Copyright

myfreecopyright.com registered & protected

Wednesday, December 28, 2011

My SJV Series (Chapter 14... Titinic... I mean Titanic)


Clarification lang huh? Daming nagtanong last chapter e... This is just a look-alike of Ian, but I also know him...

Hi and welcome to my new and cute follower Thor

==================================================================
Di ko na kailangang pigilan ang sarili ko na yakapin siya lalong-lalo na na nararamdaman ko ang init ng katawan niya sa bawat paghagod ng kamay ko sa kahubdan niya. Salamat at dalawa ang kamay ko dahil parang kulang ang isa sa paghawak sa masasarap na bahagi ng katawan niya.

"I will make you want me as your boyfriend." bulong pa nito.

"Di ako makukuha sa sex no." sabi ko.

Tinitigan niya ako sa mata.

"What if masarap na sex?" nakangising tanong nito.

Napangiti ako.

"Hmmm... pag-iisipan ko."

Kasabay noon ay sinibasib ng mga labi niya ang labi ko.

Matagal siyang tumigil doon. Unti-unting bumaba ang halik niya sa tenga ko. Napapitlag ako dahil nakikiliti ako.

"I love you." sabay bulong nito.

Sasagot sana ako kaso pinigilan ko. Ayoko... pa.

Binaba ni Ian ang halik niya sa leeg ko. Madiin ang paghagod ng dila at labi niya sa leeg ko kaya napahigpit ang yakap ko sa ulo niya.

"Ian..." ungol ko.

Hinubad na niya ang suot kong t-shirt at pajama.

Binaba niya pa ang halik niya papunta sa dibdib ko. Sandaling dinilaan ang kanal ng dalawang parte ng dibdib ko. Tinaas-baba ni Ian ang dila nito para hagurin ang gitna ng dibdib ko.

Siya pa lang ang nakagawa sa akin noon kaya napaliyad ako sabay yakap pa ng ulo niya para mas dumiin.

Unti-unti at paikot na dinilaan niya ang paligid ng utong ko. Tinagalan muna bago dumako sa kanina ko pa naghihintay at naninigas na utong.

Nang nasa utong ko na ay kagyat na kinagat ito ng labi niya. Sinipsip pa niya ito at may kasama pang dila. Ganun din ang ginawa ni Ian sa kabilang utong ko.

Wala akong ginawa kundi humalinghing at lumiyad... umigkas at umungol.

Bumaba ulit ang halik niya. Dinaanan lang ang pusod ko at dumiretso sa baywang ko. Tiningnan saglit ang katawan ko. Ngumiti.

"kKasingsarap mo sa personal ang napapanaginipan kong nakahubad na Angelo." nakanhiting sabi nito.

Nagblush ako.

"I love you." pag-uulit nito.

"Mamaya na sagot ko."

Di na niya ininda ang sagot ko. Tuluyan na niyang hinubad ang brief ko at tinitigan ang ari ko.

"Sa iyo ko pa lang gagawin ito. Sana wag ka madisappoint." seryosong babala nito.

"Tingnan natin." sagog ko naman.

Dahan-dahan niyang hinalikan ang pinakapuno ng ari ko. Hinalikan ang katawan nito... ang punong-ugat nito... saka ang bayag.

Titig na titig naman ako sa kanya. Hinihimas ko lang ang buhok niya.

Maya-maya pa ay dinilaan na niya ang ulo ng titi ko. Napasinghap ako sa sarao ng hagod ng dila nito. Dahan-dahan pa ay isinubo na niya ang ari ko. Di ako kumukurap.

Sa taas ng araw na pumapasok sa bintana ng kuwarto ay kitang-kita ang maliwanag na pagpasok ng ari ko sa bibig niya.

Halatang di pa niya nagagawa ito dahil isinagad niya at nabulunan sita. Binitawan ang ari ko.

Hinila ko siya paitaas at hinalikan. Magkayakap na ang nag-iinit naming katawan. Nagkikiskisan ang mga ari naming kanina pa naninigas.

Nagespadahan uli ang mga dila namin. Singhap lang ang naririnig namin sa isat isa. Panandalian ppagkuha ng hangin pagkatapos ay halikan uli.

Itinulak ko siya pahiga. Pumaibabaw na ako sa kaniya. Ako naman angy nagromansa sa kanya. Mas sinarapan ko ang pagsipsip sa bawat laman niya.
Napapapikit siya sa sarap. Napapahigpit ang hawak niya sa unan.

Nang malapit na ako sa ari niya ay tumigil ako at tiningnan siya.

"Ganito ang tamang pagsubo." sabi ko.

Kasabay noon ay isinubo ko ng diretso ang ari niya. Sagad na sagad. Di ako nagkamali. Mabango ang ari niya. Masarap isubo. Kagyat pa akong nag-hum habang ang ari ni Ian ay nasa loob ng bibig ko. (Try niyo minsan)

"Aaaaahhhhh.... saaaraaap!" ungol nito.

Itinaas-baba ko ang ulo ko at sinubo ng pagkahigpit ang ari niya.

Tila nainggit siya at umiba ng higa. Nagkabaligtaran na kami. Isinubo na rin niya ang ari ko. Nag-69 na kaming dalawa. Habang subo namin ang ari ng isat isa ay kanya kanyang hagod kami ng katawan.

Ilang taas-baba lang ay sumabog ang katas niya sa bibig ko.

"Aaaaaaahhhhhhh!" ungol nito nang sumirit ang tamod niya.

Umayos ako ng higa at itinuloy niya ang pagsubo sa ari ko.

Kinuha ko ang isang kamay niya at ipinalapirot ko ang utong ko.

Maya-maya ay pumutok na rin ang tamod ko. Nasalo ito ng bibig niya.

Kitang-kita ko sa mukha niya ang pagkabalisa. Diretso siya sa banyo at dinura ang tamod ko.

Maya-maya ay bumalik siya na pinupunasan ang bibig.

"Galing mo. Di mo dinura." kumento ni Ian.

"Siyempre... unang tamod ng boyfriend ko e idudura ko?"

Natigilan siya sa sinabi ko.

Sunday, December 25, 2011

My SJV Series (Chapter 13... Girlfriend or Boyfriend)


Merry Christmas Guys... Timing yata ito e. Hahaha

================================================================

Kahit na ganoon ang sinabi ko kay Kuya Bon ay hindi pa rin ako sigurado na ganun nga ang gagawin ko. Kaso sabi ko nga dati paano ko malalamna na bading talaga ako kung di ko naman nasubukan na magkarelasyon sa babae.

Sabado ng umaga. Maaga akong kinatok ni Mama Tony para gisingin at mag-almusal. Habang kumakain kami ay kinakumusta niya ang mga nangyari sa school ko at iba pa.

"Alam mo ba kung paano ko naging mga inaanak ang mga magulang mo sa kasal?"

Umiling ako.

"Hindi po e. Di naman kasi sila makwento. Bihira nga kami magkita e." sagot ko na lang.

"Aaahhhh... di pa rin sila nagabbago..."

Ngumiti lang ako.


Saturday, December 24, 2011

My SJV Series (Chapter 12... Straight... Gay... Bi...)

MERRY CHRISTMAS TO YOU ALL!!! I LOVE YOU. I CAN'T THINK OF ANY GIFT THAT I CAN GIVE ALL OF YOU BUT TO POST TODAY.

Anyway... I am posting while waiting for my recipes to finish hehee. I am cooking for my boyfriend and our family kasi nasa simbahan pa sila. 10:00-11:00PM ang Christmas Mass sa Chapel e.

Anyway... sorry if I was not able to post lately masyadong busy pamimili ng regalo at paghahanda sa pasko e.

Sa lahat ng naggreet na sa akin ng Merry Christmas kina Peejee, Arden, Leonard, Ed, Shun, Vash, Mark and Matt... thank you. To all Have a wonderful Christmas time.

To all SMP o Samahang Malamig ang Pasko... don't be upset. It's not time to think about being single dahil hindi naman Valentine's Day. This is the time to remember how our Savior Jesus Christ was born to save us all.

============================

Natameme ako sa sinabi ni Kuya Bon. Ganoon na ba ako ka-obvious na bading para agad niyang malaman.

Uminit na ang ulo ko.

"Okay fine. Bading ako. Pero may choice ba ako. Di naman ako pinanganak at bigla ko na lang naisipan na maging bading e. Naramdaman ko na lang ito e. Anong magagawa ko?" inis na sabi ko dito.

"Wala naman akong sinabi na gawin mo ah. Ang sinasabi ko lang e magpakatotoo ka. Di yung niloko mo pa ako para matikman mo. Nanyansing ka pa. Iyan ang hirap sa inyong mga bading e. Palaging nangunguna sa inyo libog. Ang makatikim lang ng titi." Dire-diretso siya sa pagsasalita.

Di ko namalayan na gumalaw ang kamay ko at nasuntok ko siya sa panga. Konting gumewang ang kotse bago niya ito ipinara sa gilid ng kalye.

"Kanina bading ka ngayon naisipan mo namang maging boksidor (boxer sa Ingles)." sabi nito habang hinihimas ang panga.

Hinawakan ko ang kamay ko dahil kumikirot ito. Feeling ko mas nasaktan ako kesa sa kanya e. Namanhid ang kamao ko.

Maya-maya ay hinawakan niya ang kamay ko ay tiningnan ito. Unti-unti nang namumula ang mga duluhan ng buto ng mga daliri ko.

"Iyan kasi e. Pwede ka namang gumanti ng salita din ah. Bakit suntok ang isinagot mo?"

"E napikon ako e. Ano'ng magagawa ko?" sagot ko na medyo kumalma ang pakiramdam ko. Ansarap palang manuntok.

"Bakit ka napipikon? Dahil totoo?"

"E gago ka pala e. Napipikon ang tao dahil ayaw niya nv naririnig niya. Dahil mali ang paratang sa kanya. Di lahat ng tao porke bading ay titi na ang hanap. Iba ang pagiging bading sa pagiging manyak. Tandaan mo yan. Di kita tinyansingan. Alalahanin mo ikaw ang naunang nagpakita ng motibo... ng opening kaya ko ginawa yun. May matino bang taong maghuhubad at magpapakita ng ari niya sa iba?"

"Ganun kami ng mga kaibigan ko sa probinsiya pero walang sumubo ng titi ng iba." pagdadahilan nito.

"Sa probinsiya niyo yun. Di to probinsiya na ang tao e walang masyadong malisya at kahalayan sa pag-iisip. Kaya kung ayaw mong mamis-interpret ang ginagawa mo, ayusin mo. Para di biglang maisubo ng iba ang ari mo."

Matagal na katahimikan. Wala kaming imikan hanggang sa makarating sa bahay.

Wala ako sa mood buong gabi hanggang sa makatulog ako.

Kinabukasan maaga akong nagising at nag-exercise maglakad hanggang sa tuluyang nawala ang kirot sa bawat paghakbang ko.

Nang pumasok si Kuya Bon para paliguan ako e nagulat siya dahil nagbibihis na ako at naghahanda na ng mga gamit ko. Nilingon ko lang siya. Di na siya tumuloy pumasok at tumalilis na siya paalis.

Naisip ko... di ko kailangang magkunwari para lang matikman siya. Di ako desperado.

Nang mag-almusal kami ay natuwa si Mama Tony dahil nakakapaglakad ako mag-isa.

"Kaso pag napagod na ang paa mo at di mo na kayang maglakad e magpahinga ka na lang at mag-wheelchair ka uli. Masamang pilitin." paalala pa ni Mama Tony.

Hanggang sa pag-alis namin papuntang school ay wala kaming imikan ni Kuya Bon.

Pagdating sa harap ng school e sinabihan ko siyang sa labas na lang ng school mag-park. Di ko na kako kailangan mag-wheelchair.

Tumango lang siya.

Naging maayos ang klase ko noong araw na iyon dahil nakakapag-usap kami nina James at Rod na wala si Kuya Bon. Kahit mga teacher namin ay di ko alam kung natuwa na nakakapaglakad na ako o nalungkot dahil wala si Kuya Bon. Halatang-halata kasi nagtatanong kung saan si Kuya Bon.

Pagdating ng lunch ay sinabihan ko siyang sabay na kami nina Rod at James kumain.

Kinahapunan ay kinausap uli ako ni Rachel bago lumabas ng gate. Nangumusta lang siya.

"Teka may promise ako sayo di ba? Sabi ko kung makapaglakad ako e ipapasyal kita."

Namula siya at napangiti.

So paano? Sabado?" nasabi ko lang.

Tumango siya.

" Sige. Alis na ako.See you soon." saka siya kumaripas ng takbo.

Pagpasok ko ng kotse ay muling nagsalita si Kuya Bon.

"Ano na naman iyon?" bati niyo sakin.

"Wala. Nagusap lang kami. Masama yun?" inis kong sagot.

"Ano bang balak mo sa kanya?"

"Nonobyahin ko. Di pwede?"

Wednesday, December 21, 2011

My SJV Series (Chapter 11... A Sucking... I Mean Shocking Chapter)

Hi to blackstar... thanks for following.

Ernernful, joo, vash, shun, iarcane... thanks for the recent comments

Leonard, peejee, mars,matt... saan na kayo. di na kayo nagtitext a.

Arden... how's your brother?

Guys... sorry di ako masyado nakapagpost... maysakit kami lahat sa bahay. Super busy din pamimili ng regalo.

Posted through my cellphone.

==========================

Nakangiti lang si Kuya Bon sa akin.

"Buti naman naalala mo pa. Kala ko di mo na itutuloy e." ngingiti-ngiting sabi pa nito.

"E siyempre alam ko naman na lahat tayo mas gusto hawak ng iba ang atin kesa tayo mismo lang din ang hahawak. Tsaka di ba nung malungkot ako tinangka mo rin akong pasayahin sa pamamagitan ng paghawak ng ari ko?" paalala ko.

"Oo nga eh. Kaso matindi topak mo nun. Di ka man lang natinag."

"Malalim lang talaga iniisip ko nun. Pwede mo pa rin bang gawin sakin yun?" malambing kong sabi.

"Sige basta ayusin mo pagjakol diyan ha?"

"Siyempre naman." sabi ko.

Sa umpisa ang sarap ng pakiramdam na jinajakol niya ako at ako sa kanya kaso kinalaunan e parang nakakangawit lang. Pansin ko ring medyo lumambot ang ari niya. Senyales na bored na siya, pagod at di na ganun kalibog.

Siyempre sa batang tulad ko masama yun kasi ibig sabihin nakakasawa na ako.

"Kuya, lapit ka konti. Nakakangawit anglayo e." utos ko.

Lumapit naman siya ng konti sa bathtub. Hanggang sa dumikit na talaga ito sa akin.

Agad ay walang hiyang isinubo ko ang ari niya.

Agad ay lumayo ito at nabunot ang ari niya sa bibig ko. Gulat na gulat ito at titig na titig sa akin. Saka tumitingin sa ari niya. Palipat-lipat sa ari niya at sa mukha ko ang tingin niya. Taka at gulat ang naghahalo sa mukha niya.

"Kuya... sorry. Nangangawit lang po ako kaya ko isinubo. Akala ko mas magugustuhan mo gaya ng napapanuod ko e." sabi ko.

Agad niyang binuksan ang pinto at dire-diretso itong lumabas ng pinto ng kuwarto.

Naiwan akong lumong-lumo sa bathtub. Maya-maya ay tinapos ko na ang paliligo at nagbihis na kahit medyi hirap pa rin akong maglakad. Maya-maya ay napagod ako at napasalampak na lang sa wheelchair. Iginulong ko ang wheelchair palabas ng kuwarto hanggang balcony kung saan naghihintay nang kumain si Mama Tony.

"O bakit ikaw lang. Nasaan si Bon? Di ka ba niya pinaliguan?" usisa nito.

"Kanina po. Bigla po sumama ang tiyan niya e." pagtatakip ko.

Di na nagtanong si Mama Tony. Iminuwestra na lang niya ang pagkain at nag-almusal na kami.

Pagkatapos namin ay tumayo si Mama Tony at tinungo ang balkonahe sa kabila. Maya-maya ay dumating na si Kuya Bon.

"Saan ka ba galing? Aba'y mali-late naman si Angelo sa iyo e." medyo inis na sabi ni Mama Tony.

Nakayuko lang si Kuya Bon.

"Sorry po." mahinang sabi nito.

"O siya. Umalis na kayo at gabi na." utos ni Mama Tony.

Lumapit sa akin si Kuya Bon at iginulong ang wheelchair ko. Gaya ng dati.

Habang nasa biyahe e wala kaming imikan.

Buong araw kaming walang kibuan. Pero patuloy pa rin siya sa mga gawain niya.

Napansin yata nina James at Rod kaya mas madalas e sila ang nag-wheel sa akin.

Pansin ko naman na naging makuwento si Rod. Namalayan ko na lang na namiss ko sila ni James.

Nang pauwi na kami ay sila na rin nag-wheel sa akin papunta sa kotse pero si Kuya Bon pa rin ang nagbuhat sa akin papasok sa kotse.

Bago pa kami makaalis e lumapit uli si Rachel. May dalang paper bag.

"Hi." nauna akong bumati.

"Hi." nahihiyang sabi nito. Sabay abot ng paper bag. "Para sa iyo nga pala."

Kinuha ko na lang ito para di siya mapahiya.

"Thank you. Ambait mo naman." sabi ko.

Ngumiti siya at namula.

"Pag nakapaglakad na uli ako. Gusto mong lumabas tayo?" bigla ko na lang sinabi.

Tumitig siya sa akin ng matagal. Hindi sumagot.

"Sorry. Baka may magalit. Sige wag na lang." bawi ko.

"Hindi. Walang magagalit. Nagulat lang talaga ako. Di ka naman kasi nakikipag-usap kahit kanino maliban kina James at Rod e. Naninibago lang."

"Ah ganun ba? So pano? Promise huh? Pag nakapaglakad na ako pasyal tayo." ulit ko.

Tumango lang siya.

"Kuya tara na." utos ko kay Kuya Bon.

Pinaandar niya ang makina. Ngumiti lang ako kay Rachel.

"Bye. See you tomorrow." sabi ko.

Ngumiti lang siya.

Habang nasa biyahe kami ay saka nagsalita uli si Kuya Bon.

"Dapat wag mo na siya paasahin."

"Sino bang nagsasabing pinapaasa ko siya?" inis na sagot ko.

"E inaya mo pa siyang mag-date e bading ka."

Nagulat ako sa tinuran nito. Hinarap ko na siya.

"Sino'ng nagsabi sa iyo nyan?"

"Walang kailangan magsabi. Dati ko pang nahalata. Di ko lang pinapansin. Kaso ang ginawa mo kanina... walang dudang bading ka." diretsong sabi nito.

==========================

To be continued

Monday, December 19, 2011

My SJV Series (Chapter 10... Bitch... Ditch... Itch)

To my new followers... Rob, Ramy and Ponsy... this is for you guys... thank you for starting to follow my blog.

Arden... I hope you are okay. And also to all the victims of Typhoon Sendong... take care guys... don't lose hope... good things will always come even after the storm. To those who have lost someone... my condolences.

Anyway... to somehow divert us fron the problems that we have now... I posted this chapter... using my phone... so please be nice to me if mabitin kayo.
==========================

Kinabukasan ay inasahan ko ang sinabi ni Kuya Bon na magpapakita ng motibo si Rachel. Kaso nagtaka ako kung bakit pasulyap-sulyap lang ito at di ako kinikibo.

Pagdating ng recess ay tinawag ko siya pero nagbingi-bingihan lang ito. Weird. Naisip ko baka nahihiya siya sa ginawa niya kahapon.

Pagdating ng lunch ay sa canteen kami uli ni Kuya Bon. Nakita ko ring andun siya mga walong mesa ang agwat namin pero nakaharap sa akin ang pwesto niya. Ang mga kasama niya ay ang mga alam kong kasama niya rin sa folk dance.

Nasa kalagitnaan kami ng pagkain namin ni Kuya Bon nang may tumabi sa akin. Alam ko di ko siya kakilala dahil di ko siya nakikita sa klase namin. Ang tantiya ko e mas matanda siya sa akin ng ilang taon.

"Hi. Pwede makiupo?" panimula nito.

Ngumiti lang ako dahil nakaupo na rin naman ba siya.

"Sige." sagot ni Kuya Bon.

"Hi. I'm Ivy. I know you know me dahil isa ako sa mga 4th year side leaders ng mga majorettes." nakangiting sabi nito.

Umiling lang ako dahil di ko naman siya kilala.

"Di mo ako kilala? Weird." sabi nito.

Sa isip ko oo nga weird ka kasi akala mo lahat ng tao kilala ka.

"Sorry. First year pa lang ako at di ako nanunuod ng mga kahit anong performance kahit drum and lyre corp." pagpapaumanhin ko.

"Talaga? Boring mo naman." diretsong sabi nito.

Ngumiti lang uli ako dahil nahahanginan na ako sa kanya at gusto ko na siyang umalis.

"Anyway... lumapit lang ako dahil pinagtatalunan namin ng mga friends ko..." sabay turo sa grupo ng mga babae na nasa mesa dalawang mesa sa kanan namin. Kumaway naman ang mga ito. "...kung bakit ka naka-wheel chair at kung alalay mo siya." Sabay turo kay Kuya Bon.

Tiningnan ko su Kuya Bon dahil nahiya ako para sa kanya na sinabi ni Ivy na alalay siya.

"Hmmm. Siguro sasagutin na lang kita pag di na masama ang pagkakatanong mo." sabi ko. Saka iginulong ko ang wheelchair ko palayo ng mesa. Hinabol naman ako ni Kuya Bon at siya na ang nag-wheel sa akin.

"Ang bangis mo dun ah." biro ni Kuya Bon.

"Wala yun. Nainis lang ako. Ang hangin no?"

"Oo nga e. Pero sana sinabi mo na lang kung ano ako. Di ko naman ikinakahiya yun e." sabi nito.

"At sino naman nagsabi sa iyo na ikinakahiya ko ang trabaho mo kaya di ko sinabi. Ayoko lang ungkatin ang pribado kung buhay lalong lalo na sa mga walang kakwenta kwentang tao." inis na ako.

"Ahhhh. Sana sinabi mo at sinipa ko yung upuan nun. Para naman di ka na naiinis ngayon." biro nito.

"Okay lang yun. Bayaan mo siya." pagtatapos ko sa usapan.

Kahit maaga pa ay bumalik na kami sa kotse. Doon ay umidlip ako ng konti.

Maya-maya ay ginising ako ni Kuya Bon. Nakahilig na ako sa balikta niya. Mag-aala-una na daw.

Pagkatapos ng klase ay di ko inaasan na magkikita pa kami ni Ivy.

Naglalakad siya kasama ang apat niyang kaibigan palapit sa akin. Naisakay na ako ni Kuya Bon sa kotse nang nakita namin siya. Tinawag niya ako.

"Angelo!" tawag nito sa akin.

"Kuya bilisan mo." utos ko kay Kuya Bon.

Tumawa lang siya at pinasibad agad ang kotse. Natatawa pa kami nang makita namin ang mukha ng malditang Ivy.

Kahit papaano ay naging masaya ang ending ng araw ko nun.

Pagdating ko ng bahay ay sinalubong kami ni Mama Tony.

"Tumawag si Doc at pinapasabi na subukan mo daw galaw-galawin ang paa mo. At kung kaya mong tumayo at maglakad subukan mo para daw di ka na mag-wheel chair. Siguro daw by now e naghihilom na ang sugat mo." sabi nito.

Kahit papaano ay nalungkot ako dahil nag-eenjoy na ako sa wheelchair. Di nakakapagod maglakad.

"Sige po. Try ko mamaya." sabi ko.

Ngumiti lang siya at lumabas na ng gate para mag-jogging.

Pagkatapos akong buhatin ni Kuya Bon sa kama e sinubukan ko ang sinabi ni Mama Tony. Sinubukan kong tumayo. Sa umpisa ay nakakaya ko kaso parang nanghihina pa. Sinubukan kong maglakad kaso may konting pangingilo at kirot. Kaya inalalayan ako ni Kuya Bon. Nakabalot ang isa niyang braso sa baywang ko habang nakakapit ako sa braso niya.

Medyo romantic ang arrive nun sakin. Parang sa pelikula. Imbes na mag-improve ay parang mas nanghina Ng tuhod ko dahil sa higpit ng pagkayakap niya sa akin.

Paminsan minsan ay aksidenteng tumatama ang braso ko sa ari niya pero di siya naaasiwa. Paminsan-minsan naman ay napapayakap ako ng mahigpit sa kanya. Nararamdaman ko tuloy ang katigasan ng mga muscle niya. Naaamoy ko kahit papaano ang pawis niyang lalaking-lalaki.

Nang medyo mapagod na ako ay pinagpahinga niya lang ako.

Kinabukasan ay maaga pa ang gising na ako. Sinubukan kong maglakad-lakad sa kuwarto para masanay sa kirot.

Mga isang oras na akong naglalakad-lakad nang pumasok si Kuya Bon. Napangiti ito nang makita niyang nakapaglalakad ako kahit papaano.

Ganun uli. Hinubaran ako. Binuhat papunta sa banyo. Iniwan sa inodoro.

Nang pagbalik niyang nakahubad na e nagulat siya nang hinawakan ko ang ari niya.

Di naman siya umayaw kaya dahan-dhan ko itong hinimas.

"Bakit?" nakangiting sabi nito.

"Hmmm. Malapit na akong makapaglakad at makakilos agad mag-isa so wala ka nang dahilan para paliguan akong nakahubad. Kaya ngayon pa lang ay gawin na natin ang dapat ay gagawin natin nakaraang araw.

Tumingin lang siya sa akin.

...Saka ngumiti.

Saturday, December 17, 2011

True Gay Stories... Ram

This is a true a true story shared by my friend. Obviously I asked his permission to post his story.

=========================

Galing si Ram sa office nila. Kakabreak pa lang niya sa boyfriend niya at kahit anong gawin niya ay di pa rin mawala sa isip niya ang lungkot at ang alaala ng boyfriend niya.

Sabado at wala siyang ibang plano kaya naisipan niyang mag-shopping.

Sumakay siya ng MRT at bumaba sa Cubao. Nag-ikot siya sa Farmer's Mall. Isa sa mga nasa isip niya ay alam niya na maraming tumatambay na mga bisexual at callboy doon kaya nagbaka-sakali siya sa kahit alin sa dalawa.

Di ganoon kaguwapo si Ram kaya ang pagkukuha ng callboy ay ginagawa rin niya para lang makakuha ng panandaliang aliw.

Si George ay dati niyang suking callboy hanggang sa naisipan niyang ibahay ito ngunit o
pagkatapos ng ilang buwang pagsisilbi dito at ilang libong pisong nagastos niya para sa mga luho nito ay naabutan niya na lang na pasakay na ng jeep ito dala-dala ang mga bag nito. Di na niya makontak ang cellphone nito. Hanggang dun na lang ang pagsasama nila.

Kahit papaano ay minahal niya ito di lang dahil sa guwapo, macho at malaki ang ari nito kundi dahil sa naging mabait ito sa kaniya.

Kaso ganun talaga siguro ang mga relasyon ng bading at lalaki... nagtatapos.

Mga kalahating oras na siyang nag-iikot nang may lumapit sa kanyang lalaki. Sa porma pa lang nito ay alam mo nang callboy. Kaso di niya type ang lalako kaya nagdahilan siya.

May ilang bisexual din siyang nakita na may mukha kaso siya naman amg di type.

Naglakad na lang siya papunta ng Gateway. Nagbaka-sakali na may makita siya doon dahil alam nga niya na maraming bisexual ang tumatambay doon.

Pagdating doon ay marami ngang bisexual kaso mga maaarte halos lahat. Parang nagpapatalbugan sa suot at mukha pero ang kakapal ng foundation. Masyadong halatang bading kahit pa suot e panlalaki.

"Paminta" naisip nito. "Mga trying hard na paminta."

Naglakad siya at nag-Ikot sa Isetann. Ang akala niyang Isetann e katulad ng Isetann sa Recto na maraming callboy. Kaso wala pala doon. Inikot niya hanggang 5th floor kaso walang tumatambay doon. Napabili siya ng bag para di siya mukhang umiikot lang.

Palabas niya ng Isetan e nakita niya ang isang sinehan na kadikit ng LRT2 station. Ang palabas Sexventure. Alam niya na sa mga ganung sinehan ay siguradong may booking.

Nagulat siya na mahal din ang entrance dito. Pinili niya ang balcony dahil iyon daw ang maraming may nangyayari.

Pagpasok niya pa lang sa sinehan at umakyat ng 2nd floor e maraming tumatambay kaso parang halos lahat e matandang bakla o parang maysakit na callboy.

Nagbakasakali pa rin siya. Pumasok siya sa balcony at sa daanan pa lang ay marami na ang nagpaparamdam.

Umupo siya sa bandang likuran kung saan maramu ding andun. May mga nagsusubuan na at may mga naghahalikan.

Nilapitan siya ng isang callboy. Matangkad. Maganda ang katawan. Kaso may amoy.

Umayaw siya.

Maya-maya may lumapit sa kanya. Kahit madilim ay kita ang magandang mukha nito. Tumabi ito sa kanya.

"May kasama ka?" tanong ng lalaki kay Ram.

Alam na ni Ram na ganun ang usual na tinatanong ng mga callboy.

"Wala." sagot naman niya.

"Ahh. Ano hanap mo?" tanong p uli nito.

"Hmmm. Alam mo na yun." diretsang sagot niya.

"Gusto mo ba ako?"tanong uli nito.

"Oo." sagot naman ni Ram.

"Biyahe tayo?" tanong ng callboy.

"Magkano?" tanong ni Ram.

"Ikaw bahala." sabi ng callboy.

"Ayoko ng ganun. Dapat magpresyo ka kasi baka mamaya magreklamo ka." si Ram.

"Sige. 2000." sabi nung lalaki.

Halos mabulunan si Ram.

"Grabe. Ang mahal naman."

"Good service naman." pagpapaliwanag ng callboy.

"Wag na lang. Wala akong ganung pera." sabi ni Ram.

"Sige." pagpapaalam ng callboy.

Akala ni Ram ay tatawad yung callboy at dun na siya papayag. Kaso sa guwapo nun maraming kakagat sa presyo nito.

Nakadalawang alang na ang pelikula ba sa tingin ni Ram ay walang katuturan at pangit ang acting ng mga artista. Lumabas na ito ng sinehan at nag-ikot uli ito sa Farmer's.

May mga lumapit na tatlong callboy kaso parang ambabata pa. Kaya umayaw din siya.

Maya-maya ay pasara na ang mall. Bumaba siya ng ground floor at kumain sa Tropical Hut.

Doon ay umupo siya at kumain katabi ng glass wall.

Habang kumakain ay may nakita siyang lalaking guwapo at macho na umupo sa labas at nakaharap sa kanya.

Pasulyap-sulyap lang si Ram. Nang mapansin niyang tumitingin din sa kanya ang lalaki eh tinitigan niya rin ito at ngumiti. Di niya inaasahan at nag-fuck you sign ang lalaki. Tumayo ito at umalis.

Nainis na si Ram. Nagdesisyon na itong umuwi. Patawid sita papunta sa Eurotel nang may makita sitang nakaupong mga labinlimang lalaki.

Imbes na umuwi e tumambay siya sa harap ng Chowking. Hinintay niya na may lumapit sa kanya. Nakita niyang may tumayong tatlong lalaki. Dalawa okay.

Sinundan niya ang mga iyo papunta ng Gateway. Nang pagdating ng likod ng Isetann e naghiwalay ang tatlo. Doon ay sinundan niya ang isang okay.

Napansin sya nito kaya tumigil ito sa paglakad at umupo.

Umupo din si Ram medyo malayo dito. Nililingon din siya nung guwapo. Ngumiti ito sa kanya. Ngumiti din siya.

Tumayo ang lalaki at lumapit papunta sa kanya.

To be continued...

My SJV Series (Chapter 9... New)

Guys... thank you to all who greeted us on our 3rd anniversary.

To all who donated on Paypal... thank you. Hope you continue supporting me.

Also I am posting this through my phone so walang picture.

Also.... I was about to post this chapter yesternight but my phone went off so everything was not saved so I have to start from scratch.

============================

Natatawa ako sa mga nangyayari pero sa isip ko lang ginagawa. Natatawa ako kung paano e parang yaya ko si Kuya Bon pag nag-asikaso sa akin. Natatawa ako kung paanong ang mga babae at bakla sa school namin ay nakatitig sa kakisigan ni Kuya Bon at kung paano sila nagbubulungan.

Sinubukan din nina Rod at James na i-wheel ako pero di pumayag si Kuya Bon. Kung anuman ang mangyari sa akin e mananagot siya kay Mama Tony.

Mabuti na rin at andun siya dahil may mga klase akong nasa second floor. Dahil wala namang halos pilay o lumpo sa school kaya walang ramp papunta sa ibang floor. Binubuhat ako ni Kuya Bon at sina James at Rod ay ang nagtulungan sa wheelchair.

Habang naglalunch naman kami sa canteen ay alagang-alaga ako ni Kuya Bon. Hindi naman nakalampas sa akin ang mga kinikilig na babae at bading doon. Tatawa-tawa lang kami ni Kuya Bon.

Nang kinahapunan naman ay walang unique na nangyari. Nagpaalam na lang ako sa choir na hindi muna ako makakapagpractice. Naintindihan naman nila. Siyempre nahuli kong nakatitig sa akin at kay Kuya Bon si Ryan.

Nang malapit na kami sa kotse ay may narinig akong tumawag sa akin.

"Gel..." tawag ng isang babae.

Paglingon ko ay nakita ko ang kaklase kong babaeng tumatakbo papalapit sa akin.

Alam ko na kaklase ko siya pero di ko alam pangalan niya.

"Di ba kaklase kita?" bati ko.

"Oo. Rachel." sabi niya. Obvious na di ko alam pangalan niya.

"Sorry. Di ko matandaan pangalan mo eh." sabi ko.

Napansin kong ngumiti si Kuya Bon at umiling-iling.

"Anyway..." pagpapatuloy ni Rachel at binigay sa akin ang isang nakabalot na box.

Tiningnan ko lang siya. Di ko alam kung bakit niya ako binibigyan ng regalo.

"Di ko naman birthday ah." ngingiti-ngiti kong sabi sa kanya.

Nakita kong namula siya. Nilapag ang regalo sa hita ko at mabilis na tumakbo papalayo.

Tumawa si Kuya Bon.

Tinitigan ko siya.

"Di mo sinabi malakas ka pala sa mga babae dito." biro nito.

Tiningnan ko lang siya.

"Di ko naman birthday ah." pag-uulit niya pa.

"E totoo naman e. Bakit niya ako bibigyan ng regalo?"sabi ko.

"Siguro crush ka niya." sabi nito.

Lumapit siyas akin at binuhat ako papasok ng kotse.

Pinasok niya ang wheelchair at saka nagdrive.

'Get well soon. Love, Rachel.' pagbabasa ko ng tag sa regalo.

"O ano? Get well soon gift lang ito o." pagtuturo ko kay Kuya Bon.

Tumawa uli siya.

"Naniwala ka naman. Ang get well soon na regalo binibigay sa kaibigan. E hindi mo nga alam pangalan nun e." biro uli nito.

"Ewan." sabi ko na lang.

"Saka sabi sa tag o. 'Love' Ibig sabihin nun e mahal ka niya.

"Magdrive ka na nga lang. Ako na naman kinukulit mo."

"Ligawan mo na lang kasi." dugtong pa nito.

"Ligaw agad? Niregaluhan lang ako liiligawan ko agad?"

"Naku. Kung ako sa iyo e liligawan ko iyon. Angganda, sexy, maliit pa lang ang boobs pero lalaki din yun." biro nito.

"Angbastos mo." yun lang at binago niya ang usapan.

Habang nasa biyahe ay iniisip ko pa rin si Jan. Iniisip ko kung naging babae ba ako e liligawan rin ba niya ako? Kung bibigyan ko rin ba siya ng regalo para mapansin ako.

Friday, December 16, 2011

My SJV Series (Chapter 8... Depress... Depress... Depress)

The one that gave me depression

The one that alleviates my depression

============================================

Kinabukasan ay ginising ako ni Kuya Bon. Agad na binuhat ako papunta sa wheelchair at ini-wheel papunta sa lababo. Pinag-toothbrush ako bago mag-almusal.

Pagkatapos noon ay ini-wheel ako papunta sa terasa sa harapan ng bahay kung saan nakahanda na ang almusal. Isinadyang doon ilagay ang almusal para di na ako akyat panaog.

Naghihintay na si Mama Tony at nagbabasa ng kanyang newspaper.

"Good morning po." bati ko.

Ibinaba niya ang dyaryo at ngumiti sa akin.

"Halika na. Mag-almusal na tayo." saka hinarao si Kuya Bon. "Tawagin mo na rin sina Linda at Mario para sabay na tayo kumain."

"Ahmmm... nag-almusal na po sila kani-kanina lang po." sagot ni Kuya Bon.

"O siya sige, ikaw na lang Bon. Upo ka na." sabi ni Mama Tony sa kanya.

Umupo naman si Kuya Bon. Saka humarap sa akin.

"So I assume na ayaw mong umabsent?" tanong niya.

Napangiti ako. Iyon naman talaga ang naisip ko e. Paano pa ako aabsent nito. Nakakahiya na nga ang pinaggagawa ko e aabsent pa ako.

"Opo. Ayoko pong umabsent dahil lang dito. Di naman to disability e. Aksidente lang." sabi ko naman ng mahinahon.

"Okay. I understand and I agree. Anyway, I have called your school and have asked their permission to let Bon go in with you." sabi pa nito na nakangiti.


Thursday, December 15, 2011

Thoughts (3rd Anniversary with My Baby)


I just want to share my 3rd year anniversary with my very cute, oh so sexy, sweet, loving, thoughtful and makulit boyfriend.

Sadly, my company salary should have been yesterday December 15, 2011 and that is our 3rd anniversary as well, but I know that I will be very busy that day so my boyfriend and I celebrated our 3rd anniversary on December 14th.


Tuesday, December 13, 2011

My New Crush... Kellan Lutz


Yes, guys... I will admit it... I have a new crush in the name of KELLAN LUTZ...

You may notice him as the person from two of the most anticipated movies of 2011, The Breaking Dawn and Immortals.

My SJV Series (Chapter 7... Why?)


Well, I guessed everyone already guessed who I will meet again. You're all so cruel. You really wanted me to see Jan again... Huhuhu... I did

Sorry.... late posting... I had a date with my bestfriend yesterday.

==================================================

Palagay ko tumigil ang mundo ko. Ilang buwan ko nang inaasam araw-araw na makita ko ulit si Jan. Yun nga lang ilang buwan ko ring iniisip kung kumusta na siya. Gusto kong makita uli ang mukha niya. Gusto kong mahawakan ang katawan niya, mahalikan at mayakap siya. Ilang buwan akong umiiyak nang walang dahilan kapag nag-iisa, kapag may nakikita akong nagyayakapan, naglalambingan, nagsusubuan.

Ilang beses din akong nag-practice sa harap ng salamin kung ano magiging reaksiyon ko kung sakaling makita ko siya. Hinahanda ko ang sarili ko sa nag-iisang taong gustong-gusto ko makita more than anyone else.

Pero hindi pa ako handa. At ngayon andito na siya, ang dalawang mata ay nakatingin sa akin. Guwapo pa rin. Napako ang tingin ko sa kanya. Nakatingin din siya sa akin. Walang may reaksiyon sa aming dalawa.

Bigla siyang tumayo. Nakatitig sa akin. Dahan-dahan ay naglakad siya papalapit sa akin. Unti-unti ay iginulong ko ang wheelchair ko. Nagulat si Ian at lumingon siya sa tinitingnan ko. Hinawakan niya ako sa balikat.

"Bakit?" rinig kong sabi niya. Pero parang wala akong narinig. Parang walang ibang tao sa paligid ko.

Biglang may kamay na humawak sa kamay ni Jan. Tiningnan ko ito, ang daddy niya. Nakatingin ng masama ito sa akin. Si Jan naman ay nakatitig din sa akin. Hinila ni Tito si Jan at mabilis na kinuha nila ang mga gamit nila at hinila siya nito palabas ng restaurant.

Parang bumagsak ang buong mundo sa ulo ko. Biglang bumigat ang pakiramdam ko. Di ko na napigilan, biglang tumulo ang mga luha ko hanggang sa tuluyan na akong humagulgol. Wala na akong pakialam kung anong iisipin ng lahat. Sobrang sakit ang nararamdaman ko ng mga sandaling iyon.

Gusto kong humabol kaso nakatali ang katawan ko sa wheelchair na ito. Gusto ko siyang yakapin pero nauna nang humawak ang kamay ng Daddy niya sa kanya at hinila na siya palayo sa akin. Gusto kong madama uli ang labi niya sa labi ko. Gusto kong maramdaman uli ang pagmamahal niya na kahit kelan ay hindi ko pa naramdaman kahit kanino.

Agad na dinaluhan ako ni Ian at hinawakan ang balikat ko.

"Gel, bakit?" sabi nito.

Agad na lumapit si Mama Tony at tinatanong kung okay lang ako. Wala na akong naalala dahil biglang dumilim na ang paningin ko at narinig ko ang mahina nilang sigawan.

Sunday, December 11, 2011

My SJV Series (Chapter 6... Lovey-Dovey in St. Joseph Seminary)


Eto na naman tayo... Hahahaha.
==================================================

Maya-maya ay bumalik si Kuya Bon sa kuwarto. May dalang wheel chair.

"Kuya, saan galing yan?" sabi ko kasi taka ako na may wheelchair agad para sa akin.

"Ah eto?" sabay lapag niya nito sa sahig at pinunasan ang konting alikabok. "Kay Mama Tony ito. Ginamit niya dati noong naospital siya dahil sa rayuma niya. Pero di na niya ginagamit. Gamitin mo daw para di mahirap sa iyo ang maglakad."

Ngumiti ako.

Binuhat niya ako at inilagay sa wheelchair.

"Thank you." sabi ko.

Ngumiti lang siya.

Iginiya niya ako papunta sa hagdan. Binuhat uli ako pababa ng hagdan at inilapag sa sofa saka kinuha ang wheelchair sa taas at isinakay sa van. Maya-maya ay bumaba na rin si Mama Tony at sumakay ng van. Binuhat uli ako ni Kuya Bon pasakay ng van. Naghihintay na sa loob sina Kuya Mario at Ate Linda. Kinumusta lang ako ni Ate Linda. Si Kuya Mario naman ay hindi umiimik. Napag-alaman ko kay Kuya Bon na sinisisi niya ang sarili niya dahil sa nangyari kung di sana daw niya ako pinayagang lumabas o kaya ay binantayan. Ngumiti lang ako sa kanya. Tumango siya.

Nagdrive na si Kuya Bon. Pagdating sa St. Joseph Seminary ay inilapag ni Kuya Bon ang wheelchair at binuhat ako paupo dito. Saka siya din ang nag-wheel sa akin papasok ng simbahan.

Agad kong nakita si Ian at ang tantiya ko ay pamilya niya.

Agad na lumapit ang isang lalaki sa palagay ko ay Daddy niya.

"Hi... Ikaw siguro si Angelo." bati nito sa akin sabay tapik sa balikat ko. "Tony?" sabay baling nito kay Mama Tony. "Pasensiya na talaga sa nangyari. I apologize for my son."

Tinapik siya ni Mama Tony sa balikat.

"Nothing to apologize Rodrigo. After it was all an accident. Your son has made a lot of apology as well. I think that would suffice." sabi ni Mama Tony. Nahalata ko kaagad sa kanya ang pagiging sopistikada.

Tumango si Tito Rodrigo. Lumapit din ang isang babae.

"Hi Angelo. I'm Ian's mom. You can call me Tita Lanie." bati nito. "I've heard my son has made a good new friend. Which is bihira namang mangyari."

Namula si Ian.

Saturday, December 10, 2011

My SJV Series (Chapter 5... Pagsubo..k)


Here comes the edited part.

Sorry again guys... I posted this on my phone. Di makapaglagay ng pictures at maiksi lang. Mahirap magtype sa phone kahit qwerty. Dalawang daliri lang nagagamit ko eh.


Hope you understand.


=========================

Napatitig talaga ako sa ari niya. Kahit na marami na akong nakitang ari ng lalaki, wala pa akong nakitang ari ng mga bente anyos na.

Di ko talaga napigilang tumitig kaya tinapik niya ako sa balikat.

"Uy... matutunaw yan. Grabe ka makatitig diyan ah. Wag mo sabihing bading ka." sabi pa nito.

"Di po. Ngayon lang po ako nakakita ng ari ng matanda na e. Kakaiba." palusot ko.

Tiningnan niya ang ari ko. Ngumiti.

"Hindi na naman ganun kalayo ang agwat natin sa haba e. Lalaki pa iyang sa iyo. Bata ka pa naman e." sabi nito.

"Tsaka po kakaiba ang sabot (bulbol sa ilonggo) niyo. Andami. At antaba ng sa inyo eh. Nanliliit yung akin." biro ko pa.

Tiningnan niya ang kaniya. Ngumiti uli siya.

"Bata ka pa. Tutubo din iyang sa iyo."

"Wala lang. Kakaiba po talaga eh. Pwede ko po bang..." di ko natuloy.

"Gusto mong hawakan?" pagpapatuloy nito.

Di ako nakasagot. Napayuko ako. Nahiya.

Agad niyang kinuha ang kamay ko at inilagay sa taas ng bulbol niya. Anlambot ng tubo ng malagong bulbol niya. Ansarap sa kamay.


My SJV Series (Chapter 4... Bath Me)


I was not able to put a picture because I posted this using my cellphone. I will edit this on Monday. Thanks guys!

Here it is... sa wakas nalagyan ko na ng picture ng look-alike ni Kuya Bon.
=============================

Linggo ng umaga. Mga bandang alas-sais ay ginising ako ni Mama Tony.

"Toto... " tawag niya sa'kin. "Gising ka na. Magsisimba na tayo. Kailangan nating ipabless sa pari ang sugat mo para madaling gumaling at walang maging problema."

"Sige po Ma. Kaso po hindi na lang ako maliligo. Hindi ko po kaya sa lagay ko ngayone."

"Naku. Wag ka mag-alala. Ipapaliguan kita kay Bon.". mungkahi nito.

Agad akong nagulat sa sinabi niya.

"Ho?! Nakakahiya naman po kay Kuya Bon. Wag na lang po." sabi ko. Ayokong maghubad sa harap niya.

"Naku. Okay lang iyon. Bata ka pa naman at pareho naman kayong lalaki. Sino gusto mong magpaligo sa iyo? Si Linda o si Mario?" biro pa niya. Alam niyang mas gugustuhin ko pa na si Kuya Bon ang magpaligo sa akin kesa sa dalawang matanda.

"Sige po. Si Kuya Bon na lang po." mahina kong sabi.

"Ayun." sabay tayo niya. "Bon, narinig mo sa kanya ha? Okay lang daw na ikaw magpaligo. "

Nagulat ako na nasa labas lang pala ng pinto ng kuwarto si Kuya Bon. Pumasok na ito agad.

"Sige po. Ako na bahala sa kaniya." Sabi nito.

Lumabas si Mama Tony sa kuwarto at nilock ang doorknob.

Lumapit si Kuya Bon at hinawakan ang damit ko. Akmang huhubarin sana pero umayaw ako.

"Kuya ako na lang po." nahihiya kong sabi.

Hinawi niya ang kamay ko.

"Alam ko masakit ang braso mo. Di pa natin alam kung bugbog o bali o kung ano pa man ang meron diyan kaya mas mabuting wag mo munang galawin." payo nito.

Nagpaubaya na lang ako nang isa--isa niyang hinubad ang damit ko. Ayokong magpakita ng pagkahiya kasi baka malaman niya na bading ako at naiilang ako.


Friday, December 9, 2011

My SJV Series (Chapter 3 ... You Left a Mark)


A picture of Ian's look-alike.

Picture from Yevgenny Dula

=====================================================

"Siyangapala, kailangan mong tawagan at pasunduin dito ang mga magulang mo. Kailangan din kasi nilang bayaran si Doc." sabi ng nurse nang matapos ang lahat ng ginawa sa akin.

"Wala po dito ang mga magulang ko e." sabi ko.

"E sino ba pwedeng kontakin sayo?" tanong nito.

"Siguro po yung guardian ko na lang po." sabi ko.

"Ah okay. Pakikontak naman." sabi ng nurse sabay turo ng telepono.

Agad na tumayo si Ian.

"Ako na lang tatawag sa bahay nina Mama Tony." Sabi nito.

"Huh? Yun nga problema e. Bago pa lang ako dun, di ko pa memorize ang number dun." sabi ko.

"Naku, ano ka ba? magkatabi lang ang bahay natin at lahat sa village e magkakasunod ang mga number. Kaya babaguhin ko lang ang huling numero ng telepono namin at matatawagan ko rin yun." sabi nito.

Napangiti ako sa kanya.

Lumapit siya sa telepono at tumawag. Dalawang beses lang niya itinaas ang receiver ng telepono at nakontak niya na sa palagay ko ay si Kuya Mario.

Lumapit agad ito sa akin pagkatapos niyang makausap si Kuya Mario.

"Paparating na daw sila." sabi ni Ian.

"Sila?" tanong ko kasi alam ko si Kuya Mario lang ang andun.

"Oo, nakausap ko si Kuya Mario at ibinigay niya ang telepono kay Mama Tony." sabi nito.

"Ano? Lagot ako!" sabi ko.


Thursday, December 8, 2011

My SJV Series (Chapter 2 ... Fitting In)


Ito lang ang nakita kong picture na kamukha ni Kuya Bon. Sorry if di ko nailagay kahapon dahil naghanap pa ako. Kaya nga late na ako nakapagpost ngayon e.

==================================================================

Ang mga unang araw ko sa mansion ni Mama Tony ay hindi naging madali. Kahit na maganda ang naging buhay ko dun ay hindi iyon madali para sa akin. Palagi akong bahay at school lang. Guwardiya- sarado ako ni Kuya Bon. May mga panahon na nagpapaalam ako sa kanya na kakain lang kami sa labas nina Rod at James o kaya ay tatambay konti pero palagi niyang sinasabi na mapapagalitan daw siya ni Mama Tony kapag nahuli kami ng uwi.

Wala akong magawa dahil ayoko namang masira ako sa Ninang nina Mama na mabait. At tsaka wala naman akong pwedeng gawin kundi sumunod dahil ayoko naman bumiyahe mag-isa sa bahay. Una dahil di ko pa masyadong alam ang sasakyan papunta sa bahay. Pangalawa e may dadaanan kaming barangay na medyo delikado daw. Pangatlo e masarap kasama sa kotse si Kuya Bon. Makwento, makulit at palabiro.

Unang Sabado ko sa bahay ni Mama Tony. Maaga pa lang ay nagising ako sa katok ni Mama Tony. Saka ko binuksan ang pinto.

"Gel... aalis lang kami nina Linda at Bon. Pupunta lang kami sa La Paz market, mas mura ang mga tinda dun e." paalam nito.

"Sige po." sabi ko.

"Sa susunod na lang kita isasama. Parang pagod na pagod ka yata e." sabi nito.

"Oo nga po e. Medyo di pa ako sanay sa byahe galing sa school papunta dito araw-araw."

Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa balikat.

"Mama Tony, salamat po sa pagpapatuloy pala sa akin dito ha?" sabi ko sa kanya.

"Naku ano ka ba?" Sabay yakap niya sa akin. "Gusto ko ngang andito ka e. At gusto rin naman kita e."

Yumakap din ako sa kanya.

"Salamat po."

Maya-maya ay bumitaw na rin siya.

"Sige na. Magpahinga ka muna ngayong araw. Mga hapon na rin kami siguro makakabalik. May dadaanan rin kami pagkatapos namin mamalengke e." paalam nito.

Papalabas lang siya ng pinto nang mapansin ko ang suot niya. Medyo nagulat ako dahil kahit sino ay hindi magsasabing milyonarya siya. Milyonarya dahil naikuwento niya sa akin na ang bahay lang ay umabot na ng pitong milyon nung pinagawa niya, di pa kasama ang lupa at ang iba pang pinagawa dito. At saka wala na siyang negosyo. Lahat ng ginagamit niyang pera ay padala lang ng mga anak niya at ang mga interes ng deposito niya sa bangko.


Tuesday, December 6, 2011

My SJV Series (An Introduction)


Well, bago ako magsimula hayaan ko munang i-describe ang SJV o St. Joseph Village. Isa siyang private subdivision sa Jaro district sa Iloilo City. Katabi nito ang mga Cubay at Alta Tierra Village sa Jaro. Dahil nasa pagitan ito ng District ng Jaro at La Paz (pinagmulan ng La Paz Batchoy), kaya katabi din nito ang Ledesco Village ng La Paz.

Ang subdivision na ito ay hindi masyadong gwardiaydo dahil hindi ito napapaligiran ng pader kundi bakod lamang na barb wire at taniman. May kalakihan ang subsivision na ito, may apat na Phases o anim... di ko matandaan.

Malapit sa bahay ni Mama Tony ay ang parang rotonda. Kung saan andun ang basketball court ng village at playground na rin. Pero sa sobrang laki ng rotondang ito ay mahirap i-maintain kaya may mga parte na nagtataasan ang mga talahib. Paborito ko dito ang dalawang puno ng kamatsile na kapag hitik sa bunga ay inaakyat ko. Pero ingat na ingat akong pumasok dito dahil sa taas nga ng talahib ay baka daw may mga ahas dito. Ang rotondang ito ang nagsisilbing biking site at jogging site na rin ng mga taga-village.

Nasa bungad nito ang St. Joseph Seminary na nagsisilbi ding simbahan ng lugar na iyon. Marami-rami na rin ang mga bahay sa lugar na iyon pero ang bahay nina Mama Tony ang isa sa pinakamalaki at pinakamaganda doon.

Bawat block ay kasya ang dalawang bahay na magkatalikuran pero ang lupa nina Mama Tony ay sakop ang apat na lote hanggang likod kaya dalawang kalye ang labasan namin. Pwede sa harap at sa likod. Merong apat na gate sa bahay na ito, pero dalawa lang ang palaging ginagamit.

Sa harap ay may dalawang gate magkabilaan. Parang ang isa ay kung may papasok na sasakyan at ang isa ay palabas. Sa harap ng bahay ay may mangilan-ngilan ding magagandang tanim at ang pinakapaborito ko doon ay ang dama de noche na kung gabi ay nilalabas ko pa para makita ang pagbukas nito.

Sa may kanan ng bahay kung nakaharap ka dito ay andun ang maganda at malawak na garden. May mangilan-ngilang fortune plant dahil swerte daw ito. Nasa tabi ng pader ang ilang puno ng tisa (o Tiyesa sa Tagalog). Naging paborito ko din ito at palagiang dinadala sa school. May ginawang duyan doon na masarap higaan tuwing hapon sa ilalim ng puno ng tiyesa.

Nasa gitna noon ang ginagawa pa lang na rebulto ni St. Joseph. Napapaligiran ito ng apat na Grecian Columns. Di pa tapos nung dumating ako kaya palaging may pumupuntang trabahador doon at paminsan-minsan ay nagstay din doon sa quarters ni Bon.

Mayroong mga pathway na gawa sa slabs na marmol at ang lupa ay natatakpan ng bermuda grass. Sa may bandang likod ng bahay ay may ginagawa na ring cottage na may walong dingding, parang bagua, para swerte daw. Marami na ring mga pala-pala o garden plots na tinataniman ng mga kalabasa, talong, okra, kamatis, gabi, ampalaya, kangkong, kamoteng dahon at alogbate. Nasa dulo naman ng bahay ang mga puno ng saging at kamoteng-kahoy. Kaya madalas na ito ang meryenda namin, iba't ibang luto ng saging at kamoteng -kahoy. At ang mga gulay namin ay galing din doon.

Si Ate Linda ay mabait at saksakan ng pakumbaba. Maasikaso, magalang, mahinhin at higit sa lahat mabilis kumilos. Si Kuya Mario naman ay hindi ako masyadong kinakausap. Para talaga niya akong tinuturing na bisita lang. Palagi din itong umiiwas.

Si Bon ay gusto ko dahil sa siya lang ang palagi kong kausap lalo na kapag nagda-drive kami papunta sa school.

Si Mama Tony naman ay gustong palagi akong kausap bago ako pumasok at pagkauwi ko. Kaya sabay talaga kami palagi ng almusal at hapunan. Sa school na ako nanananghalian dahil malayo na ang bahay sa school. Masyado niya akong nasu-spoil dahil 300 pesos ang baon ko araw-araw... malaki-laki na iyon para sa high school student almost 10 years ago. Kada Linggo naman ay sinasama niya ako sa Gaizano City para mag-shopping. Nabibilhan ako ng 3 hanggang 6 na damit sa isang Linggo. Maswerte pa kapag may pantalon at sapatos na kasama.

Tuwing Linggo naman ay sinasama ako ni Mama Tony sa pagsisimba sa St. Joseph Seminary. Nasa bandang harapan pa kami nakaupo samantalang sina Kuya Bon, Ate Linda at Kuya Mario ay nasa likod na.

Bawat upuan ng seminaryo ay may mga seminarista sa gitna malapit sa aisle. Mga seminarista na college level na.

Dito sa subdivision na ito iikot ang buhay ko. Di ko muna sasabihin kung gaano katagal... o kaiksi.

My Freshman Series (Chapter 30... Goodbye Kuya Gilbert) Ending


So this is it I guess...

=====================================

Gulat, takot, kaba, halo-halong emosyon ang nadatnan ko sa bahay ni Kuya Gilbert.

Nagkatitigan lang kaming lahat, mga magulang ko, kuya ko, mga kaibigan ko.

Inakbayan ako ni Rod.

"Gel, sino sila." bulong nito.

Di ko siya sinagot. Pumunta ako sa gilid ni Kuya Jay. Sumunod naman ang dalawa kong kaibigan.

"Kuya..." tawag ko sa kanya.

Di siya sumagot.

"Gel... pwede mo bang palabasin ang dalawang kaibigan mo?" sabi ni Kuya Jay.

"Ayoko... dito lang sila." panindigan ko.

"Gel... please lang... usapang pamilya to." tiim niyang sabi.

"Pamilya? Kuya naman, nagbibiro ka ba? Gaguhan to kung sabihin mong usapang-pamilya ito. Ang pagkakaalam ko wala na akong pamilya." malakas kong sabi sa kaniya pagkatapos ay tinapunan na ng matatalim na tingin ang mama at papa namin.

"GEL, PLEASE LANG!!!" sigaw ni Kuya Jay.

"AYOKO!" pasigaw ko ring sagot.

Tumayo si Kuya Jay at sinuntok ako sa tiyan.

Monday, December 5, 2011

Thoughts (December 6, 2011)


Guys... I just added the Donate Button for Paypal on the Upper-Right part of my Blog. If you wish to help me by donating I would very much appreciate it. Thank you.

Anyways... this is my first thoughts for December 2011.

It's December already and there are a lot of things that I am looking forward to.

Watch these Guys...

Please watch this video... I just found this link on Youtube when I was checking out about compound microscope. Ewan ko ba bakit ako napunta dito.

His name is Luis Hontiveros and was 17 years old when this video was taken. Add him on your new crushes...



Also... These guys are both cute and SUUUUPPPPEEEERRRRRR Talented.
They're twins Emil and Evert



""""I don't own these videos"""""""

Sunday, December 4, 2011

My Freshman Series (Chapter 29... Malapit Na)



2nd to the last post na po for this series... wag po kayong mawawala. =(

=====================================

Nakatayo siya sa taas ko habang nakahiga ako. Dahan-dahan kong iniangat ang katawan ko para lumuhod.

Lumiyad siya para mailapit sa mukha ko ang ari niya na kanina pa nakaturo sa mukha ko.

Tinitigan ko muna ang mukha niya. Nakikita kong may halong saya at curiosity ang tingin niya sakin.

"First time mo ba, Rod?" tanong ko sa kanya.

Ngumiti siya. Tumango.

"Oo eh. Kaya nakatingin talaga ako sa iyo." paliwanag pa niya.

Ngumiti ako.

Nilapit ko ang mukha ko sa ari niya. Inamoy ito.

"Mabaho?" malungkot niyang tanong.

"Di ah. Sarap kaya." sabi ko.

Ngumiti uli siya.

Dahan-dahan kong dinampian ng halik ang ulo niyon.

"Aaaahhhh..." mahinang ungol nito.

Ibinuka ko ang bibig ko at unti-unting ipinasok ang ari niya sa bibig ko.

"Aaaahhhhhhhhh!!!" lumakas ang ungol niya.

Bubunutin ko sana ang ari niya pero hinawakan niya ang magkabilaan ng ulo ko.

"Wag muna. Diyan ka lang muna." sabi niya.

Thursday, December 1, 2011

My Freshman Series (Chapter 28... Bahay-bahayan)


Oo na, di siya ganun kacute pero yummy siya hahaha. Thanks sa mga nagcomment guys, ito na po kasunod para di kayo mabitin.

======================================================

"Gel..." sabi sa akin ni Rod habang kumakain kami.

Umangat ang ulo ko at tiningnan siya.

"Hmmm?" tanong ko sa kanya.

"May itatanong pala ako sa'yo" seryosong sabi nito.

"Ano naman? Seryoso natin tol ah." Sabay hampas sa balikat niya.

Hinawakan ang kamay ko. Mahigpit, matagal. Nagkatinginan kami.

Agad kong binawi ang kamay ko kasi naaasiwa ako.

"hmmm... hanggang ngayon ba galit ka pa sa akin?" seryosong tanong nito.

"Galit? Bakit naman?"

"Naalala mo pa ba yung una tayong nagkita?"

Natahimik ako. Naalala ko kung paano niya pinahawakan ang ari niya. Napangiti ako.

"Akala ko ba kakalimutan na lang natin yun?" sabi ko.

"Hmmm. Dapat lang talaga... Kaso may sasabihin ako sa'yo."

Tumigil ako sa pagkain at tinaas ko ang kilay ko.

"Yung unang araw na nakita kita..." di niya tinuloy ang sabi niya.

"Gel... nagkagusto ka na ba sa lalaki?"

Nagulat ako sa tanong niya. Pero parang gusto ko ding sagutin ng totoo iyon.

"Sa totoo lang... oo." diretso kong sagot.

"Talaga? Okay lang sa'yo?" takang tanong ni Rod.

"Matagal ko nang naramdaman iyon. Wala akong magagawa e ganun ang nararamdaman ko e."

"So inaamin mo na bading ka?" kunot-noong tanong ulit nito.

"Hmmmm... di ko rin masabi. Di ko pa naman nasubukang makipagrelasyon sa babae e. Pero nagka-boyfriend na ako at naging masaya naman kami. Hanggang sa matapos na lang iyon." seryoso na ako sa pagkukuwento.

"Talaga? Nagka-boyfriend ka na?"

My Freshman Series (Chapter 27 ... Review Overnight... Continuation)


Hi guys, sorry kung natagalan ha... I was trying to look for Rod's look-alike kasi he will be the center of this chapter. Alam niyo naman mas madali mag-imagine kung may batayan.

Anyway, I can't find any pictures closer to him than this:
<<
Anyway, he's 80% look alike of Rod.

=================================================

Maaga pa ng Sabado nang gisingin ako ni Kuya Gilbert. Hinalikan niya ako sa labi sabay sabing..

"Ang cute mo talaga kahit bagong gising ka lang" nakangiti nitong sabi.

Binugahan ko siya ng hangin. Nagtakip siya ng ilong.

"Ano? Cute pa rin ba?" biro ko sa kanya.

"Hindi na... turn-off na ako." sabay yakap sakin.

HInalikan ako saglit sa pisngi.

"Aalis na ako e. Ihahatid na kita kina Rod." sabi ni Kuya Gilbert.

"Huh? Ang aga naman." sabi ko

"Alam mo namang malayo ang pupuntahan ko di ba?" yakap niya ako habang bumubulong.

"Hmmm... kain muna tayo." sabi ko sa kanya.

"May niluto na ako sa baba."

"Ayoko nun. Ibang nasa baba ang gusto ko." sabi ko.