My Seminary Series (Part 19, Michael versus Ralph)

Ralph's look alike

Michael's look alike

======================================

Pagkatapos ng morning class namin ay lumabas na kami nina Jayson at Hikes. Ang pag-uusap namin ay naputol nang biglang may umakbay sa akin paglabas ko.

Si Ralph. Ang ganda ng ngiti nito.

"Pwede bang akin muna siya?" pagpapaalam ni Ralph kina Jayson at Hikes.

Ngumiti lang sina Hikes at Jayson dahil kahit papaano ay naging maayos na rin kami ni Ralph. Nawala na ang tensiyon sa kuwarto.

Nauna na sina Jayson at Hikes habang kami ni Ralph ay magkaakbay sa likod nila. Makuwento si Ralph. Lahat ng nangyari sa klase nila ay kinukuwento niya. Nag-iba na talaga ang mood niya. Balik sa unang Ralph na nakilala ko.

Pagkapasok namin sa reflectory ay di pa rin siya bumibitiw sa pagkakaakbay.

"Gel!"

Lumingon ako sa tumawag. Si Kuya Michael, nakangiti sa akin. Ngumiti din ako. Nagulat ako nang biglang kumunot ang noo ni Kuya Michael. Agad kong tiningnan ang tinitingnan niya. Si Ralph pala nakasimangot sa kanya.

"Ahem." tawag-pansin ko sa kanya.

Binaling niya ang tingin niya sa akin.

"Sorry." parang napahiya siya na maalala na nagiging selfish na naman siya.

Lumakad na kami papunta sa upuan namin.

"Mabuti naman at bati na ang lovers." biro ni Kuya Romeo.

Ngumiti lang din si Kuya Joseph.

Nagtinginan lang kami ni Ralph. Ayaw naming sirain ang magandang mood naming dalawa. Habang kumakain ay sa akin lang ang atensiyon ni Ralph. Mabuti naman at kapag kinakausap ako nina Jayson at Hikes ay hindi na siya nagagalit o naiinis. Pero di pa rin siya sumasali sa usapan.

-----------------------

Simula nung araw na iyon ay naging close na talaga kami ni Ralph. Di na kami mapaghiwalay maliban na lang pag klase. Sabay halos namin ginagawa lahat. Isa lang ang nakakapagpasira ng samahan namin. Nung isang araw na pinagbawalan na niya akong pumunta sa piano lesson namin ni Kuya Michael.

"Di ka ba pwedend maghanap ng ibang gagawin sa leisure hour mo?" nagulat akong tanong nito habang magkatabi kami sa kama. Dino-drawing ko ang mukha niya. Siya naman ay naka-steady lang.

"Ralph..." agad kong tawag ng pangalan niya para maiwasan ang diskusyon na naman namin.

"E kasi di talaga ako palagay na kayo lang dalawa ni Kuya Michael doon sa Music Room."

"Wala naman kaming ginagawang masama e. Tinuturuan lang niya ako. At isa pa, nakabukas naman ang pinto ng Music Room, di namin nila-lock." paliwanag ko pa.

"Oo nga. Kaso pag nagtuturo siya sa iyo ay magkadikit kayo at hinahawakan pa niya ang kamay mo."

"Hinahawakan lang niya kapag mali ang tinitipa ko." giit ko pa. Medyo naiinis na naman ako.

"E di ayusin mo para di ka niya hawakan pa."

Natawa ako. Dun na niya ako tiningnan ng seryoso.

"Anong nakakatawa doon?" taka niyang tanong.

"Ralph, di naman ako perpekto e. Di pa ako magaling tumugtog. Alangan naman di ako magkamali. Kapag di na ako magkamali, e di sana di na ako nagpapaturo." nakangiti ko pang sabi.

"Pilosopo mo naman."

Iyon lang at tumayo na siya at umalis ng kuwarto. Ito na naman kami. Palagi niyang ginagawa ito kapag naiinis siya kapag di siya nasusunod. Mabait siyang kaibigan pero may mga times talaga na nagiging isip bata siya. Gusto niya siya ang masusunod. Kapag di siya nasunod ay aalis siya.

Dahil mag-bestfriend kami ay naiintindihan ko siya dahil ganoon na siya. Mahigit isang linggo na rin ang nakalilipas nang maging magkaibigan kami. Kahit papaano ay nasanay na ako sa mga pag-walk-out niya.

Di siya nagpakita sa akin hanggang sa pumunta na ako ng Music Room. Nagulat ako nang makita ko siyang andun at nakaupo na sa isang stool.

Sumunod naman na pumasok si Kuya Michael. Nagtaka din siya nang makita doon si Ralph.

"Yes? How may I help you?" agad nitong tanong kay Ralph.

"Wala. I'm okay. Sinamahan ko lang si Angelo." nakangisi pang sagot ni Ralph.

Tiningnan ako ni Kuya Michael. Ngumiti lang ako sa kanya. Saka siya pumunta sa upuan sa harap ng piano.

Natigilan siya.

Tiningnan ko kung saan nakatingin ang mata niya. Nagulat din ako.

Ang mahabang upuan na pang-piano ay wala na sa harap ng piano. Bagkus, may pumalit na dalawang magkahiwalay na upuan.

Agad kong tiningnan si Ralph. Nakuha ko kaagad na siya ang may pakana nito. Parang nahulaan ko rin ang nasa isip ni Kuya Michael na alam na din niya pero wala siyang sinabi. Umupo na kami at nagpa-piano.

Kapag may mali ako ay hinahawakan pa ni Kuya Michael ang kamay at daliri ko para mailagay sa maayos na tipa.

"Ahem..."

Lumingon kami ni Kuya Michael dahil napakalakas na pagtikhim ang ginawa ni Ralph. Halatang may gustong iparating.

"Yes?" kalmadong sabi ni Kuya Michael.

"Wala lang. Palagay ko pwede mo namang sabihin kay Angelo kung ano ang dapat gawin imbes na hahawakan mo ang kamay niya kapag may mali siya." nakangiti pang sabi ni Ralph.

"I'm sorry. Pero ganyan ako mabilis na tinuruan ng Piano Teacher ko kaya ko ginagawa ito. Pero kung gusto mo ikaw na magturo." naiinis na si Kuya Michael, dinadaan sa ngiti.

"Kung magaling lang ako, why not? Kaso ikaw lang naman ang 'MAGALING' dito e." diniinan pa ang salitang magaling.

"Oo, magaling talaga ako. Tanggap ko iyan. Pero di ko tanggap na pakikialaman mo kung paano ko tuturuan si Angelo." saka bumaling sa piano ang mata ni Kuya Michael.

"Iba kasi ang hawak mo e. Parang may ibang gustong iparating." dugtong pa ni Ralph.

Isang matalim na ngiti ang ipinukol ko kay Ralph." Agad namang tumayo si Kuya Michael.

"Bro, kung ikaw ay malisyosong tao, wag mo kaming idamay na dalawa. Matino ang ginagawa namin. Bakit? Nagseselos ka?" parang tumataas na ang boses ni Kuya Michael.

"Oo, nagseselos ako dahil bestfriend ko yan." lumalapit na si Ralph sa kinaroroonan namin ni Kuya Michael.

"Bestfriend? Parang di naman nagiging ganoon ang bestfriend e." si Kuya Michael

"Anong ibig mong sabihin?" lumapit pa si Ralph.

"Akala mo di ko alam. Palagi kitang nahuhuli, nakatitig ka kay Angelo. Masyado kang protective at possessive. Wala kang ibang binubuntutan kundi si Angelo. Siguro ikaw ang may pagnanasa sa kanya."

Di na nakatiis si Ralph. Sinugod si Kuya Michael. Dahil mas malaki ang katawan niya kesa kay Kuya Michael ay di na nakailag iyon sa suntok ni Ralph.

Mabilis na bumagsak sa tabi ng piano si Kuya Michael. Putok ang labi.

Agad kong tinulak si Ralph palayo. Inalalayan ko patayo si Kuya Michael.

"Kuya, tara. Punta tayo sa clinic para matingnan ang labi mo." agad kong duhog dito.

Bago pa kami makalabas ng Music Room ay tinapunan ko ng isang matalim na tingin si Ralph. Umiling-iling pa ako. Nakita kong napayuko siya sa ginawa niya.

Pagkatapos namin sa clinic ay nagpaalam na si Kuya Michael na pupunta na ng kuwarto niya para magpahinga. Pumunta na rin ako sa reflectory para kumain. Nahuli na ako kaya wala na akong kasabay kumain.

Pagkapasok ko ng kuwarto ay sinalubong agad ako ni Ralph. Umiling lang ako sa kanya at pumasok na ng kwarto. Dumiretso ako sa kama at humiga.

"Bro..." tawag ni Ralph sakin.

Di ko siya nilingon.

"Bestfriend..." tawag uli niya.

Di pa rin ako lumingon.

"Gel... Sorry na." sabay yugyog sa akin.

Dun na ako lumingon.

"Ralph, matulog na tayo. Masama pa loob ko sa iyo. Kaya wag mo akong inisin baka matuluyan akong magalit sa iyo. Di ako natuwa sa ginawa mo kaya bigyan mo muna ako ng space." sabi ko naman. Saka bumalik sa pagkakapikit at natulog na.

--------------------------------------

Nagising ako kinabukasan dahil niyuyugyog ako ni Kuya Joseph. Pinapatawag daw ni Father Ric kaming dalawa ni Ralph.

Magkasabay kaming naglalakad papunta sa kuwarto ni Father Ric pero walang nagsasalita sa amin.

Pagkapasok namin sa kuwarto ni Father Ric ay nakaupo na doon si Kuya Michael. May bandage ang labi at namamaga ang gilid pa nito.

Alam ko na agad kung bakit kami pinatawag.

"Maupo kayo." sumenyas si Father Ric paturo sa sofang kaharap nila ni Kuya Michael.

Tahimik lang kaming umupo ni Ralph. Tumikhim muna si Father Ric bago nagpatuloy.

"Siguro naman alam niyo na kung bakit ko kayo pinatawag dito." panimula pa nito.

Tumango ako. Walang sagot si Ralph. Nakayuko pa rin.

"Unang-una, Ralph kailangan mong humingi ng tawad dito sa Senior niyo dahil sa ginawa mo." si Father Ric ulit.

Di pa rin gumalaw si Ralph.

"Pangalawa, kailangan niyong ikuwento sa akin at idetalye ang nangyari para maintindihan ko." sabi pa ni Father Ric.

Tumingin ako kay Ralph. Nakatingin din ito sa akin. Tiningnan ko si Kuya Michael, ganoon din. sa akin sila nakatingin para magkuwento.

Saka ko kinuwento ang buong pangyayari.

Tumahimik muna si Father Ric bago nagpatuloy.

"Hmmmm. Ralph, alam mong may mali ka dito." sabi ni Father Ric.

Tiningnan ni Ralph si Father Ric at tumango.

"Michael, ikaw din. May kasalanan ka dito." baling nito kay Kuya Michael.

"Bilang parusa sa inyong dalawa, kailangan niyong mag-volunteer para sa Santacruzan sa katapusan. Ang Santacruzan ng simbahan ay dapat niyong tutukan. Bukas na bukas din ay magdadagdag kayo ng dalawang oras kada gabi para sa paghahanda sa Santacruzan. Kayo ang mamamahala ng decoration doon." dagdag pa ni Father Ric.

Nagkatinginan kaming tatlo.

"Ibig niyo pong sabihin Father e magsasama kami sa gawain." nakanguso kay Ralph si Kuya Michael.

"Oo, para maturuan niyong magin mabait sa isat isa.

"Pero..." sabi pa ni Ralph.

"Walang pero..." pagpuputol ni Father Ric

"So, silang dalawa po ay tutulong sa decoration di po ba?" paninigurado ko.

"Kung pwede sana samahan mo sila. Baka kasi kung anong gawin na naman ng dalawang ito doon." sabi ni Father Ric.

"Sige po. I will." sa isip ko e mas mabuti na ito para at least kasama ko ang dalawang mahal ko na crush ko.

Iyon lang at pinalabas na kami ng kuwarto.

Habang pabalik ng kuwarto ay mas lalo akong naging excited. Ibig sabihin, palagi kong makakasama ang dalawang crush na mahal ko.

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145. Thank you.

My Seminary Series (Part 18, Ralph's Tears)

Ralph's look alike.

Yes, this episode is focused on him and ...

================================

Nagising ako na may yumuyugyog sa akin.

"Gel, gising ka na. Anong oras na."

Pagkadilat ko ng mata ko ay ang maamong mukha at ngiti ni Ralph ang natunghayan ko. Napangiti ako.

Ngumiti din siya.

Doon ko naalala na may dapat pala akong gawin sa kanya.

Bigla kong pinalitan ng simangot ang ngiti ko.

Nawala din ang ngiti sa labi niya. Bagkus ay kumunot ang noo niya.

"O, akala ko pa naman bati na tayo. Ngumiti ka na e." sabi ko pa.

"Kala ko kasi si Kuya Michael e. Kala ko anghel. Siya kasi nasa panaginip ko. Kaso nang makita kita, doon ko narealize na tapos na ang panaginip ko. Bangungot na pala kasi mukha mo ang una kong nakita." nakairap ko pang sabi.

"Ganun?" sabi pa niya na parang di naniniwala.

Di ko na siya sinagot.

Dali-dali akong tumayo at pumunta sa aparador ko. Pagkabukas ko ay may nakaipit na namang nakatuping papel doon. Nalaglag ito sa paa ko. Dinampot ko agad ito. Lumingon ako kay Ralph dahil may hinala na ako. Binasa ko ang nakasulat dito.

Pag hindi mo ako pinansin ngayon ay kukulitin pa rin kita buong araw Nakasulat sa papel.

Tiningnan ko ulit siya ng matalim at kinuyumos ang papel at tinapon sa basurahan. Nalungkot talaga ang mukha niya.

Tumalikod ako at lumabas na ng pinto pagkakuha ko ng tuwalya at iba pang gamit panligo. Palihim na nakangiti ako. Pero habang papunta ako sa banyo ay ramdam kong sumusunod na siya.

Mabuti na lang at may bukas na cubicle at agad akong pumasok at naligo. Nakita ko pang hahabol sana siya ng pasok sa cubicle pero muntikan ko nang maipit ang daliri niya ng akmang pipigilan ang pagsara ko ng pinto.

Natawa ako pero parang naawa sa kanya. Parang seryoso naman siya sa paghingi ng tawad pero likas lang siguro sa akin ang magpahabol. Bata pa lang e malandi na ako lalo na sa mga ganyang pa-tweetums.

Tinagalan ko talaga ang paliligo ko. Sa isip ko para kung naghihintay man siya ay maiwan na rin siyang hindi naliligo.

Nagtapis na ako ng tuwalya at agad na lumabas ng cubicle. Wala na si Ralph. Kahit papaano ay nainis ako. Di dahil sa di pala nangyari ang naisip ko pero dahil naisip ko na sumuko na siya sa panunuyo sa akin. Bagsak ang balikat ko na bumalik sa kuwarto.

Pagdating ko sa kuwarto ay andun na siya. Tapos nang maligo at nakabihis na. Nanghinayang ulit ako. Di ko kasi nakita ang katawan niya. (Hahaha)

Nagbihis na rin ako. Kahit ilang dangkal lang ang layo niya sa akin ay amoy ko ang bango niya. Parang gusto ko siyang yakapin. Pero pinigilan ko ang tingnan siya kahit ramdam ko na nakatitig pa rin siya sa akin.

Paglabas namin ng kuwarto ay akmang tatabi siya sa akin sa paglakad pero agad akong pumagitna kina Jayson at Hikes at inakbayan ko silang dalawa. Nagmadali agad kami papunta ng chapel. Pagkaupo namin ay um-excuse talaga siya kay Jayson na nasa kaliwa ko para tumabi sa akin.

Dahil parang alam na ng mga kasama namin sa room na nag-aaway kami ay di na nagreklamo si Jayson. Tinabihan na lang siya ni Hikes. Habang nakaupo kami ay panay ang kalabit sa akin ni Ralph. Di ko siya pinapansin. Pero ang totoo gusto ko na siyang tingnan at kausapin. Pero nanaig ang pagiging kiri ko. Nagmamaganda na ako bata pa lang. Hahaha.

"Isa pang kalabit mo at lilipat ako." babala ko sa kanya. Di pa rin ako tumitingin sa kaniya.

Tumigil nga siya.

Habang nag-rosary hanggang magmisa ay di niya ako kinukulit. Mas gusto pa niyang magkatabi kami kesa umalis ako.

Pagdating sa 'Our Father' naghawak-kamay kami. Masyado namang obvious kapag di ako humawak sa kanya. Kasama pa rin sa misa iyon.

Pagkatapos ng 'Our Father' ay bumulong siya sa akin.

"Ayan na. Sigurado ako magkakabati na tayo." sabi pa nito ng mahina.

Di pa rin ako tumingin sa kanya.

Iyon na nga ang sinasabi niya dahil 'Peace be with you' na. Ibig sabihin dapat kaming magbati. Peace e.

Tiningnan ko siya.

"Peace be with you." sabi ko sa kanya.

"Peace be with you." sabi din niya. Ngumiti pa.

Sumimangot agad ako at nag-peace be with you sa iba pa naming kasama.

Nawala ang ngiti niya.

Pagkatapos ng misa ay bumalik na sila sa kuwarto. Dahil nakaligo naman na ako ng matagal, di na ako bumalik para maligo. Tumambay na lang ako sa likuran ng seminaryo. Umupo sa mga damo. Nakaharap sa malawak na field ng seminaryo. May mga ilang kalabaw, kambing, tupa at kabayo ding kumakain ng damo sa malayo. Nag-enjoy ako sa pagtingin sa kanila na di ko namalayan na nakalapit na pala si Ralph sa akin.

"Gel, pwede ba akong umupo?" bungad nito.

"Umupo ka." parang may tonong galit pa rin.

"Pwede ba bati na tayo?" sabi agad nito sabay upo sa tabi ko.

"Bakit naman? Pwede naman tayong wag magpansinan e. Parang di lang tayo magkakilala. Pwede naman iyon e. Para di ka na mangulit pa." sarkastiko ko pang sabi.

"Di yun e. Gusto kasi kitang maging kaibigan siyempre di ako papayag na di mo ako pansinin."

"Marami diyan na pwede mong maging kaibigan." asik ko pa sa kanya.

"Ikaw ang gusto ko." sabi pa niya na may paglalambing ang boses.

Di ako sumagot.

"Sa totoo lang, ikaw lang ang gusto ko maging kaibigan." sabi pa nito.

Doon na ako lumingon. Nagtaka ako sa sinabi niya. Kumunot agad ang noo ko.

"Bakit?" di ko mapigilang itanong.

"Di ko nga alam e. Pero noong makita kita at makausap, may kung anong feeling na umusbong sa dibdib ko. Parang kapag kasama kita e parang angsaya-saya ko." sabi pa nito. Pumipikit-pikit pa habang nagpapaliwanag.

Tumawa ako.

"Wag mo sabihing nabakla ka sa akin." biro ko.

"Di ah." sabay simangot pa nito.

Tumawa lang ako sa reaction niya.

"Basta. Pwera biro. Gusto kitang maging kaibigan. Kaso ang problema sa akin e masyado akong possessive. Gusto ko ang gamit ko sa akin lang. Kapag kaibigan kita gusto ko akin lang." nahihiya nitong sabi.

"E di naman ako gamit e. Di rin pwedeng iyo lang ako. Di ka pwedeng maging selfish lalo na sa kaibigan."

"Alam ko. I'm trying to change naman e. Kaso di ko pa kaya. Kaya ko nasabi lahat ng iyon tungkol sa inyo ni Kuya Michael dahil nagseselos ako. Gusto ko kasi akin ka lang. Ako lang kaibigan mo. Sorry."

Yumuko pa ito.

Ramdam ko agad na marami siyang problema sa buhay kaya hinarap ko siya. Di ko na siya kayang tiisin.

"Feeling ko meron ka pang di sinasabi sa akin." sabi ko pa.

Tiningnan niya lang ako.

"Kung sasabihin mo sa akin ang lahat ng nasa loob mo, papayag akong maging kaibigan ko." dagdag ko pa. Ngumiti ako.

Tiningnan niya muna ako ng matagal. Bumuntung-hininga siya saka nagsalita.

"Meron kasi akong kaibigan dati. Nung elementary ako, since Grade 1 hanggang 1st year high school ako. Buong time na magkaibigan kami ay di kami halos maghiwalay. Magkakilala na mga pamilya namin. Wala kaming di sinasabi sa isa't isa. Alam niya lahat sa akin at ako sa kanya."

Tumigil muna si Ralph. Tumango lang ako para sabihin na magpatuloy siya.

"Masyado kaming close sa isa't isa. Pero..." nag-aalangan pa siya kung magpapatuloy pa siya. Nakita ko na parang nangilid ang luha niya sa mga mata.

Hinawakan ko siya sa kamay. Tumingin siya sa akin uli. Ngumiti lang ako at pinisil ko ang kamay niya.

"last year, namatay siya. Nasaksak siya nang pauwi na kami. Baliw yung nakasaksak sa kanya gamit ang barbecue stick."

Saka tumulo ang luha ni Ralph. Nakapikit na siya at tuluyan nang umiyak.

"Di na siya umabot sa ospital dahil sa leeg siya nasaksak." pagpapatuloy nito. "Di ko kaya kasi sa harap ko siya mismo nasaksak. Di ko siya naprotektahan. Wala akong kuwentang kaibigan. "

Saka na siya humagulgol ng malakas.

Di niya na nakayanan. Yumakap na siya sa akin at umiyak nang umiyak. Hinimas-himas ko na lang ang likod niya. Matagal kaming ganoon. Dumaan pa sina Jayson at Hikes sa amin. Sinenyasan ko na lang sila na mauna na.

Hinawakan ko ang magkabilang pisngi ni Ralph. Tiningnan ko siya sa mga mata. Parang siya pa yung mas bata sa amin. Ngumiti ako sa kanya at pinisil ang magkabilang pisngi niya.

"Sige. Simula ngayon magkaibigan na tayo. Okay? Pero kailangan mong kontrolin yang ugali mo na pagiging selfish. Kasi diyan tayo mag-aaway." seryoso kong sabi sa kanya.

"Try ko." mahina niyang sagot.

"Di pwedeng try. Dapat gawin mo."

"Di ko kasi kaya na magkaroon ng kaagaw sa iyo e." parang batang sabi pa nito.

"wag ka mag-alala. Marami man akong kaibigan pero ikaw na simula ngayon ang bestfriend ko." saka ko siya niyakap.

"Thank you ha?" sabi pa nito.

"You're welcome." sabi ko naman.

Ako ang unang bumawi sa yakap niya.

"Tara na. Late na tayo." sabi ko pa habang pinupunasan ang luha niya.

"Sige." sabay akbay sa akin. "Tara na bestfriend."

Tuwang-tuwa ako na bati na kami. Pero parang may kumirot sa dibdib ko.

"Bestfriend"

Isang katagang nakalaan lang dapat para sa isang tao. Isang tao na wala na ngayon sa tabi ko. Kahit marami akong tawaging bestfriend, di pa rin noon maihahambing sa tunay kong bestfriend... si Jan.

Tiningnan ko ang mukha ni Ralph.

Naisip ko, sana di mangyari sa amin ang nangyari sa amin ni Jan. Kung maging bestfriends man kami sana doon na lang. Wag nang lumalim pa. Okay na ako sa ganito. Masaya na kami sa ganito.

Tumingin sa akin si Ralph dahil nakatitig ako sa mukha niya.

Ngumiti lang siya at inuntog ang noo niya sa noo ko. Muntikan nang maging halik. Pero hanggang doon lang.

Nang nasa pinto na kami ng classroom e saka niya ako binitawan.

"Sige, daanan na lang kita pagkatapos ng klase." paalam pa nito.

Tiningnan ko ang classroom. Wala pa si Father Bong. Tiningnan ko si Ralph habang papalayo. Lumilingon-lingon pa ito. Naisip ko sana maging totoong mag-bestfriend nga kami.

"Jan..." iyon lang ang namutawi sa labi ko.

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145. Thank you.

My Seminary Series (Part 17, Pagtatapat)

Kamukha ni Kuya Gilbert
====================================

Pagkalapit ko kay Kuya Gilbert ay mahigpit niya akong niyakap. Hinimas-himas pa ang likod ko habang umiiyak ako sa dibdib niya. Ewan ko ba pero pakiramdam ko ay siya ang pinakaakmang tao sa sitwasyong ito. Ayokong dumilat kasi baka isa lang siyang panaginip. Palagi na lang siyang dumarating pag kailangang-kailangan ko ng karamay.

Mga ilang minuto din akong nakayakap sa kanya at umiiyak. Inaalo lang niya ako at hinihimas-himas ang ulo at likod ko.

"Sige lang. Ibuhos mo lang sa akin kung ano man ang nasa dibdib mo. Alam mo naman na andito lang ako para sa iyo di ba?" rinig ko pang sabi niya.

Imbes na mapatahan ako ay mas lalo pa akong umiyak.

Makalipas ang ilang minutong pag-iyak ko ay napatahan din niya ako kahit papaano. Umupo kami sa bench kung saan ako nakaupo at umiiyak kanina. Nakaakbay siya sa akin at nakahilig ako sa dibdib niya. Saka ko kinuwento ang nangyari sa amin ni Ralph.

Agad kong nakita sa mukha niya ang pilyong ngiti.

"O, bakit naman ganyan ang reaction mo?" tanong ko agad sa kanya.

"Wala. In-love na naman agad kasi ang baby brother ko. Dalawa pa." panunukso pa nito na di pa rin naaalis-alis ang ngiti.

"In love? At kelan pa ako naging baby brother mo?" medyo may halos inis at paglalambing kong sabi.

"Una, in love ka kasi kung makaiyak ka e parang nakipagbreak ka sa boyfriend mo. Naiiyak ka kasi di ka niya pinansin at nag-aaway kayo. Tapos dalawa pa sila. Pangalawa, baby brother kita kasi kahit alayo ka sa akin ay palagi kitang iniisip kapag di kita nakikita. Gusto ko palaging protektahan ka. Sa maniwala ka nga sa hindi e parang may nagsabi sa akin kanina na kailangan mo ako." sabay kindat pa nito.

"Asus! Oo na. Kailangan kita ngayon. Alam mo namang ikaw na lang yata ang nag-aalala sa akin e. Naku, baka in-love ka pa rin sa akin ha?" balik-tukso ko naman sa kanya.

"E kung sabihin kong 'Oo'? Ano'ng gagawin mo?" sabi pa nito.

"E di tayo na." sabay tawa ko ng malakas.

"Di pwede. Iba ang mahal mo e. Ay... Iba na pala ang mahal mo." panunukso pa nito.

"Heh! Di ko mahal iyon. Kung minahal ko man siya agad, past tense na iyon. Naiinis ako sa kanya." sabi ko pa na di ko mapigilang sumimangot.

"Alam mo ba na sabi nila, the more you hate the more you love?"

"Di mo nga kilala kung sino gumawa ng saying na yun e. Sige nga kung masabi mo kung sino ang nagpasimula niyan, maniniwala ako."

Napatigil si Kuya Gilbert.

Saka napangiti.

"Alam mo, kapatid talaga kita. Masyado tayong pareho e. Kaya kahit ganyan ka di ako naiinis sa iyo." sabay tawa.

Napangiti din ako sa sinabi niya.

"Kuya salamat ha? Andito ka ngayon. Kung wala ka di ko na alam gagawin ko." seryoso kong sabi.

"Ano ka ba?" sabay akbay at yugyog sa akin. "Kaya nga kuya mo ako e at baby brother kita dahil andito ako para sa iyo."

Ngumiti ako sa kanya. Saka pasimpleng hinalikan siya sa pisngi.

Hinawakan niya ang pisngi niya.

"Para saan iyon?" takang-tanong nito.

"Halik ng pasasalamat." sabi ko.

"Halik lang pala? Akala ko may iba pa e."

Kumunot ang noo ko.

"Wala. Wag mo nang isipin yun. Namimis ko lang kasi yung ginawa natin dati." sabay ngiti pa nito.

"Ganun ba? Wag ka mag-alala. Pagkatapos ng search-in na 'to, sa iyo ako tutuloy. Kahit araw-araw nating gagawin iyon." sabay kindat pa at pilyong ngiti ko sa kanya.

"Talaga?" nagliwanag ang mukha niya.

Tumango ako.

"Lika na. Tara na. Wag mo nang ipagpatuloy ito dito." biro pa niyang hila sa braso ko.

Natawa ako sa kanya.

"Wag kang atat, Kuya. Masyado kang napaghahalataang malibog." sabi ko sa kanya.

"Hindi. Joke lang. Wag ka mag-alala. Hihintayin kita."

Natahimik man kami pero alam namin na mas naging close na kami.

"O, paano? Medyo okay ka na naman na e. Uuwi na ako. Baka pagalitan pa ako dito e." sabay tayo na nito.

"Ganun? Kailangan mo na ba talagang umalis?" paglalambing ko sa kanya sabay hawak sa braso niya.

"Wag ka mag-alala. Palagi naman tayong magkakasama e. Palagi kang andito." sabay hawak pa niya sa sintido niya, tapos sa bandang puso niya, at sa harap ng alaga niya.

Natawa ako sa huling hinawakan niya.

"O, di ba? Tumatawa ka na. Tapos na ang role ko dito. Mauna na ako ha?" sabi pa niya.

"Sige po. Hatid na kita sa kotse mo." alok ko naman.

Naglakad kami papunta sa kotse niya na nakapark sa entrance ng seminaryo.

"O, paano? Mauna na ako?" pagpapaalam pa nito.

"Sige po. Hahalikan sana kita kaso baka may makakita e." sabi ko pa.

"Sige. Sa isip ko na lang na nakiss mo na ako." sabay kindat pa nito.

"Kuya Gilbert..." tawag ko sa kanya bago pa siya pumasok sa kotse niya.

"O?"

"Hmmm... Ingat ka ha? I love you Kuya." nahihiya kong sabi.

"I love you too baby bro." ngumiti lang ito.

Habang nagdadrive siya palabas ng gate ng seminaryo ay pilit kong iniisip na sana sumabay na lang ako sa kanya. Kaso, kailangan ko muna ng time para makapag-isip. Mabuti na lang talaga kahit papaano at nawala na ang inis ko kay Ralph. Salamat kay Kuya Gilbert.

Naglakad na ako papasok ng seminaryo.

Nakita kong nakasandal sa pinto si Kuya Dan. Nakangiti sa akin.

"Iyon ba yung Kuya Gilbert mo?" tanong agad nito.

"Opo."

"Hmmm... Nabisita ka niya.. " tanong pa nito.

"Ewan ko sa kanya. Naramdaman niya daw na kailangan ko siya." napangiti kong sabi.

"Ang sweet naman pala niya talaga."

Medyo nagtaka ako sa sinabi niya. Medyo nagka-idea ako pero di ko na lang pinahalata.

"Kung gusto mo po next time na bumisita siya e papakilala po kita." medyo nakangisi pa ako.

"Wag na. Anyway, bawal ang bisita dapat e. Pero this time papalampasin natin ito pero dapat sinabi mo sa kanya na di siya pwedeng basta-basta dumalaw."

Medyo nawala ang ngiti ko.

"Sensya po. Di ko po alam e."

Inakbayan pa niya ako.

"Don't worry. Di mo naman alam e. Papalampasin na lang natin ito." sabay kindat pa sa akin.

Saka kami naglakad papunta sa kuwarto.

"Mabuti naman at okay ka na." sabi pa nito bago umalis.

Pagkapasok ko sa kuwarto ay nakahiga na silang lahat. Nakita kong natutulog na rin si Ralph. Ewan ko ba pero parang gusto ko siyang lapitan at kausapin pero dumiretso na lang ako sa kama ko.

Nagulat ako ng pag-upo ko ay nasa kama ko ang libro ko na dapat ay nasa mesa ko. Kinuha ko agad ito. Nakita kong may nakaipit dito. Kinuha ko ang nakaipit na sulat dito. Taka man ay binuklat ko ito.

"I'm sorry. I like you."

Napangiti ako sa nakita ko pero agad kong naisip na si Ralph ang sumulat nito.

Tiningnan ko siya na natutulog. Pero feeling ko di naman talaga siya tulog e. Napangiti ako sa kanya at pabulong na nagsabi ng "Thank you." kahit walang sound.

Napahiga na rin ako ng may ngiti sa labi. Di dahil sa natutuwa ako sa ginawa ni Ralph pero dahil may namuong plano sa isip ko.

Bukas na lang.

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145. Thank you.

MySeminary Series (Part 16, Ralph, Kuya Michael, Kuya Dan, Hikes, Jason and another one)

Ralph's look-alike.... so... soo.. ssooooooo..... handsome... hay

=========================================

Napatitig talaga ako sa katawan niya. Hindi sa dahil gusto ko siyang matikman kundi dahil hanganga-hanga at manghang-mangha ako sa ganda ng katawan niya. Dagdag pa ng kaputian niya.

Napaisip tuloy ako na di na lang ako pumayag na magsabay sa kanya. Pero ang konsensiya ko naman ang nagsasabi na buti na lang di ako sumabay sa kanya maligo kung hindi ay di ko napigilan ang sarili ko na gumawa ng isang bagay na ikakahiya ko.

Binawi ko ang tingin ko sa katawan niya at tumingin ako sa ibang lumalabas ng cubicle.

"Matagal ba?" tanong pa nito habang pinapagpag ang ilang butil ng tubig sa balikat niya.

"Hindi. Okay lang. Tara na." di ako nakatingin sa kanya.

Tumabi siya sa akin at inakbayan ako. Dahil pareho kaming walang damit pang-itaas ay naramdaman ko ang braso niya sa likod ko. Ang makinis niyang balat ay nakadikit sa balat ko. Pinigilan ko na mag-react ang katawan ko dahil alam ko iinit na naman ang pakiramdam ko at mahahalata na naman ako gaya ng nangyari kay Kuya Dan.

Pinabayaan ko na lang siya na umakbay sa akin. Dumiretso na kami sa kuwarto. Naghiwalay na lang kami nang nasa tapat na kami ng kaniya-kaniyan naming aparador.

Kumindat pa ito bago bumitiw. Iyon ang di ko maintindihan. Siyempre dahil ayoko maging hoping ay di ko binigyan iyon ng malisya.

"Tagal niyo naman. Naghihintay kaya kami dito." rinig kong sabi ni Jason.

Tiningnan ko sila ni Hikes. Magkatabi pala sila sa kama nito at kanina pa nakahanda.

Binilisan ko na lang ang pagbihis. Agad kong kinuha ang gamit ko. Nagpaalam na ako kay Ralph bago lumabas pero tinawag niya ako.

"Bro, pahiram naman ng schedule mo." sabi nito.

Kumunot ang noo ko.

"Bakit? Para saan?" taka kong tanong.

"E, kasi para alam ko kung saan ka puntahan pagkatapos ng klase ko." paliwanag pa nito.

"A, ganun ba? Wag na. Magkikita naman tayo sa reflectory para sa lunch e." sabi ko pa.

Magsasalita pa sana siya pero hinila na ako ni Jason at Hikes. Late na daw kami.

Parang nainis ako na nagpapasalamat sa dalawa dahil nailayo nila ako kay Ralph. Konting konti na lang kasi at mahuhulog na ako ng tuluyan sa kanya pag palagi kaming magkasama. Isa pa, tama na ang mga kalokohang ginawa ko dito sa seminaryo. Baka kidlatan na ako niyan.

Dumiretso kami sa unang klase namin. Andun na si Father Bong at naghahanda na sa pagsisimula ng klase.

Agad kaming pumuwesto sa likurang bahagi ng klase at binuklat ang bible namin. Naging seryoso kaming tatlo sa klase at di namin namalayan na 11:30 na pala at agad na natapos ang klase. Kahit papaano ay nawala sa isip ko si Ralph.

Paglabas namin ng klase nina Hikes at Jason ay may humawak sa braso ko. Akala ko si Ralph. Ngunit di naman ako nalungkot dahil si Kuya Michael pala ito.

"Gel, nakalimutan ko palang ibigay sa iyo ito." sabi niya sabay bigay sa akin ng nakafolder na mga papel.

Binuklat ko ito. Ito ang piyesa na tinutugtog namin kagabi.

"Pina-photocopy ko na para naman mabasa mo kapag wala kang ginagawa." sabi pa ni Kuya Michael.

Naintindihan naman nina Jason at Hikes na may kausap ako kaya nagpatiuna na lang sila. Sumunod kami ni Kuya Michael sa kanila papunta sa reflectory. Marami kaming pinag-usapan ni Kuya Michael pero halos lahat doon tungkol lang sa piano at mga musical instruments pa na alam namin.

Pagdating namin sa reflectory ay humiwalay na si Kuya Michael. Ngumiti lang ako sa kanya bago siya pumunta sa mesa nila.

Pagdating namin nina Jason at Hikes sa mesa namin ay andun na si Ralph, Kuya Romeo at Kuya Joseph. Umupo ako sa tabi ni Ralph. Pero nagulat ako nang di man lang niya ako kinausap.

Ilang beses ko rin siyang tinry na kausapin pero iniiba niya ang usapan at biglang kakausapin si Kuya Joseph na katabi naman niya sa kabila.

Nainis naman ako kaya sina Jason at Hikes na lang ang kinausap ko.

Sa isip ko, ang suplado naman. Di naman kami magkaibigan e. Kung ayaw niya akong kausapin di wag niya.

Mabilis kong inubos ang pagkain ko at agad na tumayo at naghugas ng plato. Ramdam ko na sumusunod ang tingin ni Ralph sa akin pero wala na akong pakialam. Ang sa akin ay kung ayaw man niya akong kausapin at paandaran niya ako ng kung anumang toyo sa utak niya, wala akong pakialam sa kanya. Wag na lang niya akong kakausapin kahit kelan.

Oo, minsan madrama ako lalo na pag sinusupladuhan ako. Di pa naman ako mahilig manuyo ng tao. Kahit nga si Jan dati nung di ako pinansin ay pinagplanuhan ko agad na layasan e. Siya pa na wala pang isang araw kaming nagkakilala.

Pagkatapos ng pananghalian ay dumiretso na ako sa kuwarto. Kinuha ang toothbrush at nagsipilyo na sa CR. Kahit nagkakasalubong kami ni Ralph ay di ko naman siya binabati. Dedma na ako sa kanya.

Nagulat naman sina Jason at Hikes sa akin dahil palagi akong nakasimangot kahit hanggang pumunta na kami sa panghapong klase namin.

Kahit si Kuya Dan na mentor ko ay napansin din na masama ang loob ko. Kaya nang sinabi ko na wala akong maishare ngayon ay di siya naniwala.

"Di ba sabi natin walang lihiman sa atin. Sige na. Ilabas mo lang kung anumang ikinaiinis mo. Kahit mainis ka pa sakin okay lang basta marinig ko yan." sabi pa nito sabay akbay sa akin.

Saka ko na ikinuwento ang nangyari ngayong araw. Kung paanong naging malapit sa akin si Ralph na halos di na kami maghiwalay at biglang di na ako pinansin. Habang nagkukuwento ako ay inis na inis pa rin ako.

"O, e bakit inis na inis ka sa kanya? E kanina mo lang naman siya nakilala." takang tanong ni Kuya Dan.

"Basta..." sabi ko na lang.

"Anong basta? Di ka naman pwedeng magalit sa tao dahil basta lang. Dapat may dahilan." si Kuya Dan.

"Basta... inis ako sa kaniya." ulit ko pa.

"Hmmmm. Di kaya gusto mo siya kaya ka naiinis na di ka na pinapansin?" seryosong tanong ni Kuya Dan.

"Di ko alam. Baka." pagtatapat ko.

"Baka nga ganun. Pero alam mo naman na hindi ganyan ang dahilan kaya tayo andito di ba?" sabi pa nito.

"Opo." nahihiya kong sagot.

"Alam mo siguro mas mabuti na rin yung naging ganyan kayo sa isa't isa. At least, di matuloy ang kung anumang umuusbong na damdamin mo para sa kaniya. Mas mabuti na rin sigurong lumayo-layo ka sa kanya." pag-aadvise sa akin ni Kuya Dan.

"Ganun po?" halos di ako makapaniwala. Para kasing di ko kaya.

"Ganun nga. Mas makakabuti sa inyo yan. Kahit sa kanya din. Lalong lalo na sa iyo."

Natahimik ako sa sinabi ni Kuya Dan.

Tinamaan ako. Tama nga naman ang sinasabi niya. Di naman aksi pwedeng maging kami ni Ralph kaya habang mas maaga ay wag ko nang dagdagan ang kung anumang nararamdaman ko sa kanya. Malay ko baka paghanga lang at mawawala din kaagad.

"Siguro nga po tama kayo." mahina ko pang sabi. Nakadama ng pagkatalo.

"Tama ako." sabay hawak pa sa kamay ko ni Kuya Dan.

"Salamat Kuya Dan ha? At least pag andito ka e mas naliliwanagan ako." sabi ko sa kanya.

"No problem." sabi pa nito sabay ngiti.

Marami pa kaming napag-usapan hanggang sa matapos ang klase. Paminsan-minsan ay nagshishare din si Kuya Dan ng sarili niyang experiences.

Pagkatapos ng klase ay agad kaming lumabas. Bumilin pa si Kuya Dan sa akin.

"O, yung napag-usapan natin ha?" pagpapaalala pa niya.

Napangiti naman ako.

"Opo." sabay hila kina Jason at Hikes.

"Buti naman at okay ka na." puna ni Hikes.

"Oo nga. Kanina ay halos magsalubong na yang kilay mo." si Jason.

"SEnsya na, badtrip kang kanina." sabi ko naman.

"Alam mo, may naiisip akong makakapagpawala ng badtrip mo." si Jason.

Nilingon namin siya ni Hikes. Nakangising demonyo ito.

"Ano?" agad na tanong namin ni Hikes.

"Mamaya na. Tara na sa kuwarto natin. Tingnan natin kung ano trabaho natin ngayon." sabi pa ni Jason.

MAG-AAYOS KAYO NG MGA NAKATAMBAG SA BODEGA, RIGHT WING 4TH FLOOR

"Naku!" sabay naming sambit ni Hikes.

"Yes!"

Nagulat kami sa reaction ni Jason. Nakangiti pa ito.

"At bakit ka nakangiti na naman diyan." sabi ni Hikes.

"Siyempre, mag-aayos tayo ng bodega e." pagpapaliwanag pa nito. Di maalis-alis ang ngiti.

"At kelan pa naging masaya ang pag-aayos ng bodega?" tanong ko sa kanya.

"Basta, tara na." excited na hinila ni Jason kaming dalawa ni Hikes.

Pagdating namin sa bodega ay nagulat kami dahil hindi naman pala ganoon kadumi ang bodega. Kailangan lang isalansan ng maayos ang mga bakanteng box.

Nagulat kami nang malapit na kaming matapos magligpit ay lumapit si Jason sa pinto at nilock iyon. Medyo nahulaan ko na ang gusto nito.

Lumapit ito sa akin at hinubad ang damit ko. Kahit na pinagpawisan na kami sa ginawa naming pag-aayos ng bodega ay di pa naman mainit. Pagkahubad niya ng damit ko ay agad niya akong tinulak sa nakalapag na mga box. Napahiga ako. Hinayaan ko na lang siya sa gusto niya. Dinilaan muna niya ang mga utong ko.

Agad na lumapit si Hikes kay Jason at hinubad ang damit nito. Hinubad din ni Hikes ang sarili niyang damit. Hinalikan naman ni Jason ang mga utong ni Hikes.

"Aaaa..." mahinang ungol ni Hikes.

"Hoy!" saway ni Jason. "... Ano'ng akala mo dito soundproof?"

Sinara ni Hikes ang bibig niya pero di pa rin niya mapigilang yakapin ng mahigpit ang ulo ni Jason dahil sa masarap na pagdila nito sa mga utong niya.

Dahan-dahan ko nang binaba ang mga shorts nilang dalawa at lumuhod na ako sa gitna nila. Isinubo ko muna ang kay Jason dahil mas masarap ang titi niya. Agad na tumigas at tumayo ito pagkasubo ko. Libog na libog na talaga siya. Dinudunggol-dunggol na niya agad ito sa lalamunan ko. Kahit na tumatama sa lalamunan ko ay di ko pinansin.

Nang tayong-tayo na ang titi ni Jason ay hinawakan ko na lang ito. Nilipat ko ang bibig ko sa titi ni Hikes na kanina pa nakatayo sa sarap nang pagromansa ni Jason sa kanya. Naramdaman ko kaagad na lumabas ang tamod niya. Di ako nakapaghanda kaya sumabog iyon sa bibig ko. Agad ako naghanap ng plastik sa lapag at doon ko dinura.

"Sensya na ha? Angsarap e." pagpapaumanhin pa ni Jason.

Agad na hinila ako ni Jason patayo. Pinatalikod ako at pinatuwad. Ang isang malaking karton ang napatungan ko ng siko at katawan ko.

Ibinaba ni Jason ang shorts at brief ko. Dinuraan pa ang puwet ko at ang titi niya. Walang sabi sabi at agad niyang pinasok sa puwet ko ang ari niya. Dahil sa kulang sa pampadulas at ang lakas ng pagkakabaon niya ay napaaray ako.

Agad na lumapit sa akin si Hikes at pumuwesto sa kabilang dulo ng karton at itinutok ang titi niya sa mukha ko.

"Subo mo uli." utos nito. Malibog na talaga ang batang ito. Kakalabasan lang e tigas na naman.

Sinubo ko na lang ang titi niya para mawala sa isip ko ang sakit ng pagkantot ni Jason. Maya-maya pa ay nararamdaman ko nang nasasanay ang puwet ko dahil na rin sa pawis na tumutulo sa katawan ni Jason. Lumalaban na ang puwet ko at sinasalubong ang pag-ulos niya. Lumalakas ang pagkantot niya sa puwet ko at rinig na rinig sa buong bodega ang paghampas ng hita niya sa puwet ko.

"Aaaa... ang sarap mo talagang tirahin Gel." sabi pa ni Jason.

"Sige lang Jays... tirahin mo lang iyan. Paluwagin mo pa ako." utos ko sa kanya.

"Sige.... Aaah... Ahhh.... Saraaaap." sunod-sunod na ungol niya.

"Gel... angsikip ng puwet mo.... Ang init ng puwet mo..." sabi pa nito.

"Sige lang Jays... ansarap ng titi mo.... antigas anghaba..." sabi ko pa. Ansarap talaga ng tigas ng titi niya sa loob ko.

"Gel.... Ayan na aaakoooo..." sabi pa ni Jason.

Isang malakas na ulos ang ginawa niya at sumambulat sa loob ko ang tamod niya.

Ramdam ko ang init na pumupulandit sa loob-loob ko.

Nang medyo lumambot na ay binunot na niya ito.

Agad din binunot ni Hikes ang titi niya sa bibig ko.

"Ako naman." sabi naman nito. Agad na lumipat sa likod ko.

Kahit di pa nakapagpahinga ang puwet ko ay di na ako tumanggi.

"Sige Hikes. Talunin mo sa pagkantot si Jason." panunukso ko pa sa kanya.

"Siyempre. Agad niyang pinasok ang madulas at maluwag ko nang butas. Dahil sa madula na maluwag na ito ay di na siya nahirapan.

Tinotoo pa yata ang dare ko kasi angbilis at anggaling niya bumarurot sa loob ko. Para siyang may hinahabol. Napapaangat na ang puwet ko sa sarap. Pinapaikot pa niya.

"aaaa... Hikes... sigeeee.... paaaaaa.... maassss... maaasssaaaraaap... kaa.. ngaaa...' sabi ko sa kaniya.

"Ganun ba? Sige sarapan ko pa." sabi pa nito.

Nagulat ako ng tinitira niya ng patabingi ang puwet ko. Dumudunggol tuloy ang titi niya sa kung anuman sa loob ng puwet ko. para akong maiihi. Nagulat ako nang nilabasan ako sa ganoon lang.

"Ansarap mo.... nilabasannn naaa aakkkooo..." sabi ko pa.

"Sabay ako..." naghihingal pa niyang sabi.

Binilisan pa niya ang pagkantot at pagkaulos pa niya ng malakas ay pumulandit na rin ang tamod niya.

Nagpahinga muna siya bago binunot. Pinunasan ko ng panyo ang mga dumadaloy na tamod sa hita ko. Naghalo na ang tamod ng dalawang guwapong ito

"Whew! Ansarap mo talaga Gel." sabay tapik sa balikat ko ni Jason.

"Oo nga. Sana palagi ka naming kasama." dagdag pa ni Hikes.

"Ano kayo? SInusuwerte? Anong akala niyo sa akin? Hostess?" biro ko pa.

Tinapos na namin ang pagliligpit namin saka lumabas na kami ng bodega.

Nagpahinga muna kami konti saka muling naligo. Wala ang tatlong kasama namin sa kuwarto. Mabuti nga, nasa isip ko.

Naligo na kaming tatlo saglit at nagbihis na. Dumiretso na kami sa chapel para sa Rosary. kahit malapit sa akin si Ralph ay di ko na siya pinansin. Nasa isip ko, masasanay din akong di ka pansinin.

Pagkatapos ng rosary ay narinig kong tinawag niya ang pangalan ko pero di ko siya pinansin. Mabuti na lang at nakita ko si Kuya Michael at agad ko siyang nilapitan. Inakbayan pa niya ako papunta sa Music Room. Alam ko nakita ni Ralph iyon. Natuwa ako na nainis sa nangyari. Ayoko namang gamitin si Kuya Michael para magalit si Ralph sa akin. After all, mas nauna kong nagustuhan si Kuya Michael kesa kay Ralph.

Pagkapasok namin sa Music Room ay naging masaya na ang mood ko. Kahit papaano ay nawala sa isip ko ang inis ko kay Ralph. Pag kasama ko si Kuya Michael ay palaging maliwanag ang isip ko. Parang wala akong problema at wala akong iniisip na kahit ano. Masayahin si Kuya Michael, nakakatuwa siyang magturo dahil di siya nagagalit pag nagkamali ako. Hinahawakan pa niya ang kamay at daliri ko pag mali ang pagkakatipa sa piano.

Maya-maya ay narinig kong kumalabog ang pinto ng music room. Lumingon kami sa pinto.

"Baka hangin lang iyon." sabi ni Kuya Michael.

Bumalik na ulit kami sa ginagawa namin. Masyado akong natutuwa kay Kuya Michael. Dahil nga sa sobrang saya ko ay di namin namalayan na mabilis palang dumaan ang oras. Agad kaming nagligpit at sabay na rin na pumunta ng reflectory. Siyempre, nakaakbay na naman si Kuya Michael sa akin.

Pagdating namin sa pinto ay naghiwalay din agad kami. Pagdating ko sa mesa namin ay ewan ko ba kung bakit sa tabi lang talaga ni Ralph ang bakante. Wala akong choice dahil pang-animan ang isang mesa kaya ang maupo sa tabi ni Ralph.

Habang kumakain kami ay panay ang bulungan nina Kuya Romeo at Ralph. Paminsan-minsan pa ay nagtatawanan sila. Kahit di ako tumingin sa kanila ay alam kong sa akin sila nakatingin. Ibig sabihin, ako ang pinagtatawanan nila.

Dahil sa sobrang inis ko kay Ralph ay di ko na inubos ang pagkain ko at tumayo na ako. Sinadya kong tamaan ng siko ko ang ulo ni Ralph at dali-daling naghugas ng plato.

Dumiretso na ako sa kuwarto at nagbasa. Agad na sumunod si Ralph sa akin at sinugod ako.

"Ano ba ang problema mo?" tanong agad nito sa akin.

"Ikaw! Ikaw ang may problem. Di ako!" pasigaw kong sagot sa kanya.

"Wala akong pakialam sa iyo kaya wag mo akong pakialaman." pasigaw din nitong balik.

"Wala pala ha? Kaya pala ako ang pinagtatawanan niyo kanina."

"At bakit di ka naman pagtatawanan? E daig niyo pa ang magsiyota nung kuya-kuyahan mong iyon a" nandidilim na ang mga mata nito.

"Palibhasa, utak-inodoro ka kaya ang dumi ng isip mo. Pati ba naman iyong taong mabait sa akin ay bibigyan mo ng malisya?" tumayo na ako dahil sa pikon ko. Halos isang dangkal na lang ang layo ng mukha niya sa akin. Kahit nako-conscious ako ay nanaig ang inis.

"E sa pangit tingnan e. Bakit kasi di kayo lumugar?" sabi pa nito.

"Hoy Ralph! Nasa ayos kaming dalawa. Wala kaming ginagawang masama. Kung may malisya ang utak mo, wag mong idamay yung isa. Dahil masaya ako pag kasama siya."

"E bakit sakin? Di ka ba masaya?" halos pasigaw na niyang tanong.

Di ako nakasagot sa tanong niya. Natigilan din siya sa tinanong niya.

"Kanina oo. Masaya ako dahil palagi kitang kasama at magaan ang loob ko sa iyo. Pero simula nung binastos mo ako at pinagtawanan, lahat iyon nawala. Gusto mo bang malaman ang totoong nararamdaman ko sa iyo ngayon? Ha?! Galit na galit ako sa iyo. Di nga lang inis o galit e. Ewan ko pero muhing-muhi na ako sa iyo. Siguro kahit mamatay ako, di ako ngingiti sa iyo. Kaya kung ayaw mo sa akin, wag mo akong pansinin. Di ka kawalan sa akin." sabay alis ko. Binunggo ko pa ang dibdib niya bago lumabas ng pinto.

Nakasalubong ko pa sina Jason at Hikes pero di ko sila pinansin.

Dumiretso lang ako sa garden ng seminaryo at doon na umupo. Doon na ako tuluyang umiyak. Nasa ganoon ako nang may narinig akong nagsalita.

"Sabi ko na nga ba at familiar ang iyak na iyan e."

Lumingon ako kung saan nanggagaling ang boses.

Nagulat ako nang may lumapit galing sa hallway ng seminaryo papunta sa kinauupuan ko. Dahil nasa likod niya ang ilaw ay di ko siya maaninag.

"Sino iyan?" tanong ko.

"Sino ba ang palaging dumarating pag umiiyak ka?"

Agad kong naalala ang boses at ang sinabi niya. Agad akong tumayo at tumakbo papunta sa kanya. Lumakas lalo ang iyak ko.

"Kuya Gilbert!" sigaw ko pa.

Niyakap lang niya ako.

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145. Thank you.

My Seminary Series (Part 15, Another Love Interest)

Kamukha ni Kuya Ralph. Ang bagong love interest... Kilig...

========================================

"Hi." simple kong bati sa kanya.

"Hi." sabay bigay sa akin ng kamay niya.

Tiningnan ko muna ito bago hinawakan. Nag-aalangan ako dahil baka himatayin ako pag dumampi ang kamay ko sa kanya. Napakakinis ng balat niya at ang puti pa. Ang mga kamay niya ay parang babae sa puti.

"Ilang taon ka na?" tanong agad niya.

"Magtu-twelve na po sa May." halos mautal kong sagot.

"Talaga? Anggaling naman. Sana may handa. At sana invited ako." biro pa niya sabay balik na sa kanyang pag-aayos ng aparador.

Tiningnan ko ang orasan. Umaga na pala at malapit na ang oras ng morning rosary namin.

"Siyangapala. Fourteen lang ako. High School pa lang." pagpapatuloy pa ni Ralph.

"So, kuya na rin pala kita." biro ko.

"Pwede din. Kaso mas maganda kung wala na lang kuya." sabay ngiti pa niya sa akin.

"Pwede bang mahal na lang?" di ko napigilang sabihin.

"Huh? Ano yun?" kunot-noo niyang tanong.

Namula ako. Agad na umandar ang brain cells ko.

"Baka kako mahalata ang edad mo." palusot ko naman.

"Ahhh..." tatango-tango pa siya. Mukha namang na-convince sa palusot ko.

Huminga ako ng malalim dahil nakalusot ako.

"Di ka ba maliligo?" tanong uli niya.

Natutuwa ako sa kanya dahil palasalita siya. Ramdam ko magkakasundo kami dahil mas gusto ko mga palakuwentong tao. Maliban na lang sa pagiging gwapo niya.

"Hilamos na lang siguro. May oras naman para sa paliligo e." sabi ko sa kanya.

"Talaga?" kinuha niya ang papel sa taas ng kama niya. Alam ko schedule iyon.

"Oo nga ano? Thank you bro ha?" sabi pa nito sabay ngiti sa akin.

Kung pwede lang akong tumambling ay ginawa ko na. 'Bro' ba naman ang itawag sa akin? Pero ang ngiti niya di ko kaya ang sarap. Hay.

"Sige, maghihilamos lang ako at magtoothbrush." paalam ko sa kanya. Kahit na gusto ko pa siyang titigan palagi ay mas gusto kong umalis na rin dahil nako-conscious ako dahil alam kong nagbablush na ako sa kilig.

"Sabay na ako bro." sabi pa nito.

Nakita kong nagmamadali niyang kinuha ang toothbrush at towel niya. Humabol siya at sumabay na sa akin papunta sa banyo.

As usual punuan na naman ang banyo kaya naghilamos na lang ako. Di ko na tiningnan kung nasaan si Ralph.

"Gel, pwede ba akong makahingi ng toothpaste mo? Nakalimutan ko yung sakin e."

Pakamot-kamot pa sa ulo na nagpaalam si Ralph.

Kinuha ko ang toothbrush niya at ako na ang naglagay ng toothpaste doon.

"Thanks ha. Ang bait mo naman pala." sabi pa nito.

Kumunot lang ang noo ko sa tinuran niya. Nakishare na rin siya sa lababo. Halos magkadikit na ang mga braso namin habang nagtotoothbrush.

Dahil pareho kaming nakaharap sa salamin, nakikita ko siya ng mas malinaw. Para lang kaming natitinginan. Paminsan-minsan ay nagmi-make faces siya kaya napapatawa ako. Isang beses pa ay muntikan ng pumasok sa ilong ko ang toothpaste kaya hagalpak siya ng tawa. Napalingon ang ibang tao. Timing na lumabas ng cubicle sina Hikes at Jason. Nagshare na naman ng cubicle ang mga ito. Nakatingin sa amin nang may pagtataka.

"Hikes, Jason..." habol ko ng tawag sa kanila. Pinunasan ko ang toothpaste sa bibig ko. "... si Ralph pala, bagong kasama natin sa kuwarto. Kakarating lang niya."

Ngumiti lang sina Hikes at Jason at sumenyas na mauuna na. Tumango lang ako.

Agad din naming tinapos ni Ralph ang pagtu-toothbrush namin. Ewan ko ba pero naiilang ako dahil parang meron na akong kakambal.

Sabay din kaming nagbalik sa kuwarto kung saan andun na at naghihintay na ang apat pa naming roommates.

"Gel, buti naman at sinasamahan mo ang bago nating kasama dito." bungad sa akin ni Kuya Joseph.

Ngumiti lang ako. Sa isip ko kahit saan naman sasamahan ko ito e.

Pero nang mapadako ang tingin ko kay Kuya Romeo, parang ansama ng tingin niya sa amin. Nakita ko pang umismid ito ng konti.

Agad akong nagbihis at sabay sabay kaming pumunta sa Chapel. Dahil anim na kami parang nagkaroon na ng partner partner. Siyempre sina Kuya Joseph at Kuya Romeo ang nasa unahan. Sina Jason at Hikes sunod at kami ni Ralph sa huli. Nagugulat ako dahil paminsan-minsan ay lumilingon sina Hikes at Jason sa amin at paminsan-minsan ay ngumingisi pa. Patay-malisya na lang ako. Pero sa isip ko parang alam ko na kung ano ang iniisip nila.

Pagdating sa chapel ay magkatabi pa rin kaming umupo ni Ralph kahit hanggang magsimula na ang morning mass ay magkatabi pa rin kami. Nang dumating ang Our Father ay naghawak-kamay kami. Alam ko dapat ay walang malisyan ito pero ewan ko ba may kakaibang init ang kamay niya. Di ko alam kong nararamdaman niya ito pero pinagpapawisan na ako ng malamig lalo na sa kamay.

Pagkatapos ng misa ay agad din kaming bumalik sa kuwarto para maligo na.

"Sensya na kanina..." bungad ko kay Ralph habang naghahanap siya ng damit na maisusuot sa aparador niya.

"Sensya saan?" sabi naman nito.

"Nung hinawakan mo kamay ko. May pawis. Mainit e." pagpapalusot ko.

Umayos siya ng upo at humarap sa akin.

"Alam ko naman ang dahilan noon e. Di iyon dahil sa init." sabi nito.

Nanlamig na naman ako. Buko na.

"Alam mo pinagpapawisan lang naman ang kamay pag pasmado. Dapat kasi paminsan-minsan e minamasahe mo ang kamay mo." pagpapaliwanag pa nito.

"Talaga?" sabi ko na lang na nakahinga ng malalim dahil di pa pala ako nabubuko.

"Yup. Akina ang kamay mo."

Walang sabi-sabi kong binigay sa kanya. Nagulat ako nang bigla niya itong hawakan ng dalawang kamay at sinimulang hagurin. Minamasahe niya. Feeling ko sa paghagod pa lang niya e lalabasan na ako.

Muntikan na akong umungol sa sarap buti na lang at nakagat ko labi ko.

"Bakit?" takang tanong nito.

"Sensya na. Nakikiliti ako e." palusot ko uli.

Natawa siya. Pinagpatuloy pa rin ang pagmamasahe sa kamay ko.

Hinayaan ko lang siya hanggang sa matapos siya.

"See? Ansarap di ba?"

Tumango lang ako. Pero sa isip ko, 'Ikaw ang masarap.'

Bago pa man ako makaisip ng kung anumang kahalayan, ay kinuha ko na ang tuwalya ko at nagpaalam sa kanya na maliligo na. As usual, sinabi na naman niyang sasabay siya. Kaya sabay na naman kaming pumunta ng banyo.

Pagdating sa banyo ay walang bakanteng cubicle.

Tinuro niya ang nasa dulong cubicle na hindi nakalock at nakaawang ng konti.

"Wag dun. Sira ang lock noon." sabi ko.

"Aaaa... Buti talaga andito ka. Kung hindi di ko na alam mga ginagawa ko." papuri uli niya.

Feeling ko matutunaw na ako sa mga papuri niya.

Mga sampung minuto pa at bumukas na rin ang isang cubicle. May lumabas na seminarista. Sinenyasan ko si Ralph na mauna na.

"Ikaw na mauna." sabi naman niya.

"Nope. Ikaw na." pamimilit ko.

"Hindi. Sige ikaw na." sabi pa nito.

"Hay, ang kulit." kunwari ay naiinis na ako.

"Sige, ganito. Sabay na lang tayo." suggestion nito.

Muntikan na akong umoo pero pinigilan ko ang sarili ko. Kung pinagnanasaan ko siya para sa libog dapat oo pero iba ang feelings ko sa kanya. Feeling ko e gusto ko siyang maging boyfriend at hindi pwedeng bastusin ko siya.

"Ayoko. Ako na lang mauuna." sabi ko.

Parang nalungkot siya pero ayokong maging assuming. Pumasok ako sa banyo at naligo na. Binilisan ko na lang ang paliligo para di naman maghintay ng matagal si Ralph.

Pagkatapos kong maligo ay lumabas na ako ng cubicle. Pumasok si Ralph.

"Hintayin mo ako ha?" sabi pa niya bago isinara ang pinto ng cubicle. Ano pa nga ba magagawa ko? Kahit saan hihintayin ko siya. Hihintayin ko siyang mahalin ako.

Napangiti ako sa naiisip ko.

Mga ilang minuto rin ang nakalilipas nang bumukas na ang pinto ng cubicle niya. Nakashorts na lang ito at hawak lang ang tuwalya.

Tumambad sa akin ang kahubdan niya. Kahit topless lang ito ay nakakapangpatigil pa rin ito ng mundo. Dagdag pa ng konting butil ng tubig na nasa dibdib at tiyan niya.

OMG, I'm in love. Titig pa rin ako sa katawan niya.

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145. Thank you.

My Seminary Series (Part 14, Midnight Quickie)

So, no need for me to explain what will happen... and to whom?

===========================================

Pagkapasok namin sa reflectory ni Kuya Michael ay agad din siyang nagbitiw sa pagkakaakbay. Di ko alam kung nahihiya siyang makita kaming ganoon o kung ano man.

"Sige po. Punta na po ako sa mesa namin." paalam ko sa kanya.

Ngumiti lang siya. Dumiretso na ako sa mesa namin kung saan naghihintay na sina Hikes at Jason. Halatang pagod ang dalawa sa mga sari-sarili nilang ginawa.

Pinaupo ako ng dalawa sa gitna nila. Ewan ko ba, kahit may nangyari na sa aming tatlo ay parang nagkakailangan pa rin ang mga ito.

"O kamusta ang pagsasanay mo sa piano?" bungad ni Hikes kahit di pa ako nakakaupo.

"Okay naman. Magaling kasi si Kuya Michael tumugtog ng piano e. Pero mas magaling siyang magturo kaya mabilis akong natuto." kuwento ko sa kanilang dalawa. Nagulat ako nang makita kong ang pinggan ko ay nasa harap ko na pala. Kukunin ko pa sana ito.

"A, kinuha na namin ang pinggan mo. Nauna kasi kami ni Hikes e." sagot agad ni Jason kahit wala pa akong sinasabi. Parang nababasa na ang isip ko.

"Thank you ha?" sabi ko.

"Walang anuman." sabi naman nilang dalawa.

"Don't worry pag ako naman nauna ay kukunin ko rin ang mga plato niyo." sabay ngiti ko pang sabi.

"Sige. Deal nating tatlo yan ha? Kung sino man sa ating tatlo ang mauuna, siya ang kukuha ng plato nating tatlo." ulit pa ni Jason.

"Deal." Halos pasabay naming sagot ni Hikes.

"Uy, anong deal yan? At bakit rinig ko kayong tatlo lang?"

Nilingon namin kung saan galing yung boses. Si Kuya Romeo pala kakarating lang. Kasunod si Kuya Joseph.

"Secret na naming tatlo yun." agad kong sagot sa kanya.

Sumimangot pa siya bago umupo sa tapat ko. Umupo na rin si Kuya Joseph.

Habang kumakain kami ay kanya-kanya kaming kuwentuhan. Sina Kuya Joseph at Kuya Romeo at kami namang tatlo. Pinag-uusapan namin ang mga nangyari buong araw. Pero ako panay ang sulyap ko sa kinaroroonan ni Kuya Michael. Ang cute talaga niya. At kapag nakikita ko siyang nakangiti o nakatawa e parang sumasaya din ako.

Ganoon lang din uli ang ginawa pagkatapos kumain. Sariling hugas ng pinggan. Diretso sa banyo tapos konting usap. 10PM daw ang lights out kaya bago pa man mag-lights out ay humiga na ako at natulog.

Hatinggabi nang magising ako dahil may kumakalabit sa akin. SI kuya Romeo.

Pupungas-pungas pa ako ng mata at pilit na pinapaliwanag ang paningin ko. Saka ko lang nakita na nakabrief lang ito.

"Kuya, bakit?" pabulong kong tanong sa kanya. Pero may hinala na ako sa gusto niya.

Di siya sumagot. Agad niya akong hinila papunta sa bakanteng kama.

Dahil nga sa may mga aparador sa gitna ng kuwarto namin na nagsisilbing divider, di nakikita ang bakanteng kama na nasa pagitan ng kama namin ni Kuya Romeo.

Pagkahiga ko sa kama ay hinila na niya pahubad ang damit at shorts ko. Nagulat ako nang bigla niyang hawakan ang harap ko. Pinabayaan ko lang siya.

Lumuhod siya sa baba ng kama. Samantalang ako ay nakahiga paharap sa kanya. Nakapagitan siya sa dalawang hita ko.

Agad niyang hinalikan ang kaliwang utong ko. Nagulat ako sa ginawa niya peri pinigilan ko ang makagawa ng ingay. Baka magising ang tatlo pa naming kasama sa kuwarto.

Masarap ang mainit na dila ni Kuya Romeo. Matindi ang pagkakaiba sa lamig ng gabi.

Papalit-palit ang dila niya sa magkabilang utong ko. Hinahawakan ko ang ulo niya sa sobrang sarap. Hinihila ko ito para mas lalong dumiin.

Maya-maya pa ay bumaba na ang dila niya sa tiyan ko. Napapaangat ako sa sobrang sarap.

Agad ding bumaba ang dila niya sa baywang ko. Sabay hila ng suot kong brief. Pagkahubad na pagkahubad ng brief ko ay sinubo niya ang ari ko.

Sa gulat ko ay muntikan na akong mapaungol. Buti na lang at napigilan ko. Kinagat ko na lang ang ibabang labi ko para di ako mag-ingay.

Ang swabe ng pagsubo ni Kuya Romeo sa titi ko. Napaisip tuloy ako, bakla ba siya? Para kasing matagal na niyang ginagawa ito e. Habang sinusubo niya ako ay inaaninag ko na lang siya. Tinitingnan ko siya sa ginagawa niya. Ang galing niya talaga.

Maya-maya pa ay bumaba ang halik niya sa singit ko. Sinimsim iyon. Sobrang higpit ng pagsipsip niya. Feeling ko nagkakissmark na ako. Agad niyang pinaikot ang dila niya sa paligid ng bayag ko. Napapaangat na ang baywang ko sa sarap. Dinila-dilaan pa niya ang bayag ko. Gusto ko nang umungol ng malakas pero pinipigilan ko lang.

Pinaghiwalay pa niya ang dalawang hita ko. Bumaba na rin ang dila niya papunta sa butas ng puwet ko. Inasahan ko na iyon pero iba pa rin ang sarap ng dila niya. Pinatitigas niya ang dila niya at sinusundot sa butas ng puwet ko. Mainit-init at mamasa-masa ang dila niya. Napapaigtad na ako sa sarap. Kinagat ko ang braso ko para di ako sumigaw sa sarap.

Iyon na nga ang ginawa niya. Ginagalugad ng dila niya ang bukana ng butas ko. Maya-maya pa ay naramdaman ko na ang isang daliri niya na na naglalabas-masok sa butas ko. Mabuti na lang at simula nung magsama kami ni Jan ay nakaugalian ko na ang maglinis ng puwet bago matulog.

Naglalabas masok na ang daliri niya sa butas ko. Binalik niya ang bibig niya sa titi ko at sinubo na naman ito habang pini-finger ako. Gusto ko na talagang sumigaw.

Nararamdaman ko na na nagiging dalawa na ang daliri niya sa loob ko. Medyo masikip sa umpisa pero maya-maya ay nasasanay na rin.

Napatigil siya sa ginagawa niyang pagsubo sa akin. Tumayo siya at pumunta sa drawer niya. May kinuha. Bumalik uli siya sa pagitang ng hita ko. Hinawakan niya ang butas ng puwet ko at may pinahid siya doon. Medyo malamig. May pinahid din siya sa ari niya.

Pumuwesto na siya sa pagitan ng hita ko. Naramdaman ko na na sumundot ang ulo ng ari niya sa bukana ng butas ko. Malamig din ito.

Dahan-dahan niyang ipinasok ang ari niya sa puwet ko.

"Aray!" di ko napigilang sabihin dahil sa sobrang hapdi ng pakiramdam ko.

Agad niyang tinakpan ang bibig ko. Di muna kami gumalaw. Pinakiramdaman kung may nagising. Mga ilang minuto din bago ako nagsalita.

"Ano bang nilagay mo? Ang hapdi." pabulong kong tanong.

"Akala ko conditioner. Baka shampoo ang nabuksan ko." sagot naman niya.

"Shampoo? Menthol?" tanong ko.

"Yata."

"Gago ka. Kaya pala ang hapdi." sabi ko pa.

"E anong gagawin natin?" sabi pa nito.

"Ituloy mo na lang. Andiyan na iyan e. Pangit naman kung mabibitin ka." sabi ko pa sabay hila ng puwet niya para sumagad sa loob ko.

Tiniis ko ang hapdi ng puwet ko. Para tuloy akong virgin uli sa dami ng sakit na nararamdaman ko sa loob ko.

Dahan-dahan niyang nilabas-masok ang ari niya. Kahit papaano ay sumarap ang pakiramdam sa loob. Ang hapdi ay di ko na masyadong nararamdaman. Nadadala na ako ng libog. Habang kinakantot niya ako ay nilalapirot ko ang dalawang utong niya. Dahil sa sobrang tahimik ay naririnig ang pagtama ng hita niya sa puwet ko kaya dinahan-dahan na lang niya. Kahit marahan ang pagkantot niya sa puwet ko ay sobrang sarap pa rin nito. Siguro dahil sa libog na libog na ako at sobrang lamig ng gabi.

Ramdam ko na malapit na siyang labasan dahil bumibilis na naman ang pagkantot niya sa puwet ko. Binaba niya ang ulo niya at nakipaghalikan sa akin. Ang sarap din niyang humalik. Napapayakap ako sa kanya. Ang sarap niyang kayakap. Naaamoy ko ang pawis niya at nararamdaman ko ang dulas ng katawan niya. Humihigpit ang yakap ko sa kanya habang bumibilis ang pagkantot niya sa puwet ko.

Isang malakas na kadyot ang ginawa niya at sumabog sa loob ko ang katas niya. Ilang malalakas na pagpintig pa ang naramdaman ko sa loob ko bago tuluyang bumagsak siya sa taas ko. Inihilig niya ang ulo niya sa tabi ng ulo ko.

"Ikaw naman." sabi niya.

"Ano'ng ako?" tanong ko.

"Tulungan kitang magpalabas."

"Wag na. Pagod na pagod ka na e. Ako na lang. Wag mo munang bubunutin." sabi ko.

Bumangon siya at inayos ang puwesto sa hita ko. Di pa naman masyadong malambot titi niya kaya nararamdaman ko pa iyon. Sapat na iyon para malibugan ako.

Hinawakan ko na ang titi ko at nag-umpisang magjakol. Sinabayan naman ni Kuya Romeo ng pagkantot kantot sa puwet ko. Sa ginagawa niya nabuhay na naman ang ari niya. Ngumiti lang ako.

Ang pagkantot-kantot niya sa puwet ko para lang sana malibugan ako at tulungan akong magpalabas ay naging sarili na rin niyang pakinabang. Tumigas na talaga ang ari niya at kinantot na naman niya ang puwet ko. Mas masarap iyon kaya mas nalibugan ako.

"Malapit na ako." mahina kong bulong.

"Sige. Sabay tayo." sabi pa nito.

Kinagat ko ang labi ko para di ako umungol sa sarap.

Maya-maya pa ay sumabog na ang mainit kong tamod sa tiyan ko.

Bumibilis na rin ang pagkantot ni Kuya Romeo sa akin. Maya-maya ay binunot niya ang ari niya at nagjakol sa harap ko. Pumulandit sa mukha ko ang masagana niyang tamod. Tumulo pa ito sa pisngi ko.

Agad kong ginamit ang damit ko at pinunasan ang pawis niya. Pinunasan ko rin ang mga tamod namin. Agad din kaming tumayo at nagbihis. Kumuha ako ng damit sa aparador bago matulog. Nahiga na rin si Kuya Romeo.

Sa pagod ay agad akong nakatulog.

...

Kinabukasan ay may narinig akong bumagsak sa uluhan ko. Napabalikwas ako ng bangon. Tiningnan ko kung ano yun. Nakasindi na ang ilaw kaya medyo nahirapan akong mag-adjust sa liwanag.

"Sorry. Nagising ba kita." rinig kong sabi ng isang boses.

Pupungas-pungas pa ako bago ko makita ang mukha ng nagsasalita. Nakikita kong lumapit pa ito.

"Hi. Ako nga pala si Ralph. Kasama niyo dito sa room. Kakarating ko lang. Sorry talaga kung nagising ka." sabi pa uli nito.

Nang makita ko na nang mabuti ang mukha ng nagsasalita ay pakiramdam ko ay natutulog pa ako. Lumakas ang tibok ng puso ko. Feeling ko uminit ang paligid.

OMG. May kapalit na si Kuya Michael sa puso ko.

(Kamukha ni Ralph.)

=======================================

Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145. Thank you.

My Seminary Series (Part 13, The Music of My Love)

Picture ng ka-look-alike ni Kuya Michael

*Sorry if it took me longer to post again. I was just busy with my new job.

=========================================

Tumango lang ako sa tanong ni Kuya Michael.

Tumayo siya at may hinanap sa isang mesa malapit sa piano. May hinalungkat siyang mga papel at alam kong mga piyesa iyon. May kinuha siyang isang papel at bumalik sa kinauupuan namin.

Maliit lang ang upuan sa harap ng piano kaya nagkakadikit ang aming mga braso. Bawat dampi ng braso niya sa braso ko ay may kaakibat na init at kuryente. Feeling ko ay ilang minuto na lang ay matutunaw na ang upuan sa init ng nararamdaman ko sa kanya.

Inilapag niya sa taas ng piano ang piyesa ng "Gloria in Excelsis Deo". Kung titingnan ang kantang ito ay madali lang pero nang makita ko ang piyesa ay kitang-kita ko na mahirap itong tugtugin. Maliban sa mabilis ito ay andaming daliri ang kailangan tipahin ng sabay-sabay. Napatulala ako sa piyesa na kinuha niya.

"Kuya, parang ang hirap naman po yata niyan." di ko napigilang sabihin.

Napatawa siya sa sinabi ko.

"Wag kang mag-aalala. Kaya ko nilapag iyan sa harap mo dahil gusto ko bago matapos ang search-in na ito ay alam mo nang tugtugin iyan. Alam mo ba kung bakit?" simple lang niyang paliwanag.

Umiling ako.

"Dahil sa huling araw ng search-in ay may pagtatapos o graduation. Tuwing graduation, pinapakita din ang mga angking galing ng mga nag-search-in. Gusto ko tugtugin mo iyan." sabi nito sabay akbay sa akin.

Dapat sa pagkakataong ito ay mahihimatay na ako sa pagkakaakbay niya pero dahil sa sinabi niya na tutugtugin ko iyon sa loob ng ilang linggo na lang ay napakaimposible at kahit sinong malibog kagaya ko ay mawawala iyon sa sinabi ni Kuya Michael.

"Hindi ko po kaya 'yan." sabi ko sabay yuko.

Niyugyog niya ang balikat ko habang nakaakbay pa rin.

"Kaya mo 'yan. Alam mo namang tutulungan kita. Kahit hindi lang tuwing ganitong oras. Kung gusto mo talaga matuto kahit Sabado o Linggo ay tutulungan kita." nakangiti pa niyang sabi.

Ano pa nga ba? Makakatanggi pa ba ako doon? Siyempre ang taong gustong-gusto kong makasama palagi ang nagsasabi sa akin na magsasama kami palagi e di siyempre... "GO!" Hahaha.

Tumango ako sabay ngiti.

"Good. That's my boy!" pabiro pa niyang sabi.

Sa isip ko, inaangkin niya na ako. 'My' daw e. Ibig sabihin pag-aari na niya ako. Kinilig naman ako doon.

"Sige, para di ka mahirapan, uunahin natin ang mga mababagal na parte ng kanta." sabi pa nito.

Nagsimula na siyang tumipa.

Di ko napigilan na kumanta kasabay ng pagtipa niya.

Laudamus te
Benedicimus te
Adoramus te
Glorificamus te

Napalingon siya sa akin nang kumanta ako. Naalala ko. Soprano pala ang ginawa kong pagkanta. Noong nasa choir kasi ako nung bata ako e Soprano 1 pa ang boses ko. Di pa nadedevelop ang adam's apple at vocal folds ko.

(Note: Vocal folds daw at hindi vocal cords, yan ang sabi sa akin ng Music Director namin dati at ng mga Biology teacher ko. So, walang kokontra =) )

Kumunot ang noo niya. Namula ako. Baka sabihin niya bakla ako dahil babae ako kumanta.

"Sensiya na po. Bata pa kasi ako e. Sa choir kasi namin sa school, soprano ako. Pag high school na daw ako saka na magiging lalaki ang boses ko." mahaba kong pagpapaliwanag.

"Hindi, wag kang mag-alala. Di ako nagagalit o naiinis. Nagulat lang talaga ako kasi kung hindi ako nakatingin sa iyon iisipin ko talaga na babae ang kumakanta." nakangiti pa nitong sabi.

"Ngek. Ganun po ba?" namula ako sa papuri niya. Papuri iyon siyempre dahil di naman ako lalaki e.

"Okay lang sa akin kahit babae pa boses mo pag kumakanta. Ganyan naman talaga pag bata kasi e. Maganda naman ang boses mo e. Baka nga mas maganda pa iyan kesa pag naging lalaki na boses mo." dugtong pa nito.

Noong panahong iyon siguro mas malaki pa ang tenga ko kesa sa elepanteng si Dumbo.

"Kuya naman..." kunwari ay nahihiya ako sa sinasabi niya.

"Sige na nga. Balik na tayo sa ating ginagawa." sabi pa nito.

Tumipa siya uli pero di ako kumanta. Dire-diretso lang siya sa pagtipa. Kinakanta ko na lang iyon sa utak ko.

Laudamus te
Benedicimus te
Adoramus te
Glorificamus te

Natapos na niya ang parteng iyon.

"Sige, basahin mo muna ang mga nota diyan. Wag mong tipahin, sabihin mo lang kung do re mi and so on." utos niya.

Iyon din ang ginawa ko. Binasa ko ang mga nota. (Hmmm, wag bastos ang isip) Meron akong ilang mali na kinorek ko din naman agad.

"Good! At least marunong kang magbasa ng nota. Di na tayo mahihirapan. Sige try mo namang tipahin iyan dito sa piano." utos uli niya.

Kahit nangangatog na ang kamay ko sa kaba ay ginawa ko ang sinabi niya. Panaka-naka ay dumadampi ang braso ko sa braso niya na minsan ay nakaka-distract sa akin.

Kahit paminsan-minsan ay inuulit ko ang ibang parte dahil nagkakamali ako ay natapos ko rin ang part na pinapatugtog niya.

"Good! MAgaling ka nga a." papuri niya uli.

"Di naman po." pa-humble ko pang sabi.

"Sige. Ngayon naman ay pag-aralan mo ang nasa F-staff" sabay turo niya sa ibabang limguhit ng piyesa.

Ito yung mahirap para sa akin dahil ang mga nota sa F-staff ay hindi baba sa dalawang pinagsama. Minsan nga apat kaya mahirap iyon sa akin. Paminsan-minsan ay nagkakamali ako ng tipa dahil nga pag apat ang nota ay nalilito na ako. Kaya minsan ay hinahawakan niya ang mga daliri ko para ilagay sa tamang tipa.

Naglalaban ang utak ko. Magkukunwari ba akong nagkakamali para mahawakan niya ang daliri ko o hindi para isipin niyang magaling ako. Naglalaban na talaga ang utak ko. Siyempre, ang ending inayos ko ang pagtugtog para naman ma-impress siya.

"Hmmm. Medyo kulang ka sa timing e. Parang mali ka sa beat." sabi pa nito.

"Dapat kasi ang pagtipa ng piano ay hindi lang basta binabasa. Dapat ay dinadama mo sa puso mo ang pagdaloy ng mga nota."

Sabay pumikit ito at tinugtog ng tama ang nasa F-staff. Habang nakapikit siya ay nagkaroon ako ng time para titigan nang mabuti ang mukha niya. Napakakinis niya talaga. Kahit medyo gulo-gulo ang buhok niya e guwapo pa rin siya. Inimagine ko tuloy kung anong tsura ng buhok niya kapag nakaayos at nagupitan.

Natapos na niya ang tinutugtog niya at saka siya dumilat. Nahuli niya akong nakatitig sa kanya.

"Bakit?" kunot-noo lang niyang tanong. Di ko alam kung nagkukunwari siyang di alam e halata naman na tumititig ako.

"Hanga lang po ako sa inyo. Kahit nakapikit kayo ay natutugtog niyo po ng maayos." papuri ko pero para lang maiba ang usapan.

"Kasi nga dinadama ko siya dito." sabay hawak sa dibdib ko sa bandang puso.

"Sige po. Naiintindihan ko. Wala lang kasi akong inspiration e." kunwaring sabi ko.

"Ganun ba? Naku mahirap iyon. Pamilya mo o girlfriend?" sabi pa niya pero parang nag-alangan sa huling sinabi.

"Naku wala akong girlfriend. Sa pamilya naman... wag na nating pag-usapan muna iyon." pag-iiba ko ng usapan.

"Hmmm. E di ako na lang muna inspirasyon mo." sabay pang tumawa ng malakas sa biro niya.

Tumawa na rin ako.

"Sige po. Tutal magaling kayo e. Idol ko po kayo. Kayo na lang gagawin kong inspirasyon." kunwari ay ngayon ko lang naisip pero totoong siya nga ang inspirasyon ko.

"E di good. At least kapag naging magaling ka sa pagtugtog ay may naitulong ako. Di lang bilang teacher mo kundi inspirasyon na rin." inakbayan niya uli ako at niyugyog.

Wala sa isip ko na napahilig ako sa balikat niya. Di naman niya binawi ito.

Parang gusto kong wag nang matapos ang sandaling iyon. Baka kasi di na maulit.

Mga ilang minuto lang akong nakahilig nang ganoon saka binawi ang ulo ko.

Hinarap ko siya.

"Kuya Michael, may sasabihin po sana ako sa inyo." sabi ko agad.

Kumunot ang noo niya.

"Ano naman yun?"

"Hmmm... Thank you po sa pagturo sa akin ha? Marami pa siguro kayong pwedeng gawin maliban sa pagtuturo sa akin dito. Nasasayang tuloy ang oras niyo." pagpapaumanhin ko.

"Naku ito naman." inakbayan uli niya ako at hinigpitan pa. Niyugyog pa ng malakas.

"Okay lang iyon. Sabi ko nga sa iyo magaan ang loob ko sa iyo. Di ko alam kung dahil sa pareho tayong mahilig sa musika o dahil sa ang pangalan natin ay palaging magka-partner." sabi pa nito.

Saka ko naalala na oo nga pala. Michael siya at Angelo ako. Most of the time ay magkasama ang Michael Angelo.

Natawa ako dahil naisip niya talaga iyon.

"O siya. Tama na ang drama at malapit nang matapos ang oras natin." pagpupuna niya nang makita ang oras sa wall clock.

"Sige, tapusin mo muna ang apat na linyang iyan. Pagsamahin mo na ang G at F-staff" utos niya sabay turo sa tinugtog ko kanina.

Iyon din ang ginawa ko. Mas maganda nang pakinggan ngayong magkasama na ang dalawang staff. parang totoong musika na talaga siya.

Pagkatapos kong tumugtog ay pumalakpak siya ng mahina.

"Anggaling naman ng studyante ko." pagpupuri uli niya sabay gulo sa buhok ko.

"Siyempre magaling ang guwapo kong teacher e." sabi ko naman.

"Naks. Okay na sana ang magaling e kaso may gwapo pa e." nakangiti pa niyang sabi.

Ngumiti lang ako.

"Totoo naman po e."

Tumawa uli siya.

"Ganoon? Sige, bawal naman magsinungaling dito e kaya iisipin ko na lang na nagsasabi ka ng totoo." sabay tawa uli.

Tumawa na rin ako. Napakagaan ng loob ko sa taong ito.

"O siya. Sige na at 7:30PM na. Sabay na tayong pumunta ng reflectory." sabi nito sabay ligpit ng mga piyesa sa taas ng piano.

"Kuya Michael, thank you po talaga ha?" pagpapasalamat ko.

Lumingon siya sa akin ang ngumiti ng sobrang tamis.

"Wag ka nang mag-thank you. Isipin mo na magkaibigan na tayo."

"Sige po. Gusto naman kitang maging kaibigan e."

"Ako din." sabi pa nito.

Pagkaligpit niya ng mga piyesa ay inakbayan niya ako at sabay kaming naglakad papuntang reflectory. Kahit wala kaming pinag-uusapan habang naglalakad ay alam ko na may connection na sa aming dalawa.

Masaya ako kahit papaano at nakakalimutan ko na ang masaklap na nangyari sa akin wala pang dalawang araw ang nakakaraan.

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145. Thank you.

Thoughts 16 May 2011

First of all, I would like to thank all of you for reading my blog. It really makes me happy to see that everyday hundreds of you read my blog. I am so thankful dahil kahit hindi perpekto ang pagsulat ko ng kuwento ko ay di kayo nagsasawang magsubaybay at bumasa.

I am really thankful to my followers who even take time to text me their comments. Nagpapasalamat din ako sa mga makukulit (Hahaha) na mga nagtitext na minamadali akong magpost dahil daw nabibitin talaga sila. Siyempre, mabibitin talaga kayo dahil wala pa namang ending ang buhay ko. Hahaha. Kung meron na e di wala na kayong mababasa.

Kidding aside, I just wish that all of us will have a long life. Ako, para makapagblog pa ako ng matagal at makapag-share pa ng matagal sa inyong lahat; at kayo, para patuloy kayong makapagbasa at makapagshare ng inyong oras sa akin at sa mga kabanata ng aking buhay.

I am really sorry as well if you would find that I post not that frequently. I have a new job na kasi e. Luckily, I am a head of a team so dagdag pressure sa akin iyon. Kung ano man ang nature ng work ko, secret na lang muna iyon. Basta I have less time for myself na rin. Pero I promise na I will post as frequent as I can and you are very free to text me para kulitin ako na magpost na. The more text I receive, the higher the chance na magpost ako. Hahaha. Nope, I will post whenever, wherever I can. Wherever, kasi minsan kahit nasa Starbucks lang ako, nasa Netopia, nasa office, nasa local internet station, I blog. Kaya, tingin-tingin kayo kasi baka ang katabi niyo ay ako na pala. =)

To those na nagtitext sa akin palagi, kay Frenzipe, kay Ryan, kay Art, kay Carlo, kay Norly, at kay Tristfire, thank you so much sa mga texts niyo. I love you guys. Keep on reading and following.

To the blogs that put my blog on their followed blog list na nagdadagdag ng readers ko and made other readers and bloggers to discover my blog, namely:
Mga Kuwento ni Paul Kian
Ako si Aris
Blogs ng Pinoy
Balolake
Pinoy Male Stories

To those who want to help me get more readers, please do not forget to put my blog on your blog list.

To those na hindi ko namention, please do not forget to comment, pwede ko naman i-edit ito e para mamention ko rin kayo. Mahina na memory ko e. Tumatanda na.

Basta, keep on following. I love you all.

My Seminary Series (Part 12, 2nd Threesome... Hikes, Jason and of course, me)

Kamukha ni Hikes

Kamukha ni Jason

Guys, sorry I really can't find a picture of a Jason and Hikes's look-alikes aside from this, so please bear with me.

==================================

Napangiti ako sa tanong ni Hikes. Napaka-inosente ng tanong niya na may halong pagmamakaawa. Halatang inggit na inggit sa sarap ng ginagawa ko kay Jason.

Tiningnan ko si Jason. Nakangiti ito sa akin. Tumango pa.

Bumaba agad ako ng lababo.

"Upo ko dito." sabi ko kay Hikes.

Tumabi na siya kay Jason. Palipat-lipat ang tingin niya sa amin ni Jason. Kami naman ni Jason ay sa titi lang niya nakatingin.

Agad ay sinubo ko ang titi ni Hikes. Napaigtad agad siya sa sarap. Nabigla din ako kaya medyo sumayad sa lalamunan ko ang ulo nito pero di ko ininda. Gusto kong malaman ni Hikes ang sarap ng machupa at magpalabas ng tamod.

Minabuti ko ang pagtsupa kay Hikes. Dahan-dahan lang ang ginawa ko. Baka kasi labasan agad siya pag masyado na siyang nasarapan e mabitin pa kami. Isa pa, gusto ko rin munang tagalan ang pagsimsim sa mura pa niyang ari.

Hinihimas ko rin ang bayag niya. Madali lang gawin iyon dahil wala pang mga bulbol masyado kaya masarap hawakan. Binaba ko ang bibig ko sa bayag niya. Kinain ko ng sabay iyon. Napapaigtad na naman siya. Pinaikot ko pa ang dila ko sa paligid ng bayag niya. Sinisipsip ko rin paminsan-minsan ang makinis pa niyang mga singit.

"Unnggggh... Saaaraaap..." ungol pa niya.

Tiningnan ko ang mukha niya. Nakita kong si Jason pala ay sinisipsip din ang utong ni Hikes. Habang nilalaro naman ng isang kamay niya ang kabilang utong. Si Hikes ay nakasandal lang sa salamin sa lababo at tinitingnan ang ginagawa namin pagpapasasa sa katawan niya.

Nakita ko na naman ang titi ni Jason kaya hinawakan ko din ito. Sinasalsal ko habang sinusubo ko si Hikes. Nangangati na ang butas ko. Parang gusto ko na namang magpapasok. Hindi na talaga matiis ang libog ko.

"Jason. Gusto mo ba akong kantutin?" walang hiya-hiya kong tinanong si Jason.

Napatitig sina Jason at Hikes sa akin. Medyo natakot ako sa reaction nila.

"Sigurado ka?" gulat na gulat na tanong ni Jason sa akin.

Si Hikes naman ay kunot na kunot ang noo at nagsasalubong na ang mga kilay sa pagtataka.

Nahiya ako kaya napayuko ako.

"I'm sorry. Nagsinungaling ako sa inyo. Ang totoo niyan ay marami na akong karanasan sa sex. At ilang beses na rin akong natira sa pwet. NAkantot at kumantot." nahihiya kong rebelasyon.

Sandali silang natahimik.

Bumaba ng lababo si Jason. Akala ko ay nagalit siya. Ngunit nagulat ako nang naramdaman ko ang paghawak niya sa butas ko. Dinuraan pa niya ito. Nilingo ko siya.

Kumindat lang siya sa akin.

Tiningnan ko naman si Hikes. Tulala pa rin. May gustong sabihin.

"Ano yun?" tanong ko sa kanya.

Yumuko lang siya sabay salita.

"PWede ko rin bang i-try yan mamaya?" nahihiya niyang sagot.

Hinawakan ko ang baba niya saka inangat ang ulo niya para tumingin siya sa akin ng diretso.

"Oo naman." saka ngumiti ako sa kanya.

Ngumiti din siya.

"Jason, bilisan mo ha?" biro agad niya.

"Hindi ko pa nga naipapasok e. Excited ka naman." sabay tawa pa ni Jason.

Natawa din ako. Ang sarap namang pag-agawan ng dalawang horny na bata. Hahaha

Nilingon ko si Jason. Nakita kong nilawayan din niya ang kabuuan ng ari niya. Alam kong kaya ko ang ari niya kasi di naman gaanong malaki iyon. Kaya di ako duduguin dito.

Naramdaman ko na ang pagdampi-dampi ng ulo ng ari niya sa hiwa ng puwet ko. Tigas na tigas na ito.

Maya-maya pa ay unti-unti na itong pumasok. Medyo masakit pero di na gaano. Kulang lang sa laway pero kaya ko pa naman. Kitang-kita ko sa mukha ni Jason na sarap na sarap siya sa loob ng pwet ko. Di pa niya ginagalaw ang titi niya. Ninanamnam ang sarap. Napapangiti lang ako.

Hinayaan ko na lang siya. Binalik ko ang atensiyon ko kay Hikes. Baka kasi lumambot ang titi niya. Pero kitang-kita ko na titig na titig siya kay Jason at ang titi naman niya ay titig na titig sa akin.

Sinubo ko ulit ito kaya napaangat ang katawan niya at napapikit siya. Ansarap tingnan ang kabuuan niya na nakahubad at nakalatag sa harap ko. Pinaikot ikot ko pa ang dila ko sa titi niya. Nilapirot ko rin ang dalawa niyang utong. Napapaigtad siya at ulo niya ay di matigil sa paggalaw.

"Gel, ansarap ng puwet mo." rinig kong sabi ni Jason.

Sukat doon ay dahan-dahan na niyang hinugot ang ari niya. Ang dahan-dahan ay napalitan ng mabilis na pag-ulos. Rinig na rinig ko ang pagtama ng hita niya sa puwet ko. Ramdam na ramdam ko ang sobrang tigas ng ari niya. Kahit hindi ito masyadong mataba o mahaba ay ansarap ng tigas nito. Halatang hayok na hayok kumantot.

Ang dalawang kamay niya ay nasa magkabilang baywang ko at iyon ang hinahawakan niya habang kinakantot ako.

"Ooooo... ansarap nito. Ansaraaaaap.... Di ko pagsasawaan itooooo." impit na ungol pa ni Jason.

Napadilat na si Hikes. Tinitingnan si Jason. Halatang inggit na inggit na.

"Bilisan mo na. Ako naman." itos pa nito.

Ramdam ko na na bumibilis na ang pagkantot ni Jason sa pwet ko. Napapaangat na rin kami senyales na naninigas na ang mga paa at binti niya.

"Ansaraaap nitooo.... Ayaan na aaaakoooooO!!!!! AYAN NAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!" halos pasigaw na sabi pa ni Jason.

Bigla niyang ipinasok nang malakas ang titi niya at kasabay noon ay ang mainit at maraming tamod na sumabog sa loob ko. Lupaypay na bumagsak sa likod ko si Jason. Pareho na kaming nakatuwad. Niyakap pa niya ako.

"Ansarap mo." sabi pa nito.

Biglang tumayo si Hikes kaya nabunot ang titi niya sa bibig ko.

"Tama na yan. Ako naman." sabi agad ni Hikes.

Nagkatinginan na lang kami ni Jason at ngumiti. Hinugot na ni Jason ang ari niya na medyo tigas pa at umalis sa likod ko.

Mabilis na binasa ni Hikes ng laway ang ari niya at walang sabi-sabing agad na ipinasok iyon sa butas ko. Mas malaki lang ng kaunti ang ari niya kesa kay Jason kaya di na ako masyadong nasaktan. Halatang sabik na sabik na siyang kumantot dahil di katulad ni Jason, mabilis na mga ulos agad ang ginawa niya sa loob ng puwet ko. Nagmamadala na siya.

Anlalakas ng ginagawa niyang pagkantot. Kaya halos umabot na sa laman ko sa loob ang ari niya. Ansarap ng pakiramdam ng ganon.

"Hikes, sige pa ang sarap mo kumantot." utos ko pa sa kanya.

"Talaga? Mas magaling ba ako kay Jason?" tanong pa nito habang labas-masok ang ari niya sa puwet ko.

"Oo!" halos masigaw na ako sa sarap.

"Talaga? SIge gagalingan ko pa."

Iyon lang at naramdaman kong pinapaikot-ikot pa niya ang ari niya sa loob ko. Parang nililinis ang loob ko. Nakakaramdam ako ng kakaibang sensasyon sa loob dahil doon. Nagpre-cum ako.

"Malapit na ako Gel.... Malapit na ako... Ansarap ng butas mo..."sabi pa nito.

"Ayoko pa. Tagalan mo. Ansarap e." utos ko sa kanya dahil ayokong matapos na ito.

"Di ko na kaya... Sa...sa...boooog naaaa.... aaaa....koooo...." pautal-utal niyang sabi. Iyon na nga at biglang sumabog ang katas niya sa loob. Mas marami ito kesa kay Jason. Halos mapuno ang loob ko.

Tumingin ako kay Jason. Nagbabate din pala ito. Tigas na tigas na naman ang titi niya.

Binunot ni Hikes ang titi niya sa loob ko.

"Tulungan na kita diyan." sabi ni Hikes na nakatingin sa titi ko na nakatayo na at marami nang precum.

Umupo ako sa lababo. Agad akong dinilaan ni Jason sa dibdib. Sinipsip din ang utong ko. Ansarap ng ginagawa niya.

Nagulat ako nang biglang isinubo din ni Hikes ang titi ko. Titig na titig ako sa kanya.

Naglabas-masok na ang titi ko sa bunganga niya.

"Shet! Ansarap." sabi ko na lang sa ginagawa nilang dalawa sa akin.

Di marunong magsuck si Hikes pero dahil sa ginagawang pagromansa sa akin ni Jason ay nalilibugan na rin ako. Hinawakan ko uli ang titi ni Jason at sinalsal.

"AAaaaaa.... Saraaap niyong dalawaaaaa..." sabi ko pa.

Ramdam ko na na malapit na akong labasan.

"Hikes, malapit na ako. Baka pumutok sa iyo." babala ko sa kanya.

Tinanggal na niya ang pagkakasubo ng titi ko sa bibig niya. Sinalsal na lang niya ito. Umayos na rin ng upo si Jason. Naninigas na ang hita.

"Ayaaan naaa aaakkoooo..." halos mapasigaw na ako sa sarap.

Sunod-sunod na putok ng tamod ko na umabot pa sa tiyan at dibdib ko. Nang wala nang lumalabas ay saka lang tumigil sa pagbate sa sakin ni Hikes.

Si Jason naman ang pinagtuunan namin ng pansin.

Dinilaan ko ang utong niya habang sinasalsal ko siya. Si Hikes naman ang nasa kabilang utong niya at hinihimas din niya ang bayag ni Jason.

Mabilis din na nanigas ang hita ni Jason at nilabasan uli siya.

"Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhh....." halos panawan siya ng hininga sa paglabas ng tamod niya.

Tinigil na namin ang paghalik sa utong niya.

"Ansarap niyong dalawa." sabi din nito sabay akbay sa amin ni Hikes.

"Mas masarap kayong dalawa. Lalong lalo na si Hikes. Parang di first time e." sabi ko naman.

"First time ko. Napapanuod ko lang yun sa mga x-rated." paliwanag pa nito.

Nagpahinga muna kami saglit saka naglinis ng katawan saka tinapos ang paglilinis ng banyo.

Paglabas namin ng banyo ay abot-tenga ang ngiti namin. Nakaakbay pa sa aming dalawa ni Jason si Hikes. Tuwang-tuwa sa bagong karanasan. Pumasok na kami sa kuwarto namin.

"Sa wakas andito na rin ang tatlong bata." bungad ni Kuya Joseph.

Pumunta na agad kami sa aming mga kama.

"Wag niyong kalimutan ha? Rosary natin ng 6:00pm. Sa chapel." paalala pa ni Kuya Joseph bago pa siya tuluyang lumabas ng kuwarto.

"Opo." sabay-sabay namin sagot.

Tiningnan ko ulit ang schedule ko kasi nakalimutan ko yata. Nakita ko na pagkatapos ng rosary ay yung leisure activities namin. Ito yung time na magkikita kami ni Kuya Michael. Halos lumabas sa dibdib ko ang puso ko sa bilis ng pagtibok nito. Oh no! Kinakabahan ako na excited. Di ko alam kung ano gagawin ko. Magkikita kami ng crush ko mamaya.

Bago pa mag-alas sais ay pumunta na kami ng chapel. Pagkatapos ay sumabay kami sa rosary. Pagkatapos noon ay kanya-kanya na kaming punta sa kung saan namin gusto. Ang iba ay sa basketball court. Ang iba naman ay sa library. Si Jason daw ay maglalaro ng tennis sa court. Habang si Hikes naman ay maglalaro ng chess. Nagpaalam naman ako na sa Music Room lang ako at mag-aaral tumugtog.

Pumunta na ako ng music room. Pagpasok ko ay andun na si Kuya Michael. Pagkabukas pa lang ng pinto ay lumingon na ito sa akin at ngumiti.

"Ready ka na ba?" bungad nito.

Gusto ko sana siyang sagutin ng: "Kung ang tanong mo ay kung ready na ba akong mahalin ka, sasagutin kita ng 'Oo!'"

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145. Thank you.