahil sa huli ay di rin pwedeng maging tayo. Magkakaasawa ka pa. Magkakaroon ng maraming anak. Pamamahalaan mo pa ang mga negosyo ng magulang mo. At kahit saan pa nating anggulo tingnan, wala ako doon bilang boyfriend mo."

Di ko na napigilang umiyak. Nasasaktan ako sa mga sinabi ko. Pero iyong ang totoo. Iyon ang dapat.

Naramdaman kong hinawakan ako ni Jan sa magkabilang balikat. Di ako natinag. Niyakap niya ako.

"Tahan na. Naiintindihan ko. Mahal lang talaga kita. Pero tama din ang sinabi mo. MAs magiging masaya tayo kung hindi maging tayo. Ayoko ring mawala ka kapag pinaghiwalay nila tayo dahil malaman nila na boyfriend mo ako. Mas masasaktan ako. Mas masasaktan tayo. Sana nga maging masaya tayo kahit ganito tayo." umiiyak din siya.

Masakit sa akin na marinig na tinatanggap niya ang sinasabi ko pero dahil sa mahal ko siya ay mas mabuti na iyon. Kahit maging single ako basta di kami maghiwalay.

"Basta sana wag mong isara ang sarili mo sa iba. Okay?" sagot ko na lang.

"Oo. Hahanap ako ng babaeng katulad mo."

"Yung magaling sa sex?" biro ko.

"Medyo." sabay tawa pa ng mahina. "... hindi. Yung babaeng kasimbait mo. Mahirap yata maghanap ng katulad mo. Pero sana magaling din siya sa sex."

Ngumiti na rin ako kahit pilit.

"Okay lang yun. Kahit di magaling sa sex basta mahal ka. Ako na lang bahala sa sex."

Kumalas siya sa pagkakayakap at hinawakan ako sa pisngi. Tinitigan ako.

"Wag mo sanang isipin na kapag nagsisex tayo ay dahil gusto ko lang ng makakasex. Dahil mahal kita. Kahit magmahal pa ako ng babae, mamahalin pa rin kita dahil mahal kita. Iba sila, iba ka. Tandaan mo yan." masuyo nitong sabi sa akin.

Ngumiti ako.

Lumapit uli ang mukha niya at hinalikan ako sa labi. Buong gabi kaming nagniig. Anim na beses niya akong pinasok. Walong beses siyang nilabasan. Yun na yata ang pinakamasarap at pinakamatagal na sex na nangyari sa amin. Nagsex kami sa banyo, sa sahig, sa gilig ng kama, sa tabi ng bintana. Iba't ibang posisyon din ang ginawa namin. Inuupuan ko siya, kinantot niya ako paharap, patalikod, patagilid, paluhod at padapa. Lahat yata nagawa namin.

Alas sais na ng umaga nang matapos kami. Medyo maliwanag na. Sayang-saya si Jan kaya nakatulog itong maganda ang ngiti.

Napakaguwapo niya. Napakaganda ng balat at katawan para sa isang bata. Pero maging akin man ang katawan at puso niya pero hindi sa hinaharap.

Gusto kong umiyak pero pinigilan ko ito. Dapat maging masaya ako dahil alam kong mahal niya din ako at dahil mas mahal ko siya, dapat ko ring ibigay sa kanya ang kalayaan na makahanap ng babaeng magmamahal sa kanya at makakapagsimula ng isang magandang pamilya.

Hinawi ko lang ang buhok niya at hinalikan siya sa noo. Masuyong halik pero parang halik ng pagpapaubaya ng kalayaan niya.

Gumalaw si Jan. Ang kamay niya ay dinadama ang kama. Gumagalaw. PArang hinahanap ako sa tabi niya. Nahawakan niya ang braso ko. Di niya binitiwan iyon. Di pa rin siya dumidilat.

Nangiti ako. Kahit pala tulog ito e ayaw niya akong mawala. Humiga na rin ako paharap sa kanya at sumiksik sa dibdib niya. NIyakap niya akong mahigpit. At doon na ako nakatulog sa dibdib niya habang yakap yakap niya ako.


========================

Reminder:
!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Please do not forget to follow.