My Jalandoni Series... (Chapter 3... Temptations)

Ito pa bagong update magsawa kayo hahaha.

Hi to Sebastian uli... hahaha... text lang po kayo if need niyo kausap... Hi Keith na baby Bro ko na suplado.

----------------------------------

Alas-otso ng gabi nang tumunog ang cellphone ko.

>>> Hi, can we be textmate?

< Sino to? (sagot ko)

>>> Saw your number sa twenty pesos, sabi you need someone to talk to.

< Sorry, di ako nagsusulat sa twenty pesos dahil may pambili ako ng notebook, papel at bond paper

>>> Can't we be textmates?



< No. Mahal ang load (Di pa uso ang unlitext noon)

>>> I doubt you are a person who has a hard time buying load

< Yes, I am not rich like you.  I don't have parents who support me. I live alone.

>>> Really? You live alone? Then that means you need me more than you think you do.

< Pwede ba? Wala akong time for that.  I am a guy you knwo.  And you seem like a guy based on how you text so leave me alone.

>>> I know you are a guy. How else would I have taken your number this afternoon.

Napangiti ako.  May hinala na rin ako.

< Don't worry I will return your hanky.

>>> Please do. I will die if you don't.

Napangiti ako.

< Can't you be more flirtatious? Nakakaumay.

>>> Hahaha.  Actually I am only 10% on my flirtation level. If I use 50%, you will like me too much, and by 100% you will be mine.

< Sorry, someone already owns me.  So you can now leave me in peace.

>>> Really? A guy then?

< It doesn't matter.  So now you know, maybe you can stop texting me after I return your hanky.

>>> Yes, I will. So for now, we can still text each other right?

< You can text me. it's up to you.  But you can't ask me to always reply to you. Masasayang lang load mo.

>>> Nakapostpaid ako.

< Ok. Bahala ka. Wait nagluluto lang ako.

>>> Can I taste you? I mean yung niluluto mo?

< Style mo bulok. Bye.

Pagkatapos noon ay nagluto na ako. Naririnig kong sunod-sunod mga pasok ng text niya pero di ko binasa.  Pinipigilan ko ang sarili ko kasi nagiging malandi ako habang tumatagal ang usapan namin.

Nang matapos na akong magluto ay kinuha ko ang CP ko.  May 5 messages siya, puro putol na poems.  Di ko masyado binasa.  Nagtext ako.

< I'm done cooking, dinner po, stranger that I don't know the name that I don't intend to know.

>>> Yum... I mean you're yum... I mean what you cooked was yum... but my name is Mark Anthony.

< Mark Anthony talaga? Wala ka bang nickname?

>>> You can call me Mak.  Wanna know my last name?

< Do I need to?

>>> Yes, because someday you will have it too.

Napangiti ako.  Sarap batukan nitong lalaking ito ah.

< I have my last name already, I don't need yours.

>>> Okay, but someday whether you like it or not. You will have mine, and I will have you... I mean yours

< Alam mo? Ewan ko sa'yo. May pagkabaliw ka ba? Gusto mo bang ipasok kita sa Pototan (Municipality sa Iloilo kung saan andun ang mental hospital)

>>> Hahaha. No I'm fine. It's just that I like you.  You're sweet and funny.

< Sweet? Funny? E halos barahin kita nang todo e. Sweet at funny pa yun? Maybe you're really crazy.

>>> Sensya na, mababaw lang talaga ang kaligayahan ko.  Pero malalim ako magmahal.

< Utot mo. Tigilan mo ako at kakain pa ako.

>>> What makes you think ikaw yung mahal ko? Assuming?

< Hahaha... Di ako nag-aassume.  Kasi kung di ako yun, e di sana di ako yung kinakausap mo. Baliw.

>>> Hahaha... assuming. Sige happy eating my friend.

Parang sumama ang loob ko nung sinabi niyang 'friend'.

Kumain na rin ako.  Nang matapos ko ito ay itinabi ko na ang cellphone ko. Parang masama ang loob ko dahil sa celphone na iyon

Nang mailigpit ko na ang mga kinainan ko ay nanuod na ako ng TV.  Biglang may kumatok.

Pumunta ako sa pinto at sinilip.

"Gel... pwede pumasok?" sigaw ni Raymond.

"Matutulog na ako e." sabi ko para tumanggi.

"Saglit lang. Gusto ko lang makipag-usap." sabi nito.

Pumunta ako sa gate at pinapasok si Raymond. Kaagad ko naamoy ang alak.

Diretso itong pumasok at humiga sa sala.

"Lasing ka ba?" tanong ko dito.

Umiling ito.

"Nakainom lang." sagot nito kahit namumula na ang mukha.

"Wala ba ang tita mo diyan?"

"Wala. Umalis na naman. Alam mo naman yun e daming ginagwa palagi.  Palagi tuloy akong walang kasama sa bahay."

Lumingon-lingon ito.

"Wala na naman mga kasama mo dito?" sabi nito.

"Ah, may event sa school namin. Baka magpaumaga na sila doon." pagsisinungaling ko.

"Ah... pwede ba ako dito matulog ngayon?"

"Huh? Dun ka na lang sa inyo matulog." sabi ko.

Pinapahalata ko na sa kanya na ayokong andito siya at dito siya matulog.

"Sige na... Boring dun sa bahay eh. Sige na please?'

"Tsk..."

"Sige na... promise harmless ako... di ako manggugulo sa'yo/" sabi uli nito.

"Tsk... o sige sige... basta diyan ka sa sofa matulog ha?" sabi ko dito.

"Sige... pero pasalang naman ng bold o." sabay ngisi nito.

"Ayan ha? Hay naku. Matutulog na ako. Basta kung ano man gagawin mo, siguraduhin mong lilinisin mo ha?" sabi ko dahil alam ko ang gagawin nito.

Pumasok na ako sa kwarto at humiga. Narinig ko rin ang mahinang ungol mula sa sala, mula sa pinapanuod na bold ni Raymond.

Natatawa ako na isipin kung ano ang ginagawa niya ngayon.

Mga sampung minuto pa lang ang nakakalipas nang marinig ko ang mahinang ungol nito.  Napapangiti ako.

Di ko mapigilan, tumayo ako at binuksan ang pinto.  Dahan-dahan kong sinilip ang sala.  Huling-huli sa akto. Hawak-hawak ni Raymond ang tigas-tigas nitong ari.  Tumingin ito sa akin.

Ngumiti.

"Hahaha... Sabi ko na nga ba e. Hay naku Raymond." tapos dumiretso ako sa banyo. Kunwari ay iyon talaga ang inilabas ko.

Pagkapasok sa banyo ay napangiti ako.  Anggandang tingnan ni Raymond na nagsasariling-sikap sa sala.

Di ako makahintay na lumabas uli.

Pagkalabas ko ng pinto ay tumitig ito sa akin.  HInubad na ang pantaas na jersey at ibinaba ang shorts at brief.

"O, ano yan? Bakit ka naghubad?" curious kong tanong.

"E mainit e." dahilan nito.

"Paanong di ka mag-iinit e bold yang pinapanuod mo."

"Tssk... hirap na hirap na nga ako dito e." sabay turo ng ari niya.

"Di talaga lalabas yan pano lasing ka." sabay ngisi ko sa kanya.

Sabay pasok na ako sa kwarto.  Napapangiti pa rin sa tanawin kanina sa sala.

Humiga na ako sa kama at pinilit alisin sa isip ko ang ginagawa ni Raymond sa labas.

-----------------------------------

Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow. DONT FORGET TO DONATE... Hehe

Please message me for your comments at 09167719273.  Thank you.