My Freshman Series 14 (Meeting you... again)

Here's the new update guys.

=========================================

"Gel, kailangan mo yata kumain ng mainit. Parang babagsak na ang mata mo eh." alalang sabi ni James.

"Naku, wag na. Ganito talaga ako pag maraming ginagawa sa gabi." wika ko.

"Naku naman kasi. Alam mo namang may pasok ka kinabukasan ay hindi mo na lang pinagpaliban." sabi pa nito.

Ngumiti lang ako sa kanya.

"Naku, kung alam mo lang ang ginawa ko, baka ipagawa mo rin sa akin yun." naisip ko.

Napansin kong kanina pa tingin nang tingin si James sa relo niya.

"O bakit parang may hinihintay ka?" puna ko.

"Meron nga. E yung gagong kaibigan ko absent na kahapon e, late pa ngayon." inis na sabi nito.

"Huh? Sino ba yun?" kunot-noo kong tanong. Di ko naman kasi alam na may kaibigan din siyang kaklase namin.

"Bestfriend ko noong elementary. Kaklase natin." sabi pa nito.

"Okay."

Maya-maya ay may narining kaming tumatakbo sa corridor. Bigla itong tumigil sa harap ng pinto. Hingal na hingal.

Agad kong namukhaan kung sino iyon. Si Rod.

Naghahanap ang mata nito at nang makita si James ay kumaway ito.

"Tol!" sabay takbo nito kay James. Nag-"appear" pa ang mga ito.

"Buti naman nakapasok kang ungas ka." sabi ni James.

"Siyempre, sunduin mo ba naman ako sa bahay kagabi e." sagot naman ni Rod.

Sabay tawanan ng mga ito.

"Siyangapala, ang sinasabi ko kahapon, si Angelo." pagpapakilala pa ni James sa akin.

Lumingon sa akin si Rod. Noon lang niya ako namukhaan. Nagkabanggaan ang mga mata namin. Umismid agad ako at umiwas ng tingin.

"Magkakilala kayo?" tanong agad ni James.

Natawa si Rod.

"Sa kasamaang-palad." mapait kong sabi habang nakatingin sa notebook ko.

Napakamot ng noo si James.

Umupo sa tabi ko Rod. Inilahad ang kamay niya.

"I think we started on the wrong foot. Rod nga pala." pagpapakilala uli ni Rod.

Tinitigan ko siya saka tumingin kay James. Takang-taka pa rin si James.

"Wrong foot?" lingon ko kay Rod. "You mean the wrong dick."

Tumawa ng malakas si Rod. Si James naman ay agad siyang hinampas sa balikat.

"Uy! Gago ka! Ikuwento mo naman kung paano kayo nagkakilala nitong si Angelo." pamimilit nito.

"Hay naku James! Wag mo nang ungkatin. Baka mabwisit lang ako. Isipin mo na lang na muntik na akong mapasubo dahil sa kanya." medyo ngumiti pa ako ng konti kay Rod.

Hagalpak na naman ng tawa si Rod. Lumingon na ang ibang kaklase namin. Si James naman ay napag-iwanan na.

Napangiti na lang ako.

"Gusto ko itong kaibigan mo James ha? Maganda ang sense of humor. Witty." sabi pa ni Rod.

"Ewan ko sa inyong dalawa. May sekreto pa kayo eh." medyo nagtatampong sabi ni James.

"Di kasi namin pwedeng ikuwento e." sabi ko na lang kay James. "Basta..."

"Pero, does this mean na okay na tayo?" sabay akbay sa akin ni Rod, may pisil pa sa balikat ko.

Tumango na lang ako.

"May choice ba ako? Kaibigan ka ni James e." kunwaring napipilitan ako.

"Ayun!" sabay na sabi nina Rod at James.

Napansin ko kaagad na malalim na ang pagsasamahan ng dalawa dahil yung expression nila at ang timing ay halatang sanay na magsabay.

"Angelo nga pala." ako naman ang naglahad ng kamay ko kay Rod.

"Rod uli tol" sabay kindat nito sa akin.

Ngumiti lang din ako.

"Ayun, magkaibigan na tayong tatlo." pasok naman ni James.

"Oo ba." sabay naming sabi ni Rod.

"Ayun!" si James

Sabay kaming nagtawanang tatlo.

Medyo may napansin nga lang ako. Mahilig mang-akbay si Rod. Ewan ko lang kung ganoon lang talaga siya pero dahil doon ay palagi kong naaamoy and Axe Phenix niyang pabango. Masyadong common pero masyadong lalaki ang amoy.

Dahil nasa gitna ako nina James at Rod, at ako yung bago sa grupo nila, palagi nila akong tinatanong tungkol sa iba't ibang bagay. Siyempre kailangan kong magbago ng detalye, mahirap na makilala dahil sa apelyido ko.

Nang dumating na ang teacher ay natahimik kami. Napansin ko kaagad na matalino din kahit papaano itong si Rod. Alam ko na kung bakit sila naging magkaibigan ni James. Di rin siya nagmamagaling. Hinihintay muna niya na walang magtataas ng kamay o walang nakakasagot bago siya sumagot.

Pero natutuwa ako sa kaniya dahil tuwing nakakasagot siya ng tama ay kumikindat siya sa akin.

Siyempre ako napapangiti lang. May choice pa ba ako?

=================================================

Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09068151127. Thank you.

My Freshmen Series 13 (As expected)

Sorry for the late update guys... LOve you all.

=======================================

Ang hapon ng unang araw ng klase ko ay napaka-boring. Siyempre, kakatapos lang mag-lunch, kaya antok na halos lahat ng mga tao. Lalo pa ako, bago nag-lunch e nag-appetizer muna kami ni Kuya Gilbert.

Sa isip ko, walang kakwenta-kwenta ang unang araw na hapon na iyon. Hayyy... Mabuti na lang ay palaging katabi ko si James, kaya kahit papaano ay may nakakausap ako kapag nabo-bore na ako. Palibhasa palagi kami sa likod ni James kaya nakakapag-usap kami.

Oo, ugali ko noon na palaging maging attentive sa klase kaya ako naging valedictorian sa elementarya. Pero naman, una, sabi ni Kuya Jay ay wag akong masyadong magpasikat. Keep low profile lang daw. Basta stay lang ako sa section 1 pero wag nmasyadong magpasikat at masyadong makilala.

Si James na kahit matalino rin naman ay iba naman ang dahilan kaya nasa likod siya. Ayaw niya daw na may tao sa likod niya lalo na sa classroom kasi daw di niya alam kung ano ang pinag-uusapan kapag nakatalikod siya. Mas gusto niyang siya ang di masyadong napapansin.

Doon naman kami nagkasundo kasi di naman kami mahilig magpa-epal di katulad ng ibang mga kaklase ko. Palagi nga kaming tumatawa ni James dahil ugali ng mga kaklase namin sa harap na kapag may tatanungin ang teacher ay agad na magtataas ng kamay. Tapos kapag tinawag naman ay mali-mali ang sagot. Makasagot lang talaga oo. Nakakatawa pa kasi ang iba naman ay kapag tinawag na ay magsasabing, "Naku, nakalimutan ko na yung isasagot ko." "Nasa dulo na ng dila ko."

Hay, palusot.com ba ito?

Siyempre sa huli, kapag walang nakasagot, magtatanong ang teacher sa mga nasa likod dahil ang akala naman ay di naman kami nakikinig dahil di kami nagtataas ng kamay. Pero kahit ayaw namin magmagaling at magpasikat ni James ay di rin naman namin kayang tanggapin na masabihan kaming bobo o walang alam kaya sasagutin talaga namin ng tama. Kaya palaging may mga matatalim na tingin na nakapukol sa amin kapag nakakasagot kami ng tama.

Sa isip namin okay lang, bahala na sila doon. At least di kami nagpapasikat.

Tuwing pagkatapos ng klase at papunta sa isang subject ay nasa huli lang ako kaya sinasabayan na rin ako ni James.

"Siyangapala, kaninang umaga kapag papunta sa isang klase ay di naman kita nakikita e andito lang naman ako sa likod e." Puna ko sa kanya noong maalala ko.

Napangiti siya.

"Napansin mo ano? As what I expect from you." nakangiti pang sabi nito.

"Pero bakit nga?"

"Alam ko alam mo na ang sagot diyan." tumaas ang kilay niya na parang gustong sabihin ko ang nasa isip ko.

"Hmmm, ayaw mong sumabay sa kanila dahil ayaw mong mabilang sa kanila." seryoso at walang pigil kong sabi.

"Tumpak!" sabi naman nito.

Napalakas ang salita niya kaya napalingon ang ibang kaklase namin.

Itinaas niya ang kamay niya at nag-"peace sign".

Pagkaraan ng ilang oras ay natapos din lahat ng subject namin. Sa wakas. Pero parang wala naman akong halos natutunan sa unang araw ko palibhasa puro introduction lang ang ginawa. Mas marami pang oras ang walang ginagawa kesa meron. Nakakatamad.

Naglalakad kami palabas ng gate nang inimbita ako ni James na mag-ice cream sa Supermarket malapit sa plaza.

"Naku, di ako pwede e. Naghihintay na ang kuya ko sa labas e." malungkot kong tugon.

"Ah. Anlaki mo na ah. Sinusundo ka pa rin?" sabay tawa pa nito ng mahina.

"Hindi naman. Sabihin na lang natin na may mga nangyari lang dati kaya protective na ang mga kuya ko sa akin."

Tumango lang siya.

Pagkalabas namin ng gate ay andun nga sa tapat nag kotse ni Kuya Gilbert. Kumaway pa ito na nakatayo sa tabi ng tindahan na may hawak na dalawang softdrink. Ang guwapo ng ngiti.

Ngumiti ako at kumaway.

"Ang tikas ng kuya mo ah." puna agad ni James.

"Oo nga e. Sana ako din." ngiti kong sabi.

"Okay lang yan. Lalaki ka pa naman e. Bata ka pa naman kasi." sabay tapik nito sa balikat ko. "Sige, alis na ako."

"Sige." saka tumawid na ako papunta kay Kuya Gilbert.

Siyempre matinding tukso na naman ang inabot ko kay Kuya Gilbert dahil kasama ko na naman si James. Ewan ko ba may kung anong pagsiselos ang naririnig ko sa tono ng boses niya.

Habang papalapit na kami sa bahay ay parang tumahimik siya. Parang nagsiselos talaga.

Pagpasok namin ng sala ay agad kong hinila ang leeg niya at hinalikan siya sa labi. Kunwari sa una ay ayaw pa niya. Pero dahil ang isang kamay ko ay nakakapa na sa harapan niya, wala na siyang ginawa kundi ang hubarin ang damit niya. SInunod niya rin ang akin. Tinulak ko siya sa hagdan at doon pinaupo.

Wari ay alam na niya ang gusto kong gawin kaya siya na mismo ang naghubad ng pantalon niya. Ako din ay ganun din. Habang pareho kaming nakaunderwear lang ay naghalikan na kami. Mainit na yakapan ang ginawa namin. Halos buhatin niya ako para sipsipin ang mga utong ko. Ako din ay halos himuron ko na ang dibdib at tiyan niya.

AGad ko nang tinanggal ang undies niya dahil kanina ko pa gustong makita ulit ang malaki niyang alaga. Wala na akong sinayang na sandali at agad kong isinubo ang ari niya. Napahawak si Kuya Gilbert sa baitang sa ulo niya. Napapaangat ang katawan niya sa ginawa kong pagsubo sa kanya. Paminsan-minsan ay hinihila niya ang ulo para makipaghalikan tapos ay itutulak pababa sa malaki niyang alaga. Ilang minuto lang ay sumabog na ang katas niya sa loob ng bibig ko. Agad kong iniluwa iyon at ipinahid sa ari niya.

ALam na niya ang gusto kong gawin. Kahit kakalabas pa lang ng katas niya ay agad na umigting ang tayo ng ari niya. Halatang mas gusto niya ang butas ko. Agad siyang tumayo at pinadapa ako sa hagdan. Gusto niya akong pasukin patalikod. Hinalikan niya ang batok ko habang ramdam ko na nilalawayan niya ang butas ng puwet ko.

"Baby, pasukin ka ulit ng kuya mo ha?" pagpapaalam pa niya.

"Sige lang, di mo na kailangang magpaalam, alam mo yan." sabi ko naman.

Unti-unti ay nararamdaman ko ang pagpasok ng ulo niya sa bukana ng pwet ko.

"Mmmmfff...." ungol ko. Kahit naman kasi palagi niya akong pinapasok ay di pa rin masasanay ang butas ko sa laki ng alaga niya.

HInalikan niya ang likod ko para mawala ang sakit.

Unti-unti ay sinasagad na niya ang pagpasok ng katawan ng alaga niya. Ramdam ko na unti-unting napupuno ang loob ko. Yumayakap ang loob ng puwet ko sa katawan ng ari niya.

Ipinasok niya ang dalawang kamay niya sa ilalim ng dibdib ko at niyakap ako. Saka siya nagpatuloy sa pag-ulos. ANg sarap niyang umulos dahil nakadikit ang katawan niya sa likod ko. Kaya mas mainit ang pakiramdam. Habang kinakantot niya ang puwet ko ay dinidilaan niya ang tenga ko.

"Kuya, I love you. Kantutin mo pa ako." sabi ko.

"I love you too baby." ungol din niyang sabi.

"Kuya... Kuya... Kuya... SIge pa... Ahhh... kuya... wag ka tumigil."

"Oo baby... di ko ititigil..."

"Kuya, buong gabi mo akong kantutin please..." pagmamakaawa ko.

"Sige... kung gusto mo...."

Dahil sa matinding libog ay agad siyang nilabasan.

Iyon na nga ang nangyari. Limang beses niya akong kinantot nung gabing iyon.

=============================

"O, bakit parang puyat at pagod na pagod ka?" agad na puna ni James kinabukasan nang makita ako sa school.

"Wala to. Tara sa klase."

=================================================

Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09068151127. Thank you.

Thoughts (22 September 2011)

Hi guys, I'm sorry if I was not able to post for several days now. It's really so hard to manage my time nowadays. I am actually posting this while at work. Imagine? 10:18PM and I am still in the office alone. I miss my baby already. He's been texting me to come home already pero work comes first eh. Dun ako nabubuhay.

I am not complaining about my job. I am just saying that it takes a lot of my time. I love my job and my company. I love my 2 foreign bosses. I love my officemates.

I just would like to share na I am currently a Vice President of the company in charge of recruitment for staff. Medyo over-whelming kasi siyempre 25 years old and I am already a VP. Hehehe.

Just this morning, I was already declared as a regular employee after 1 month as probationary. Whew! Thanks to my 2 mabait na bosses and their coaching and training.

I really took this time para mag-sorry sa inyo if napabayaan ko na kayo. Thanks sa mga nananatiling nagtitext sa akin.

Anyway.

I tallied the votes na:

23 - Lips
20 - Dick
17 - Eyes
17 - Chest/Nipples
13 - Neck
5 - Foot
2 = Hair

Okay. I will put my lips on the next post.

See you guys... mwah

Thoughts... Celebrating 1000 days of Being with My Boyfriend

Whew! Wow!

Mixed emotions I have right now. Today is the 1000th day that my boyfriend and I have been together. It's almost 3 years indeed, but for me reaching 1000 days in a relationship is quite monumental.

Yes, you've read it right guys, my boyfriend and I have been together for 1000 days already. Almost the same number of days that I have been living with him and his family. Whew! Wow!

Anyway, I cannot say that I have always been a loyal and a great boyfriend and that our relationship is the best or better than any other relationships. I, who as all you might have known already, am a person whom lust is always present. In short, "MALIBOG" or "Malapit sa tukso." I can always admit that.

Anyway, the first month has been very challenging for us especially for me since I am a person who doesn't believe right away that I can be loved by a person wholeheartedly or if the relation is just like my previous relationship, full of sex but easily grows cold.

It was of course very challenging for me. I am a person who will always think at the start of the relationship that this is just temporary. So, what I do is I don't pour all my heart out. I don't show and give all my love.

However, knowing the person I am with right now, even if we had sex on the very first day that we met, we instantly became fond of each other and friendship grew on top of love.

As time went by, we came to know each other and find that we have a LOT of common interests and that, even we have different personalities, we complement each other. We may be a yin and yang of each other but that established balance in our relationship. He was shy, I am sociable. He is quiet, I am talkative. He is a good listener, I speak most of the time. But, for these we really have balance in our relationship.

Bonding with him was never hard. We sing a lot, fond of making jokes about each other, cuddling, snuggling, and hugging. Most of the time, if I ask him if he loves me, he will say "No."

However, when I sleep, I would feel his arms around me, his gentle kiss and touch on my face and would say "I love you."

He was always supportive and always guides me in my decision because I am not good at making decisions. He was always thoughtful. He is always considerate of my feelings and would forgive me after most mistakes.

He is the love of my life and I will remain happy with him as long as he's happy with me.

Baby ko, Happy 1000th day together. I LOVE YOU VERY MUCH, NOW AND FOREVER.

My Freshman Series 12 (Ordinary First Day... but Hot)

Thank you so much for continued reading.

Mwah, I love you all.

=========================================

Sumunod ang aming iba't ibang subjects hanggang tanghali. Ordinaryo lang ang mga pangyayari. Pakilala isa't isa, mga 15 minutes na discussion at introduction ng subject, classmates at teachers, tapos.

Nagkaroon tuloy ako ng dalawang-isip kung may matutunan ako sa paaralang ito. Hay, bakit kasi dito pa ako in-enroll sa "Sky High" [ =) ]

Pagkatapos ng 11-12 na klase ko ay lunch na. Agad na nagtanong sa akin si James kung umuuwi ba ako o may baon ako.

"Ako? Di ako mahilig magbaon e." sabi ko sa kanya. Naisip ko tuloy si Jan.

"Mahilig kasi ako umuwi at kumain ng pananghalian sa bahay nina Jan. Tapos pagkatapos namin kumain ay siya naman ang kakainin ko." Malungkot na dugtong ng isip ko.

Pero lahat ng iyon ay habambuhay lang na mananatili sa isip ko dahil wala na akong pwedeng pagsabihan noon kundi si Jan lang. Nag-init ang mga mata ko tanda na maiiyak na ako, kaya nagpaalam na ako kay James.

"Teka, san ka ba umuuwi? Sabay na tayo." tanong niya habang hawak ang siko ko.

"Malayo e. Tsaka may sundo ako." sabi ko

"Ahhh. Sino susundo sa'yo?"

"Kuya ko." sabi ko na lang.

"Ahhh." sabi niya ulit,

Magkasabay na kaming lumabas ng gate at sa harapan pa lang ng gate ay nakatigil na ang kotse ni Kuya Gilbert. Bigla nitong ibinaba ang salamin ng kotse at sumilip.

"Gel!" tawag pa ni Kuya Gilbert.

Ngumiti lang ako sa kanya. Itinaas ko ang kilay ko kasi sabi ko sa kanya ayokong makita ng mg tao na may sundo ako.

"Kuya mo?" agad na tanong ni James.

"Oo. Sige mauna na ako." pagpapaalam ko.

"Sige, kita na lang tayo mamayang hapon." dugtong pa nito.

Saka na ako tumakbo papasok sa kotse ni Kuya Gilbert.

"Sino yun?" agad na tanong ni Kuya Gilbert. Inginuso pa si James.

"Si James. Kaklase ko." sabi ko sa kanya.

"Guwapo ha?" sabay kurot nito sa tagiliran ko.

Hinampas ko kamay niya.

"Ano ba?" singhal ko.

Agad na nag-drive si Kuya Gilbert.

"Lapitin ka talaga ng guwapo no?" panunukso nito.

"Baliw!"

"Oo naman e. Tingnan mo. Apat na oras lang akong nawala ay ipinagpalit mo na ako." patampong sabi pa nito.

"Ano ka ba? Di ako haliparot no. At saka bakit kita papalitan e wala nang mas lalaki pa dito." sabay hawak ko sa harapan niya.

"Aaahhh! Hoy! Ano ba? Mababangga tayo!" pagalit na patawang sabi nito.

"Sige, ititigil ko na." sabay bawi ko ng kamay ko.

"Sige, okay lang. Ituloy mo lang." bawi nito.

Iyon na nga ang ginawa ko. Hinimas-himas ko ang harapan ng pantalon niya kung saan ramdam na ramdam ko ang tigas ng ari niya.

"Di ko na kaya. Gusto ko nang magpalabas." sabi pa nito.

Nagulat na lang ako nang biglang kinabig ang manibela at agad na napaliko kami sa isang damuhan. Matataas na ang mga damo doon. Likod na pala ito ng sementeryo.

"O? Ano'ng balak mo?" taka kong tanong sa kanya.

"Di ko na kaya Gel. Isubo mo na yan." sabay nguso sa hawak ko.

"Huh? Loko ka ba? Paano kung may makakita sa atin dito?"

"Di yan. Promise mabilis lang ako." pagmamakaawa pa nito.

"Sige."

Wala na akong pinalampas na sandali. Agad kong ibinaba ang zipper ng pantalon niya. Tinanggal ang pagkaka-buckle ng sinturon niya.

Hinimas ko muna ang harapan ng brief niya bago ko ibinaba na rin ang briefs niya.

"Wag mo na akong bitinin. Bilisan mo na?" pagmamakaawa ulit nito.

Kumindat lang ako sa kany. HInalikan ang labi niya saglit saka ko ibinaba sa ari niya. Kahit ilang beses ko nang naisubo ang ari niya e ngayon ko lang ito nakita ng maliwanag sa kalagitnaan ng tanghali kaya mas maliwanag ito. Tinitigan ko ng mabuti ito. Hinimas-himas at dinama ang tigas at init nito.

"Aaahhhhh! Sa bahay mo na paglaruan iyan. Isubo mo na please?" paungol na pagmamakaawa pa nito.

Di na ako kailangan sabihan pa no. Agad ko na itong buong isinubo. Ramdam ko kaagad ang paninigas ng hita niya sa sobrang sarap.

"AAAAAAHHHHHHH!!!" di niya mapigilang sumigaw.

Isinubo ko ng mas madiin at mas mabilis ang titi niya. Ramdam ko na mabilis na siyang lalabasan dahil kanina pa nag-precum ang ari niya.

Kaya mas minabuti ko pa ang pagsipsip. Sinapo pa ng kaliwang kamay ko ang utong niya.

"Gel! Sige pa! AYan na akoooooo!!!!" sabi pa nito.

Mas lalo ko pang sinarapan at hinigpitan ang pagsipsip. Halos di na mapakali ang kamay niya at hinawakan na ako sa ulo at itinaas baba na ang ulo ko.

"Ahhh... Aaaa... Gelll.... ayaaan naaaaa.... AAAayayyyaaaannnn naaaaa!!!"

Bigla niyang itinulak pababa ang ulo ko. Sumagad ang ari niya sa lalamunan ko at doon na sumambulat ang napakarami at mainit niyang tamod. Di ko na nailuwa pa iyon dahil dumiretso na sa esophagus ko. kaya minabuti ko na lang na lubus-lubusin iyon. Hinintay ko lang na lumambot ang ari niya saka ko ito iniluwa.

Agad niyang inangat ang ulo ko at hinalikan ako ng matagal.

"The best ka talaga" papuri pa nito bago ini-start ang kotse.

===================================================

Guys, don't forget to comment. Love you all. Just keep on reading.

=========================================

Celebrating 100th Post

Guys! I would like to thank you all for reading my blog. I expected that my blog would last long but seeing today that I already have 100 posts made me cry. It's just so fast.

If anyone could still remember, I started my blog somewhat mid-March. I was just an aspiring writer back then. Nobody knew this but the reason why I started blogging was this.

I am a big fan of Tagalog Pocketbooks. Any Tagalog pocketbooks that I can lay my hand on, I will sure to really read it in one sitting. I just liked how the writers of these pocketbooks deliver their stories and make twists in the middle. However, some writers are very predictable.

I always love Tagalog pocketbooks because I am not very good in Tagalog. I know English better than Tagalog. Baluktot ang dila ko kapag nagtaTagalog. But I really tried to improve my Tagalog. I find Tagalog words deep and emotional. Hahaha. Corny ko no?

Anyways, I challenged myself, I said I want to become an author as well. I wanted my name to be read in even one pocketbook. So I started to write my own pocketbook novel as well. Of course, it's not that easy for me. (1) I am not a Literature major and have never written any novel before. (2) Mababaw ang balarilang Filipino ko. (3) I am working back then and can only write during free time.

However, the main challenge there is that the story should alwasy be about a boy and a girl which for me is somewhat irrelevant to me. Hahahaha.

I wrote a full story novel. A Tagalog love story. After finishing it I have to format it to standard manuscript format. I then looked for several ways to send my work to the publishers. I have sent it to 3 publications including Precious Heart Romances. But all of them declined my story.

So sad!

I have to admit, my writing is really not good since I haven't studied writing novels in any part of my life. I only knew how to write based on pocketbooks. Also, I know that I was not inspired writing these stories because I honestly cannot relate to a guy to girl relationship.

So, what I did, I started this blog. I said to myself, if they don't like my story, I will write my OWN story. If they won't like it, so what? I never written it for anyone to just like my life because that is my story. I wrote these posts because I want even just a few people to know my story. If people would like it, that would really make me happy, but if they don't I can't do anything.

However, after 5 months of writing and posting, and although August was not so good for me in writing, I was able to reach 100 posts, 49 followers and over 85,000 views.

So now, I would really like to thank you all. You will always be my inspiration. You give me strength, energy, will and power to continue. I will never forget all of you. I love you all.

A big kiss from you most beloved DARK ANGEL


MWAH!!!!!

My Freshman Series 12 (Fresh First Day)

Glad to have time to write tonight. Thanks to my new fan Alejandro... Thanks for texting me those wonderful praises...

=========================================================

Ang schedule ko nung year na iyon ay ganito:

7:00 - 8:00AM - Science and Technology - 2nd floor New Science Building
8:00 - 9:00AM - English - 2nd Floor, New English Building
9:00 - 10:00AM - Vacant Period
10:00 - 11:00AM - Mathematics - Old Math Building
11:00 - 12:00AM - Araling Panlipunan (Philippine History) - New Social Science Building
12:00 - 1:00PM - Lunch Break
1:00 - 2:00PM - Filipino - 2nd Floor, New Filipino Building
2:00 - 3:00PM - Values Education - Old English Building
3:00 - 4:00PM - Vacant Period
4:00 - 5:00PM - T.H.E. - New Home Economics Building
5:00 - 6:00PM - P.E., Health and Music, (No fixed building pa daw e)

Sa tingin ko pa lang sa aking schedule ay feeling ko mangangarag na ako sa dami at haba ng oras ko sa school. E bakit pa kasi may dalawang oras pa na break. Pwede naman sana wala na iyon para makauwi me ng maaga.

Pagkapasok ko sa school ay agad kong hinanap ang New Science Building. Napansin ko lang sa schedule ko e may new at may old. Buti na lang at mas maraming bagong building na room ko. Iba talaga ang prebilihiyo ng section 1. Madali ko lang nahanap ang building dahil lahat halos ng building ay may malalaking pangalan sa harap nila.

Agad na akong umakyat sa building na iyon at hinanap ang room ko na nasa pinakadulo pa pala nito. Kasabay ko ang maraming estudyante na nagmamadali din at excited na pumasok sa klase.

Pagkapasok ko sa kuwarto ay agad akong tiningnan ng ilan sa mga kaklase ko. Maraming mga babae ang agad na nagbulungan pagkapasok ko. May ilang lalaki din naman ang nakatingin sa akin taas-baba.

Pinilit ko na wag mapahalatang bading ako. Wag muna ngayon sa isip ko ang magulo ang buhay ko. Mas mabuti na ito, iwas tukso sa mga lalaki.

Agad kong inukupa ang upuan sa pinakalikod ng klase. As much as possible sabi ni Kuya Jay, keep a low profile daw. Wag daw magpakabibo, wag masyadong maging matalino, wag magpasikat sa school para di ako madaling mahanap.

7:05AM nang dumating ang teacher namin sa Science. Isa siyang matangkad na babae, maputi, bata pa tingnan siguro mga 28 years old lang. Maganda manamit at may poise.

Agad siyang nagpakilala sa klase.

"Good morning to you all. My name is Mrs. Reyes. Ako ang teacher ninyo sa Science and Technology I." sabay ngiti nito sa klase.

"Misis po? So may asawa na po kayo?" agad na tanong ng isang babae sa harap. Halatang nagpapasipsip agad ito sa teacher.

Ang sarap nga barahin e. Misis nga di ba? Alangan naman wala pa siyang asawa at trip niya lang tawagin siyang misis. Natawa ako sa isipan ko.

"Oo. Bakit? Mukha ba akong "laon"?" Agad na tanong ng teacher namin sa pasipsip na kaklase ko. (Ang ibig sabihin ng "laon" sa amin ay matandang dalaga. Karaniwan na impresiyon sa mga laon ay moody at may kinikilingan at strikto.)

Namula agad ang kaklase kong babae.

"Hindi po. Mukha lang po kasi kayong dalaga." pagbabawi nito.

"A okay. Mukha akong di wife-type?" medyo umasim ang mukha ng teacher namin.

Di na maibuka ng kaklase ko ang bibig nito.

Sa isip ko, buti nga. Sipsip ka kasi e.

Nagpatuloy ang klase nang medyo masama ang timpla. Kahit papaano ay natapos ang klase na hindi ako natatawag.

Ang kagandahan sa school na ito ay 10 minutes before the time ay tapos na ang klase kasi nag-allot sila ng 10 minutes mula sa isang classroom papunta sa isa. Medyo magkakalayo pa naman ang mga building kaya medyo matagal din pala ang lakad.

Halata ko sa mga kaklase ko na halos lahat sa kanila ay mga valedictorian din nung elementary nila. Halos lahat sa kanila ay mga magkakilala na. Intensyon ko na wag masyadong makihalubilo sa kanila para walang makakilala sa akin. Palagi ko silang pinapauna sa paglabas ng classroom at palagi ako sa huli nila maglakad para di ako makita.

Ang sumunod na subject namin ay English. Sa 2nd floor din ito kaya medyo nakakapagod din. Pagdating sa classroom ay agad ko ring inukupa ang nasa likod na upuan. Andun na ang teacher kaya noong nakapasok na halos ang lahat ay nag-check na ito ng attendance. 5 estudyante lang ang wala pa ngayong araw.

Agad na nagpakilala siya sa aming lahat, Mrs. Lacson daw ang itawag sa kanya. Napangiti ako ng simple dahil napansin kong muntikan na namang magsalita ang sipsip kong kaklase pero tumigil siya.

"Anyway..." panimula ni Mrs. Lacson. "...since all of you I presume are from section 1 when you were in elementary and most of you I know are valedictorians here, I hope that there would be no delay in my class. I presume that all of you can speak well in English. Am I right?"

"Yes, Mrs. Lacson." pag-chorus ng marami.

"Okay. Who here thinks that he or she is pretty good in English?" tanong nito.

Halos lahat nagtaas ng kamay. Dahil nga nagpipigil ako, di ako nagtaas ng kamay.

Binilang niya kaming mga hindi nagtaas ng kamay.

"So, those who did not raise their hand, why do you think you are not pretty good n English?" tanong nito sa aming anim na nakababa ang mga kamay.

Nagtaas ng kamay ang isa.

"Yes, what's you name?" tanong ni Mrs. Lacson.

"James po." sagot nung kaklase kong lalaki.

"Okay James. Why do you think you're not pretty good in English?" tanong ulit ni Mrs. Lacson.

"Because I know that what we learned when we were in elementary is nothing compared to what we should really know when it comes to English." diretsong sagot ng James.

Ngumiti si Mrs. Lacson pero walang sinabi.

"How about you...?" tanong nito sa isang batang babae.

"Anne po, Mrs. Lacson." pagpapakilala nito.

"Okay Anne, what about you?"

"Well, I think that your standards of saying pretty good may not be as the same as our standards when we say pretty good, that means, that is a very vague question which I know should not answer right away but probe first." medyo mahina pero diretsong sagot ni Anne.

Medyo napatango ng kaonti si Mrs. Lacson. Gusto ko nga ring palakpakan si Anne pero pinigil ko.

"How about you, the smallest boy in my class?" nakangiting sabi pa nito sa akin.

"Angelo po, Mrs. Lacson."pagpapakilala ko.

"Okay Angelo, give me your best shot."

"Well, the word pretty used as an adjective is very ambiguous for me. When you said pretty good a while ago, it meant "quite good" which is just on a verge of being good and not that good. For me, I am confident enough that I am satisfactorily good by my standards when it comes to English." palitanya kong sagot.

Tumaas ng kaunti ang isang kilay ni Mrs. Lacson.

Agad itong naglakad papunta sa harap ng classroom.

"Well, I got the answers I need. Those who said that they are pretty good in English, always be ready because I will be expecting a lot from you. But those who didn't raise their hands, you are invited to have the screening for our school newspaper." agad na sabi nito.

Dumilat ng malaki ang mata ko.

"Patay!" sabi ko sa isip ko.

Hanggang pagkatapos ng klase ay natahimik na ako. Mabuti na lang at vacant period ko kaya pumunta na lang ako sa canteen at kumain. Dahil nga sa wala akong kaibigan o kakilala, bumili na lang ako doon ng Moo at sandwich at dinala iyon sa isang bench malapit sa canteen. Nasa ilalim ito ng isang puno ng mangga.

Nasa kalagitnaan na ako ng pagkain ko nang may nagsalita sa likod ko.

"Angelo di ba?" sabi ng boses sa likod ko.

Agad kong nilingon kung sino ito. Ito yung kaklase ko kanina at sa pagkaalaala ko ay James ang pangalan nito.

"Yes, at James ka di ba?" nakangiti kong sabi sa kanya.

"Yup, buti naalala mo." sabay upo nito sa bench.

"Siyempre naman. Ikaw nga naalala mo pa pangalan ko e." sabi ko din sa kanya.

"Well, I know kasi na magiging close tayo." kumindat pa ito.

Saka ko lang natitigan mukha niya. Halatang mas matanda siya sa akin ng isang taon. Payat at moreno. Medyo hindi siya ganun ka-neat tingnan dahil sa magulo niyang buhok na parang antigas, pero maganda ang maliit niyang mukha. In short cute.

"Paano mo naman nasabi yan?" tanong ko sa kanya na may halong kilig.

"Well, we're both smart. Di ka kasi sipsip di tulad ng ibang kaklase natin. That's why I like you." sabi nito sabay sipsip sa dala niyang softdrink.

"Same here." pagtango-tango ko sabay hagod pa ng tingin sa mukha niya.

Pero sa isip ko, lagot. Another distraction.

"Anyways, palagi ka naman sa likod e. Tabi na lang tayo. Ayoko kasi sa harap e. Masyadong epal dun e. Okay lang ba sa iyo if we hang out?" sabi pa nito.

"Yup. That would be fine. Masarap ka naman ata maging kaibigan e." medyo ambiguous na sabi ko.

"Yup. Masarap talaga akong kaibigan." pag-uulit pan niya.

As usual kung saan na namang "masarap" dumako ang isip ko.

"Tara na, malilate na tayo." aya na nito.

Agad kong tinapon ang basura ko sa kalapit na basurahan at kinuha na rin mga gamit ko.

Pagdating namin sa kuwarto namin para sa 3rd subject, gaya ng napag-usapan namin ni James, magkatabi kami sa upuan. Kuwentuhan muna kami habang naghihintay ng teacher. Kahit papaano ay napalagay ang loob ko kasi may nakakausap na rin ako.

=========================================

Guys, don't forget to comment. Love you all. Just keep on reading.

=========================================

Sign out na ako... Sunday morning e. Maglalambingan pa kami ni BF... hehehe

All in One Day...

Pagsakay ni Gabby ng jeep ay agad siyang napatingin sa lalaking nasa kanyang harapan. Halata naman sa kilos ng lalaki na kasama ito sa nasa ikatlong kasarian. Dahil maganda nga ang mukha at pangangatawan ni Gabby ay napatitig naman ang lalaki sa kanya.

Itinaas ni Gabby ang kanyang kilay upang ipahalata sa lalaki na masyado nang halata ang pagkakatitig niya. Ang sa isip ng lalaki ay baka mahalata ng ibang pasahero na nakatitig iyon sa kanya. Ayaw din niya kahit papaano na mapahiya ang lalaki.

Bumawi ng tingin ang lalaki at ngumiti na lang ito. Ibinaling ni Gabby ang kanyang mata sa wallet niya at nagbilang ng baryang pambayad niya.

Habang patuloy ang biyahe ay pasulyap-sulyap pa rin sa kanya ang lalaki. Nang mahuli niya uli ito ay ngumingiti lang ito sa kanya.

Pagdating ng monumento ay bumaba na siya. Pagkababa niya ay tumakbo siya papunta sa silungan ng Araneta Center. Agad na nakita niyang sumunod sa kanya ang lalaki at sumilong din sa tabi niya.

Ngumiti ito sa kanya. Ngumiti na rin siya.

"Hi. I'm Renz." pagpapakilala ng lalaki at inilahad pa ang kamay niya sa kanya.

"Paolo." pagbabago niya ng pangalan niya.

"Hi, Paolo. Sorry kanina sa jeep ha?" medyo namumulang sabi ng lalaki.

"Okay lang yun. It happens all the time." sabay ngiti pa niya.

"Oo nga. Sa guwapo mong yan alam ko maraming bading na nagkakagusto sa iyo." biro pa ng lalaki.

"Pati babae naman. Di naman puro bading lang." may halong pagtawa pa niyang sabi.

"Oo nga. I stand corrected."

Katahimikan sandali. Tiningnan ni Gabby and mabigat na bagsak ng ulan. Wala pa naman siyang dalang payong.

"San ka pala papunta ngayon?" pagbabasag ni Renz sa katahimikan.

"Wala pauwi na rin."

"Gusto mo bang kumain? Libre kita." alok ni Renz

Umiling na lang si Gabby.

"Bakit naman?" nalungkot na ang tono ni Renz dahil sa pagtanggi ni Gabby.

"Ano ba gusto mo sakin?" pagdidiretso ni Gabby.

"Huh?" takang tanong ni Renz. "Ano yun?"

"Alam ko namang may iba kang intensiyon sa akin di ba? Sabihin mo na kung ano para alam ko agad." direstong tugon nito.

Natahimik si Renz.

"Wag na tayong kumain. Ayan, Astrotel. Dun mo na lang ibayad yung pera mo. Tara."

Agad na naglakad si Gabby papunta sa tawiran dahil nasa kabila ang Astrotel, isang bagong motel sa Monumento.

Kahit gulat at taka na si Renz ay sumunod na lang ito. Di makapagsalita. Excited pero nagtataka pa rin.

Dire-diretsong pumasok si Gabby sa entrance ng motel. Hinintay na pumasok si Renz. Sinenyasan na niya ito na magbayad na sa counter.

Pinaghintay muna sila ng receptionist ng 5 minuto kasi inaayos pa yung economy room.

"Paolo... callboy ka ba?" nauutal na tanong ni Renz.

Tiningnan siya ni Gabby. Ngumiti at umiling.

"E bakit mo ginagawa ito?" nahihiya at nagtatakang tanong ni Renz.

"Ayaw mo ba?" diretsahang tanong ni Gabby.

"Gusto. Pero..."

"Yun naman pala e. Lika na at okay na ang kuwarto natin." anyaya ni Gabby.

Natatakot man si Renz ay sumunod na lang ito.

Pagkapasok sa kuwarto ay agad na naghubad si Gabby ng damit. Dumiretso sa banyo at naligo. Pagkatapos ay kinuha ang tuwalya, nagpunas. Tinapon ang tuwalya sa silya at humigang nakabukaka sa kama. Wala ni isang saplot sa katawan.

Si Renz ay napako na sa pinto. Di pa rin nakaalis at nakakahinuha ng mga pangyayari. Lalo siyang natulala nang makita ang kabuuan ng katawan ni Paolo (Gabby) na walang kahit isang peklat sa katawan. Ang bawat muscle sa katawan ay hubog na hubog at ang mukha ay walang bahid ng kabaklaan. Isa itong adonis sa mga lalaki.

"O, titingnan mo lang ba ako? Lika na." Pag-anyaya ni Gabby kay Renz. Para pa maakit ito, hinimas-himas pa nito ang katawan niya at inapuhap ang ari nito.

Napalagok si Renz sa sarap na nasa kanyang harapan.

Agad na humakbang si Renz papunta kay Gabby. Naghubad ng mga damit niya at naligo ng saglit. Pagkabalik sa kama ay nakita niyang tigas na tigas na ang ari ni Gabby.

Napalagok ulit siya.

Nang isang metro na lang ang lau niya sa kama ay hinablot ni Gabby ang tuwalyang itinapis niya sa katawan niya. Ibinato nito iyon sa upuan. Hinila na rin siya ni Gabby papunta sa kama.

"Teka." bantulot ni Renz.

"Bakit"

"Sabihin mo muna kung bakit mo ginagawa ito." nagmamakaawang sabi ni Renz.

"wag ka mag-aalala, di kita sisingilin. Isipin mo na lang na mapagbigay ako." kumindat pa si Gabby.

Agad na niyakap ni Gabby si Renz. Napayakap din si Renz kay Gabby. Hinimas niya ang matitigas na muscle ni Gabby. Makinis ang mabango ang katawan nito.

"Pagkatapos ng gagawin natin... sasabihin ko sa iyo ang dahilan." sabi pa ni Gabby bago pa nagtama ang kanilang mga labi.

==========================================

(Itutuloy... malamang... =)

My Freshman Series 11 (Hot and Fresh... Man)

Sorry guys for late update...

====================================================

Unang araw ng pasukan maaga pa lang ay ginising na ako ni Kuya Gilbert. Nagising ako na nasa dibdib niya. Naalala ko, nakatulugan ko na siya pagkatapos naming magtalik kagabi. Palagi naman e. Sobrang wild kasi niya. Palaging pinipigilan ang paglabas ng tamod niya. Tuloy pagod na pagod mman ako sa kakasakay sa ari niya ay kailangan kong ipagpatuloy para lang malabasan siya.

Pero naging challenge na rin sa akin yun dahil mas natuto ako ng mas maganda pwesto, yung mga pwesto dati na di ko pa na-try. Kapag bago ang posisyon o paraan ng pagsakay sa ari niya, madali din siyang labasan.

"Baby bro, gising ka na." malambing na paggising niya sa akin. Pagkamulat ng mata ko ay hinalikan niya ako sa noo.

"Good morning asawa ko... I mean kuya ko." biro ko sa kanya.

"Asawa pala ha?" sabay hila niya ako pataas sa kanya at nagtama na naman ang mga labi namin. Matagal na halikan bago pa siya bumitiw.

"Mamaya na natin to ipagpatuloy mali-late ka na e." pagpipigil agad nito.

Pero alam ko na hindi niya din kayang tiisin kasi nararamdaman ko na sobrang tigas na ang ari niya.

Ibinaba ko ang kamay ko at sinapo ang ari niya. Sinakal ko pa ito ng mahigpit.

"Kaya mo bang tiisin to?" panunukso ko sa kaniya.

Umiling lang siya.

Agad kong tinanggal ang brief nya. Agad na kinuha ang lotion sa drawer ng bedside table at walang sabi-sabing ipinasok sa puwet ko ang kanina pa niyang naghuhumindig na ari.

"Aaaahhhhhh! Kelan ba ako magsasawa sa puwet mo?" ungol agad ni Kuya Gilbert.

Di na ako sumagot. Nagtaas-baba na lang ako sa ari niya. Labas-masok ito sa loob ng puwet ko.

Agad niya akong binuhat at pinadapa. Doon at siya na ang nasa itaas. Mas mabilis na pagkadyot ang ginawa niya. Ramdam ko ang tigas ng ari niya at bigat ng katawan niya sa bawat indayog. Kahit araw-araw namin ginagawa iyon ay para pa rin siyang sabik dito. Pinalingon niya ako at hinalikan habang nilalabas-masok ang ari niya sa loob ng puwet ko. Ang isang kamay pa niya ay niilalamas ang mga utong ko.

"Aaaaahhhhhhhhhhh!" yun lang ang sinabi niya at naramdaman ko na ang isang malakas na ulos sa loob ko at ang mainit na pagsirit ng tamod niya sa loob ko.

Bumagsak siya sa likuran ko. Kahit mabigat siya ay wala akong pakialam dahil gusto ko ring maramdaman siya sa katawan ko.

"Grabe! Ansarap talaga." sabi pa ulit nito.

"Siyempre. Masarap talaga ang sex kapag mahal mo kasex mo." sabay kindat ko pa sa kanya.

Di naman siya sumagot pero hinalikan niya ako sa ilong.

"Ang galing mo talaga basta breakfast in bed."

Sabay tawa na lang kami nang malakas.

Sabay na rin kaming naligo at nag-almusal. Para ko na siyang tatay dahil siya na ang namalantsa ng uniform ko. Bago pa kami lumabas ng bahay ay isang matamis na halik ang ibinigay niya sa akin. Alam kasi namin na hindi na namin magagawa iyon pag nasa labas na kami.

Sumakay na kami sa kotse at hinatid niya ako sa school. Gaya ng usapan namin, isang kanto bago ang school ay ibababa na niya ako dahil masyadong kapansin-pansin kapag nakakotse akong papasok.

"Ingat baby." sabay sabi niya bago ako lumabas ng kotse.

Kumindat lang ako sa kanya.

"I love you." sabi pa niya bago ako tuluyang nakababa.

Nilingon ko siya. Di ko na binigyan ng iba pang kahulugan iyon. Sawa na akong magmahal e. Ang usapan namin ay Kuya ko na lang siya kaya yung I love you na yun ay parang sa magkapatid lang.

"I love you din kuya." sabay baba ako sa kotse.

Di ko alam kung bakit ansakit nung pagkasabi ko ng "Kuya".

Naglakad na ako kasabay ng ibang mga estudyante. Tumayo ang balahibo ko sa batok, lumingon ako at nakatitig pa rin sa akin si Kuya Gilbert. Ngumiti na lang ako sa kanya.