Copyright

myfreecopyright.com registered & protected

Tuesday, April 26, 2011

My Seminary Series (Part 6, Enter.... My Love Interest)

To make story-telling easy so that you will not need to think how Jason and Hikes look like, I have included pictures of boys who look similar as Jason and Hikes. Not totally similar but at least I tried to look for the most similar. Whew! I took long enough to look for pictures. I had to remember their faces first.

Here goes:

Kamukha halos ni Jason

Kamukha ni Hikes

Hmmmm.... I'm so excited to post already. Hahahah.

===========================================

Pagkatapos namin maghanda para sa 9:30AM to 11:30AM namin na schedule for morning lessons ay sabay na kaming pumunta ng 2nd floor kung saan andun lahat ng lecture rooms.

Dahil magkakaedad lang kami nina Jason at Hikes ay sabay-sabay na rin kami pumunta doon. Napansin ko na hindi masyadong magkasundo ang dalawa dahil mula kuwarto hanggang classroom namin ay nasa gitna nila ako at di sila nag-uusap. Kinakausap naman ako ni Hikes. KInakausap naman ako ni Jason. Pero di sila nag-uusap na dalawa. Weird. Kaso bago pa lang ako kaya naiilang naman ako na tanungin silang dalawa. Kaya hinayaan ko na lang sila.

Kahit nasa seminaryo kami ay ramdam ko pa rin na sa edad namin ay mga bata pa rin kami na kulang sa disiplina. Andiyan pa rin ang ibang nagbabatuhan ng nakabilot na papel, yung tawanan na malalakas, may nagkakantahan pa at mga nagpapasikat ng sayaw sa loob ng classroom.

Dahil medyo huli kami ng dating ay nasa banda huli na kami ng classroom nakaupo.

Maya-maya pa ay dumating na ang aming guro. Nagpakilala siya. Itago na lang natin siya sa pangalang Father Bong. Ang subject daw namin sa kanya ay Bible Studies. Old Testament lang daw ang ita-tackle namin. Magbibigay daw siya ng mga chapters na babasahin namin sa freetime namin at pagdating sa klase ay magtatanong-tanong na lang daw siya. Ayaw niya daw ng hindi prepared sa klase dahil bible naman daw iyon at dapat ay palaging binabasa.

Isa-isa kaming binigyan ng bible. Iyon daw ang bible na gagamitin namin kasi kahit daw may sarili kaming bible ay minsan nagkakaiba daw ang nakalagay sa bible depende sa uri nito. Di ko na matandaan ang ginamit niyang word. Basta iba-iba daw minsan ang bible. Kaya ngayon meron kaming prescribed na uniform na bible.

Agad pinabasa sa amin ng 5 minutes ang First 6 chapters ng Genesis. Dahil mahilig nga din ako magbasa ng bible nung bata ako ay mabilis kong natapos ang pagbabasa. Agad akong tumingin sa kinatatayuan ni Father Bong at agad niya akong napansin na nakatingin sa kanya. Sumenyas siya kung tapos na ba daw ako. Ngumiti lang ako at tumango. Ngumiti lang din siya.

Tumingin ako sa relos ng classroom. May 2 minutes pa palang natitira. Wala akong magawa kundi tumahimik na lang at hintaying matapos magbasa ang lahat. Mabagal man pero dumating din ang katapusan ng pagbabasa.

"Tapos na ba ang lahat?" tanong ni Father Bong.

"Di pa po." agad na sagot ng mga halos tatlong kaklase ko na nakataas pa ang mga kamay at halatang minamadali na ang pagbabasa dahil nagbabasa na sila gamit ang bibig.

Maya-maya ay natapos din sila. Nagulat kaming lahat ng may inilabas na mga papel si Father Bong.

"Now, let's just have an assessment test." bungad nito.

"Po?" halos sabay-sabay naming sabi.

"Wag kayong mag-alala. Assessment Test lang ito. 100 items. Madali lang. Titingnan ko lang kung gaano na kalawak ang kaalaman niyo sa bible." pagpapaliwanag pa nito.

"Lagot." naisip ko. Di pa naman ako masyado nagbabasa ng bible lately.

Pinasa-pasa na ang mga test questionnaires at agad ko itong binasa. Multiple choice, matching type, true or false at enumeration. Hmmm. Good. Walang identification. Hehehe.

Agad kong sinagutan ang mga iyon. Medyo natuwa naman ako dahil parang nabasa ko na halos lahat ng mga natanong dun. Meron kasi akong malaking libro dati na makapal siya na bible pero ginawang parang comics so mas mabilis kong nabasa. One hour lang ang binigay sa amin pero dahil sa palagi naman talaga akong mabilis sumagot sa mga exam ay may natitira pang 30 minutes.

"Hay... na naman." nasa isip ko. Minsan pinapagalitan ko ang sarili ko kasi parang nabobore ako sa mga exam lalo na kapag madali para sa akin. (Kapal ko no?) Pero totoo.

Agad ay nilapag ko ang ballpen ko sa taas ng questionnaire at humarap agad kay Father Bong. Di ko alam kung bakit pero sa akin pala siya nakatingin na parang alam na niya na ako ang mauunang makakatapos.

"Are you done?" agad niyang tanong sa akin.

"Yes." mahina kong sagot.

Sabay lingunan ang mga kaklase ko. Si Jason naman ay nakangiti lang sa akin. Si Hikes ay busy sa sinasagutan.

Lumapit sakin si Father Bong at kinuha ang questionnaire ko. Mabilis na tiningnan ang mga sagot ko. Saka ngumiti.

"If you finish early, you can go out of the classroom early. We will check this tomorrow." agad na sabi ni Father Bong saka bumalik sa desk niya.

Agad kong niligpit ang mga gamit ko. Dala-dala ang bago kong bible ay tumayo ako. Sumenyas na lang ako kina Hikes at Jason na hihintayin ko sila sa field. Tumango lang sila.

Nagpaalam din ako kay Father Bong at ngumiti lang ito sa akin.

Agad akong lumabas ng kuwarto at mag-isang naglalakad sa hallway. Sobrang tahimik ng hallway kaya kinontrol ko ang paglakad ko. Konting ingay lang kasi ay rinig na rinig sa buong hallway. Nagkaklase pa naman ang iba.

Tiningnan ko ang relos ng hagdan sa 2nd floor. 10:45AM pa lang pala. may 45 minutes pa akong libre. Nag-isip na lang ako ng magagawa. Naalala ko na sabi ni Father Ric ay may music room sa 1st floor. Tutal nasa 1st floor naman iyon at wala namang nagkaklase doon siguro ay pwede akong tumugtog ng piano.

Agad akong bumaba ng hagdan at hinanap ang music room. Nasa medyo dulo na pala ito ng kaliwang wing ng ground floor.

Kumatok ako saglit sa music room pero walang sumasagot. Binuksan ko ang pinto at wala ngang tao sa loob. Agad akong pumasok at nilapag ang bag ko sa bakanteng upuan. Binuksan ko ang piano pero sira ang isang tipa nito. Naisip ko wag na lang iyong piano kasi baka tuluyang masira iyon.

Tinungo ko na lang ang organ. Sinet ko iyon sa mababang volume para hindi masyadong maingay. Naghanap ako ng piyesa na matutugtog. Nakita ko ang Hallelujah ni Handel. Medyo mahirap iyon tingin ko pero alam ko maganda yun.

Pinasadahan ko ang melody lang muna yung mga nasa G Staff muna kasi hindi ko pa kayang magsabay agad sa G at F staff. (For those na hindi masyadong maalam sa music, ang G staff ang nasa limguhit na may G clef at yung F staff ay yung nasa limguhit sa baba na may F clef... hahaha malalim pa rin.) Basta in short yung melody muna.

Habang tinutugtog ko ito ay naaalala ko na na narinig ko na pala ito dati. Dahil dun ay mas napabilis ang pagkuha ko ng melody. Agad kong pinag-aralan ang iba pang mga nota.

Natuwa naman ako dahil halos kumpleto at pulido agad ang tunog nito. Natigilan ako nang may marinig akong palakpak mula sa likod ko.

"Galing naman."

Bigla akong natigilan sa narinig ko. May nakikinig pala sa akin. Dahil di ko kilala ang boses noon ay agad akong lumingon.

Nagulat ako sa nakatingin sa akin. Isang guwapong lalaki na may malaanghel na mukha. Nakangiti pa ito ng sobrang tamis at napakaganda. Halos mahulog ako sa upuan ko sa aking nakit.

Maya-maya pa ay lumapit na siya at nakataas ang kanang kamay. Halatang makikipagkamay.

"Hi. Ako nga pala si Brother Michael. Ako ang nagbabantay ng Music Room at leader ng Choir dito sa Seminaryo." pagpapakilala pa nito.

Halos matunaw ako sa tingin niya. At nang hinawakan ko ang kamay niya para makipagkilala ay halos mahimatay talaga ako. Ang lambot at ang puti ng kamay niya. Ang gwapo pa ng mukha niya. Halos mawalan na ako ng ulirat sa pagkakahawak namin ng kamay.

Ambilis ng tibok ng puso ko. Ito na yata ang pinakaguwapong nakita ko sa seminaryo. Kahit magulo ang buhok niya ay bagay na bagay sa sobrang puti niyang mukha at napakaganda niyang balat. Pati ang ilong at labi niya ay napakaperfect para sa isang tao. Inlove na naman ba ako?



===============================================

Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09266862505. Thank you.

Monday, April 25, 2011

My Seminary Series (Part 5, Kuya Romeo)


Kamukha ni Kuya Romeo.

==============================================

Kahit na malayo ang agwat ng height namin ni Kuya Romeo ay abot na abot namin ang labi ng isa't isa. Pero ramdam ko rin na di niya masyadong gusto ang makipaghalikan kaya agad ay tinutulak niya ang ulo ko pababa. Alam ko gusto na niya dun sa may ari niya pero ayoko ng ganun. Kung matitikman kita dapat buong katawan mo titikman ko.

Binaba ko ang halik ko sa leeg niya. Siguro nakikiliti siya kaya ay agad niyang diniin ang ulo ko dun sa leeg niya at dahil matangkad siya kesa sa akin ay napapatingkayad ako. Hinawakan ko ang kamay niya para luwagan ang pagkakahawak sa ulo ko.

Iyon naman ang siya niyang ginawa. Malaya na akong nakakagalaw. Binaba ko agad iyon sa matipuno niyang dibdib na dahil sa pagiging moreno nito ay lalong nagdagdag ng pagnanasa ko sa kanya. Ang mga utong at dibdib niya ay parang kay Kuya Gilbert at dahil sa namimiss ko rin iyon ay kay Kuya Romeo ko iyon ibinuhos. Halos higupin ko ang mga utong at dibdib niya. Napapahawak siya sa magkabilang dingding ng cubicle at buong laya niyang pinakain ang katawan niya sa akin.

Dahil sa nakadipa medyo ang puwesto niya ay dinilaan ko ang gilid ng katawan niya. Kahit nakikiliti na siya ay di niya ako pinigilan. Nakakabaliw ang pwesto niyang hubo't hubad na nakadipa sa harap ko. Angganda pa ng tubo ng malalago nang bulbol sa kilikili niya. Di ko pinalampas iyon. Mula sa tagiliran niya ay giniya ko ang dila ko paakyat sa kili-kili niya. Kahit na mayabong na ito at medyo pumapasok sa ilong ko ay wala akong pakialam. Dinilaan ko ang kilikili niya. Mas lalo siyang nalibugan at tinaas niya ang mga braso niya at nilagay sa likod ng ulo niya saka siya gumalaw at sumandal sa dingding.

Tuluyan na itong nagpapaubaya. Gustong-gusto niya na kainin ko ang buong katawan niya. Paminsan-minsan naman ay tinataas ko ang halik ko at dinidilaan at mahihinang kagat ang ginagawa ko sa mga matitipuno na niyang mga braso.

"Unnng... Gel, sige lang." mahinang-mahina niyang utos. Ayaw niyang malaman ng mga nasa kabilang cubicle ang ginagawa namin.

Nang magsawa na ako sa kilikili at braso niya ay bumaba na ako sa tiyan niya. Hinawakan ko ang magkabilang baywang niya at saka ko dinilaan ang makinis niyang tiyan. Pinaikot-ikot ko pa ang dila ko doon. Sumasabay ang katawan niya sa ginagawa kong pagdila.

Maya-maya pa ay di na ako nakatiis at binaba ko pa ang dila ko. Inikutan ko ang ari niya. Dinilaan ko muna ang bandang bulbol niya pababasa magkabilang singit. Sinimsim ko ang magkabilaang singit. Nagpapaubaya pa rin siya. Tinaas niya ang paa niya at sinampa sa gripo kaya mas nadilaan ko ang kanang singit niya. Halos ibaon niya ang ulo ko sa singit niya. Kahit di na ako halos makahinga ay sinimsim ko talaga iyon. Halos mabaliw baliw na siya. Di na siya makatingin sa akin sa sarap ng ginagawa ko.

Imbes na sa ari niya ay binaba ko pa ang ulo ko papunta sa bayag niya. Hinawakan ko lang ang tigas na tigas na niyang ari at dinilaan ang namimintog na niyang bayag. Kinain ko iyon at marahang kinagat-kagat.

"Mmmmm...." mga tanging tunog na naririnig ko sa kanya.

Nagulat talaga siya nang binaba ko pa ang dila ko at pumailalim sa kanya at dinilaan ko ang butas ng puwet niya.

"Shit!" di niya mapigilang sumigaw.

Agad akong natigilan dahil alam kong rinig yun sa labas.

"Nalaglag ang sabon ko." malakas niyang sabi. Kumindat pa iyon sa akin. Napangiti na lang ako.

Hinawakan niya ang magkabilaan ng ulo ko at giniya papalapit sa titi niya. Kanina pa nakatutok sa akin ang malaki at moreno niyang ari. Ang ganda ng kulay ng ari niya, morenong moreno. Di na ako nagpatumpik-tumpik at sinubo ko na iyon.

"Mmmmm..." mahina kong sabi nang unti-unting pumapasok sa bibig ko ang malaking ari ni Kuya Romeo.

Dahan-dahan ko rin iyong isinubo at niluluwa. Iyon muna ang ginawa ko sa umpisa. Hanggang sa binilisan ko na iyon. Hinawakan ko ang magkabilang balakang niya at saka ko nilabas-masok ang ari niya sa bibig ko. Hinawakan din niya ang magkabilang ulo ko at siya naman ang kumantot sa bibig ko. Pinabayaan ko siya sa ginawa niya. Kahit halos mabulunan ako ay di ako kumontra.

Maya-maya ay nararamdaman ko na tumigas ang magkabilang hita niya at nanginginig nginig pa ito. Napapaangat pa ang paa nito. Binunot niya sa bibig ko ang titi niya at mabilis na nagjakol sa harap ng mukha ko. Pikit-mata siyang nagpapaligaya sa sarili. Dinilaan ko na lang ang bayag niya.

"Unggg... Malapit na ako." mahina niyang sabi sa akin.

Mabilis ang pagtaas-baba ng kamay niya sa ari niya. Hanggang sa biglaang pumulandit sa mukha ko ang mainit niyang tamod. Sumakto iyon sa mata ko. Mainit talaga iyon. Hinayaan ko na lang na sunod-sunod na pumutok sa mukha ko ang tamod niya. Hanggang sa tumigil na rin siya.

Saka lang siya tumigil sa pagjakol ng titi niya at sumandal sa dingding. Ako naman ay tumutok sa shower at hinayaang hugasan nito ang tamod sa mukha ko.

Niyakap ako ni Kuya Romeo mula sa likod at hinalikan sa batok.

"Salamat ha. Ilang araw na akong libog na libog e. Sawa na ako sa kamay e. Gusto ko talaga bibig o puke." mahinang bulong nito.

Di ako sumagot. Pagod ako.

"Pwede pa ba natin ulitin ito?" mahinang sagot niya na ang bibig ay nasa tenga ko. Halatang sineseduce ako.

"Hmmm. Sige okay sa akin iyon basta walang makakaalam nito ha?" saka ko siya hinarap.

"Thanks naman." Saka ako niyakap ng mahigpit.

Sinabon niya ang katawan ko at mabilis kaming nagbanlaw. Nagulat kami ng wala na palang ibang tao sa banyo kundi kami.

Pagkabalik namin sa kuwarto ay kanina pa pala naghihintay ang tatlong kasama namin.

"Hay salamat naman at andito na kayo. Akala namin nalunod na kayo sa shower." si Kuya Joseph halatang inis na.

Mabilis na pumunta kami sa sarili naming aparador. Agad din kaming nagbihis.

Pagkatapos naming magbihis ay sabay-sabay na naman kaming lumabas ng kuwarto at pumunta sa reflectory. Mabuti na lang at di pa nagsisimula ang almusal namin.

Iba ang pagkain ngayon kasi nung nakaraang gabi ay kasama kami sa table ni Father Ric. Kaya ngayon ay kailangan ko ring kumuha sa buffet kagaya ng ibang seminarista.

Mabuti na lang at sa apat na kasama ko ay parang nagkaroon ako ng mga bagong kaibigan. Kahit medyo seryoso ang iba sa kanila ay mas naging at home ako.

"Siyangapala. Bukas pala ay darating na ang isang kasama natin sa kuwarto." biglang sabi ni Kuya Joseph.

"Hmmm. Sana maging kaibigan din natin siya." agad na sabad ni Hikes.

Si Jason naman ay tahimik lang na nakamasid sa amin pero mas palagi ko siyang nakikitang nakatitig sa akin. At kapag nahuhuli ko siya ay ngumingiti lang siya.

Pagkatapos naming kumain ay gaya ng nakita ko kagabi ay kanya-kanya kami ng hugas ng mga pinagkainan namin.

Nang pabalik na kami sa kuwarto ay inakbayan ako ni Kuya Romeo at pasimpleng bumulong.

"Mamaya uli ha?"

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09266862505. Thank you.

Sunday, April 24, 2011

Thoughts 25 April 2011 (So Sorry)


First of all, I am really sorry because I failed to keep my promise of posting at least twice a day.

Secondly, I am so sorry for not being able to post for several days already because I was not able to have time because I was so busy last Holy Week. Something really bad happened to me which kept me away from the PC for 2 days.

Also, since Saturday my gums are swollen which resulted to my cheek swelling as well. This started last Thursday from a cockroach bite on my cheek. When I woke up that day, my cheek was swelling already but it's not that big. By Saturday, I had "Singaw" exactly under the cheek that was bitten. So they joined forces (Hahaha) and now I looked like I have "Beke". =)

I am really sorry if I was not able to continue My Seminary Series.

@Frenzipe: Thank you for encouraging me (at pangongonsensiya) for me to write ASAP.

And to those 3 other readers who texted me but did not give out their names and encouraged me as well. More like forced. =) Thank you.

I promise that I will continue My Seminary Series as soon as possible.

Love lots.

Angel

Tuesday, April 19, 2011

My Seminary Series (Part 4, The First Test)


This is the picture who looks almost similar to the person who will be introduced in this chapter. Guess who...

========================================

"Gel, gising na."

Naalimpungatan ako sa gumising sa akin. Di ko kasi kilala ang boses.

Pagkadilat ko ng mata ko ay di ko kaagad nakilala ang nakabungad sa harap ko.

Saka ko lang naalala na nasa seminaryo pala ako. Saka ko lang din nakilala ang nasa harap ko. Si Jason. Ang pinakabata sa kuwarto namin pero ang pinakacute at pinakamahiyain. Nasa balikat ko pa ang kanang kamay niya. Siguro niyuyugyog ako kanina.

Agad akong ngumiti sa kanya. Imbes na ngumiti siya ay agad na yumuko lang at nagpatuloy sa pagbibihis. Saka ko lang napansin na nakatapis lang pala siya ng tuwalya. At sa nakita kong sinuot niya ay nalaman ko na wala pa pala siyang brief nung ginising ako. Kaya siguro nahiya. Agad niyang sinuot ang brief niya sa loob ng tuwalya niyang nakatapis. Napatingin tuloy ako sa nakahubad niyang taas.

Ang cute talaga niya pati ang patpatin pero makinis niyang katawan. Mas lalo pa akong napatingin sa maliit at mapusyaw pa niyang utong. Agad akong tinigasan sa tinitingnan ko. Pero pinalis ko din yun kasi sabi ko nga kagabi e kokontrolin ko ang libog ko.

Biglang bumukas ang pinto at pumasok na si Joseph. Tiningnan agad kung gising ako at pagkakitang nakabangon na ako ay ngumiti lang sandali at dumiretso sa aparador niya. Malayo ang aparador niya kasi nasa kabilang side sila ng kuwarto kaya di ko na alam ang ginagawa niya. Narinig ko lang na nagsalita siya.

"Angelo, bilisan mo nang maligo at anong oras na. Baka mahuli tayo." rinig ko pang sabi niya.

Biglang lumabas sa likod ng aparador si Hikes, andun din pala siya at nagbibihis. Palibhasa ay nasa kabilang side sila ng aparador na nagiging divider namin ay di ko tuloy nakita na andun pala siya.

"Siyangapala, si Kuya Joseph pala ang Room Leader natin. Bawat room ay may naka-assign na RL (Room Leader) para siguraduhin na nasusunod natin ang rules dito at ang mga activities." paliwanag pa ni Hikes.

Nginitian ko lang siya. Bumalik na rin siya sa pagbibihis.

"Maligo ka na. Andun si Romeo sa banyo. Sumabay ka na lang sa kanya." si Kuya Joseph ulit.

Tiningnan ko ang relos ko at nakita kong 4:45 pa lang ng umaga. Nagtaka agad ako kung bakit ang aga naman nila gumising. Saka ko naalala ang schedule na nakalagay sa pinto ko. 5:30 pala ang morning rosary at yun ang simula ng araw namin. Ibig sabihin malapit na akong mahulĂ­.

Mabilis na kinuha ko ang tuwalya at mga gamit pampaligo at pumunta ng banyo. Expected ko e katulad yung banyo nila sa banyo sa mga dorms ng mga lalaki na nakabukas lang at shower lang. Nakahinga ako ng maluwag nang makita kong cubicle din pala kahit papaano at masyadong sarado ito. Parang takot na takot mabosohan ang mga ito.

Napangiti ako sa isipin kong iyon. Buti nga at ganun kasi kung bukas na bukas ito at makikita ko ang mga kasamahan kong naliligong nakahubad, baka tigasan ako at diyahe yun sa mga lalaki. Titigasan ka sa kapwa mo lalaki. E di parang pinangalandakan ko na na bading ako.

Agad akong naghanap ng bakanteng banyo saka naligo. Halos lahat ng banyo ay nakalock, siyempre obvious na lahat yun may mga tao na sa loob. Yung isa sa dulo ay medyo nakaawang kaya dun ako pumunta. Tinulak ko ito pero nagulat ako na may tao pala sa loob. Nakatalikod itong naliligo. Natamaan ng pinto ang likod niya kaya siya napalingon sa akin.

"Naku, sorry po." agad kong hingi ng paumanhin. Nakayuko na ako. Pero nasulyapan ko lang ng konti ang puwet niya.

Agad naman niyang sinara ang pinto. Di ko nakita ang mukha niya. Hinintay ko na lang na may lumabas ng banyo. Wala pang limang minuto ay bumukas na rin ang katabing cubicle at lumabas ang isang seminarista pa. Medyo bata din ito pero di ko na masyadong tiningnan ang mukha niya.

Nagmadali naman akong maligo dahil baka mahuli ako at pagalitan pa si Joseph at ako din ang pagalitan niya. Mabilis akong nagbuhos at nagsabon. Dahil wala naman akong dalang shampoo ay di na ako nakapagshampoo. Mas napabilis ang paliligo ko.

Agad akong nagpunas at nagpatuyo ng katawan. Pagkabukas ko ng pinto ay may nakatapis na lalaki na nakatayo sa mismong harap ng pinto ko.

"Hi. Ako nga pala si Dan. Kuya Dan para sa'yo. Isa ako sa mga seniors niyo." agad niyang nilahad ang kamay niya.

Napatitig ako sa mukha niya. Di naman siya masyadong guwapo pero malakas ang appeal ng mukha niya dahil siguro masyado siyang neat at matikas ang tindig. Maganda din ang hubog ng dibdib niya. Wala siyang taba sa tiyan at maganda ang hugis ng mga braso niya.

"Angelo po pala." pagpapakilala ko naman kahit di ko alam kung bakit siya nagpapakilala sa akin. Nakipagkamay na rin ako.

"Hinintay talaga kita e." sabi agad nito.

Kumunot yung noo ko sa sinabi niya. Saka siya nagpatuloy.

"Yung kanina. Ako yung nasa dulong cubicle." sabay turo sa nabuksan kong cubicle kanina.

Namula ako nang maalala ko. Siguro alam na nitong nakita ko ang puwet niya (na masarap).

"Sabi ko na nga ba, e." dugtong pa nito. "Nahihiya ka sa nangyari no?"

Di pa rin ako sumasagot.

"Kaya nga kita hinintay dito dahil gusto kong siguraduhin na hindi ka makokonsensiya sa nangyari kanina. Dahil hindi mo naman sinasadya. Gusto ko lang ipaalam sa iyo na ang cubicle na iyan ay sira na ang lock. Wala nang ibang cubicle kanina e kaya yan na lang ginamit ko. Sigurado ako bago ka dito dahil hindi mo pa alam yan. Kaya wag mong gagamiting yan ha. Tsaka wag mo nang isipin yung kanina. Di mo naman sinasadya." saka pa umakbay ito sa akin.

Dahil sa pareho kaming nakatapis lang ng tuwalya at walang damit pantaas ay naramdaman ko agad ang init ng katawan niya sa braso ko. Alam kong naramdaman din niya yun dahil pareho kaming walang damit pantaas.

"Sabi ko na nga ba e." bigla nitong sabi.

Nilingon ko siya sa sinabi niya.

"Ano po yun Kuya?" medyo takot kong tanong sa kanya.

Ngumisi lang siya. Lumingon-lingon muna. Parang sinisigurado na walang makakarinig sa sasabihin niya.

"Bading ka ano?" bigla niyang bulong.

Kahit kakalabas ko lang ng banyo ay parang binuhusan ako ng malamig na tubig. Pinamigay ako ng init ng katawan ko, alam ko. Niyugyog niya ako ng marahan sa balikat nang di ako nakasagot.

"Wag ka mag-alala. Di ko sasabihin sa iba. Kaya naman pala nung makita mo akong nakahubad kanina ay nahiya ka. Nahihiya ka makakita nga lalaking nakahubad ano?" pagkaklaro pa nito.

Tumango na lang ako.

"Okay lang iyan. Wag ka mag-alala di ko sasabihin ito sa iba." sabay ngumiti ito sa akin.

"Salamat po. Gusto ko na rin kasing talikuran iyon e. Gusto ko nang tumino." pagtatapat ko na lang.

"Okay lang yun. Sige, magbihis na tayo at baka malate pa tayo." sabi na lang nito at nakaakbay pa ito palabas ng banyo. Naghiwalay lang kami nang matapat na ako sa kuwarto namin.

Ngumiti muna ako sa kanya bago ako pumasok ng kuwarto. Tumango lang siya sa akin.

Nakahinga ako ng maluwag pagkapasok ko ng kuwarto. Dali-dali akong nagbihis dahil kanina pa pala nakabihis at naghihintay sa kuwarto ang apat kong kasama sa kuwarto na sina Joseph, Hikes, Romeo at Jason.

Wala pang limang minuto ay lumabas na kami ng kuwarto. para kaming nasa military na sunod-sunod na naglalakad. Walang sali-salita dahil late na kami.

Pagdating namin sa chapel ay timing naman na nagsimula na ang rosary. Kahit kaninang inaantok ako ay nawala iyon dahil sa nangyari sa akin sa banyo. Makasalanan na kung makasalanan tingnan pero naaalala ko ang pwet ni Kuya Dan. Kanina ay balewala sa akin yun nung makita ko. Pero nang malaman ko na kung sino may-ari noon ay di ko na matanggal sa isip ko.

Kahit maaliwalas ang chapel ay nagliliyab ang katawan ko. Naghahari na ang kamunduhan sa katawan ko.

Nang matapos ang rosary ay nagkaroon muna ng konting break. Doon ko napansin na malapit pala sa amin nakaupo si Kuya Dan at kahit na naka-polong puti ito ay iba pa rin ang naiisip ko sa kanya. Naiisip kong nakahubad pa rin siya. Nagtatanong na ang isip ko kung ano ang tsura ng nasa harap niya.

Agad kong pinagalitan ang akong isip. Timing naman na tumingin si Kuya Dan sa kinauupuan ko at huling-huli niya akong nakatitig sa kanya. Ngumiti lang siya. Ngumiti na rin ako para di ma-obvious na huli niya ako.

Nang magsimula na ang misa ay pinilit kong wag nang tumingin sa kanya ni mag-isip ng kung anu-anong kamunduhan. Mabuti na lang at nagawa ko.

Sabay-sabay na rin kaming bumalik ng banyo pagkatapos. Tiningnan ko ang schedule ko. Nakalagay dun na dapat pagkatapos ng misa kami maliligo pero ginawa namin yun pagkagising. Agad kong tinanong kay Kuya Joseph iyon.

"A, yan ba? Ganyan talaga. Pagkagising mo ay dapat mabilis lang na paglinis ng katawan. Di yung ligo talaga. Kaya pala antagal mo e." sabay tumawa pa ito.

Napangiti din sina Romeo sa tanong ko.

"E paano yan? Naligo ka na kanina, maliligo ka ulit nito?" sabad naman ni Romeo.

"Siguro. Pinagpawisan ako sa chapel kanina e. Nainitan ako." sabi ko naman. Medyo natigilan din ako sa huli kong sinabi. Parang mali yata.

"Ang lamig kanina sa chapel a. Nainitan ka?" takang tanong ni Hikes.

"Di ko nga alam kung bakit e." painosente kong sagot.

"O, siya. Maligo na tayo at baka mapuno na naman ang banyo at mahuli na naman tayo." utos ni Kuya Joseph.

"Sige. Tara." sabi naman ni Romeo. Umakbay pa sa akin palabas ng kuwarto.

Sabay-sabay kaming lima na pumasok sa banyo. Tatlong banyo lang ang bakante. Mabilis na pumasok si Kuya Joseph sa isang cubicle. Tumawa pa ito at nilock.

"Pano ba yan? Dalawang banyo na lang ang natitira." puna ni Kuya Romeo.

Nagkatinginan kaming tatlo nina Hikes at Jason.

"O, sige. Kayong dalawang bata dun sa isa. Kami ni Angelo sa isa." biglang utos ni Kuya Romeo.

Si Jason naman ay tumingin muna sa akin bago pumasok ng banyo. waring may sinasabi ang mata.

Nahihiya man ako ay di ko magawang humindi sa sinabi ni Kuya Romeo kasi baka mas lalo niyang igiit na bading ako. Sumunod na lang ako. Di ko inaasahan na uso pala dito ang sabayang ligo.

Pagkapasok namin sa cubicle ni Kuya Romeo ay agad itong naghubad ng lahat ng suot. Wala itong tinira kahit brief. Napansin ko agad na medyo tinitigasan na siya. Napalunok ako sa nakita ko.

Nagulat naman ako nang siya na ang naghubad ng suot ko pati brief. Natulala ako sa ginawa niya. Agad niyang binuksan ang shower at nang tumama na ang malamig na tubig sa balat ko saka lang ako nakabalik sa diwa ko.

Dahil maliit lang ang banyo ay nagkakadikit ang katawan namin ni Kuya Romeo. Alam kong sinasadya niyang ikiskis ang naninigas na niyang alaga sa likod ko. Nagulat pa ako ng siya na mismo ang nagsabon sa likod ko. Marahan ang hagod niya sa likod ko. Pero ang mas lalo kong ikinagulat nang ang pagsabon niya sa likod ko ay umabot na sa hiwa ng puwet ko. Pinadulas ng sabon ang kamay niya at nararamdaman kong humahagod iyon sa hiwa ng pwet ko.

Nang maramdaman niyang di ako tumutol ay saka gumalaw ang isang kamay niya at sinapo ang aking alaga na at agad din itong tumigas. Dinilaan pa niya ang batok ko na mas lalong nagpainit sa katawan ko.

Tuluyan na akong nagpadala sa tukso.

================================================

I tried to look for a face and body similar to Kuya Romeo. I only found this photo. He has like 90% similarity when it comes to face and body.


Ngayon, tell me. Kung ganito kasarap ang nakahain sa harap mo. Anong gagawin mo?

===============================================

Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09266862505. Thank you.

Monday, April 18, 2011

My Seminary Series (Part 3, Meet the Roommates)


=======================================

Habang nag-iisip ako ng mga pwedeng mangyari sa akin dito ay titig na titig si Gilbert. Nangiti ito sa biglaang katahimikan. Inakbayan ako at ginulo ang buhok ko.

"Just take this as an opportunity para makapag-isip-isip ka. Kung anuman ang mangyari so be it. Pero try to control your actions. Okay? Matalino ka kaso pagdating sa puso at libog ay mahina ka. Try to control them. Malay mo pagkatapos mo dito e maging mas magaling ka na sa pagkontrol ng puso at libog mo."

Ngumiti lang ako sa sinabi niya. Tumango ako at sumandal saglit sa balikat niya. Agad kong binawi ang ulo ko nang maalala na di lang pala kami ang tao doon.

"Thanks sa pagpapalakas ng loob ko. Di ko alam na kahit sa nangyari sa atin e ikaw pa pala ang masasandalan ko ngayon."

Ngumiti lang siya sa sinabi ko.

Kumanan na kami papunt sa malaking pinto at may nakasulat nga na reflectory doon. Pagkabukas na pagkabukas pa ni Father Ric ng pinto ay rinig agad namin ang malakas na usapan at tawanan ng mga andun. Parang hindi seminaryo ito. Pero nang makita nilang dalawang pari ang agad na pumasok doon ay agad na tumahimik ang mga andun. Sobrang tahimik na ang naririnig lang namin ay ang tunog ng kubyertos na nalaglag ng isa sa mga andun.

Iginiya kami ni Father Ric papunta sa bakanteng mesa na para sa mga pari. Lahat ay nakatitig sa amin. After 10 minutes ay sumenyas na ang isa sa mga seniors doon na pwede nang kumuha ng pagkain. Buffet style ang pagkain doon. Maraming pagpipilian.

Walang tumayo sa aming apat. Nakikiramdam muna kami nina Gilbert. Sumusulyap ako kay Ninong Alex kung tatayo ba kami.

Pasimple akong bumulong kay Gilbert.

"Di ba tayo kukuha?" bulong ko. Pero nilakasan ka iyon ng konti para marinig ni Ninong.

Bago pa makasagot si Gilbert ay may lumapit sa amin na may dalang pagkain. Kahit apat kaming andun alam kong sobra iyon sa aming apat. Agad na binuhat ni Ninong ang isang lalagyan na may fried chicken at binigay sa akin. Kumuha lang ako ng isa at si Gilbert din. Nasa harap ko naman ang chicken curry pero di ako kumuha noon. Ayaw na ayaw ko kasi iyon. Kumuha na lang ako sa chopsuey na nasa harap ni Gilbert.

Habang kumakain ay pansin kong walang masyadong ingay. Halatang mga may breeding kumain ang mga andun dahil kahit konting santik lang ng kubyertos sa pinggan ay di ko marinig. Kung may mga mag-uusap man ay sobrang hina lang na parang ayaw makarating sa amin ang ingay.

After 20 minutes or so ay natapos na rin kami. Di ko alam kung ano gagawin ko kasi nakakahiya naman if iiwan ko yunh napagkainan ko sa mesa na parang may katulong ako. Pero di ko rin alam kung bubuhatin ko ba yung pinggan at dadalhin sa kung saan man yung lababo. Di na ako nakatiis at bumulong na ako sa ninong ko.

"Ninong, ano po gagawin ko sa pinggan ko? Dadalhin ko na po ba sa lababo?"

Napalakas yata ang bulong ko kaya si Father Ric na ang agad na sumagot.

"Ngayon, ipapaligpit muna natin ito sa mga katulong natin. Pero pag di ka na nakaupo dito at kasama mo na ang mga kasama mo sa search-in ay kanya-kanya kayong hugas ng plato niyo at ilalagay niyo iyon sa sarili ninyong cabinet na lalagyan ng mga gamit-pangkain niyo." nakangiting paliwanag ni Father Ric.

"A, ok. Thank you po." sagot ko naman.

Nakita ko nga na pagkatapos kumain ng mga seminarista ay kanya-kanay silang buhat ng pinggan nila at sunod-sunod na pumunta sa tantiya ko ay yung lababo nila.

Kami naman ay inaya na sa labas ni Father Alex dahil gumagabi na at kailangan na ring umuwi ni Gilbert sa dorm nito.

Pagkalabas namin ay nagkamayan sina Ninong at Father Ric. Si Gilbert naman ay inakbayan ako at pasimpleng hinalikan ako sa pisngi. Nginitian ko lang siya.

"Wag kang mahihiyang tawagan ako kapag may kailangan ka ha?" paalala pa nito.

Kaagad namang nagpaalam sina Ninong at Gilbert at pumasok na si Ninong sa kotse ni Gilbert. Idadaan na lang daw niya si Ninong sa kumbento bago siya umuwi.

Pagkalabas nila ng gate ng seminaryo ay sinabihan na ako ni Father Ric na umakyat na ayusin ang mga gamit ko at maligo na bago matulog. Habang naglalakad kami ay inulit niya ang mga rules ng seminaryo. Binigyan din niya ako ng schedule ng activities namin sa buong araw.

5:00 AM - Wake up
5:30AM - Morning ROsary
6:00AM - Mass
7:30AM - Bath
8:30AM - Breakfast
9:30 - 11:30AM - Lessons
12:00NN - Lunch
1:00PM - 4:30PM - Lessons
4:30PM - 5:30PM - Chores
5:30PM - 6:00PM - Break
6:00PM - Evening Rosary
6:30PM - 7:30PM - Free Time, Sports and Leisure
7:30PM - Dinner
8:30PM - End of Activities


Natapos ko nang basahin ang schedule ko nang nasa harap na kami ng kuwarto ko.

Kumatok saglit si Father Ric at binuksan ang pinto. Pagkapasok namin ni Father Ric ay tahimik na tumingin sa amin ang apat na mga andun. Napansin kong bakante pa ang isang kamang malapit sa kamang tinuro sa akin ni Father Ric. Ang kama ko ay malapit sa bintana at ang bakanteng kama ay ang nasa paanan ko na nasa dingding.

"Good evening. Ito nga pala si Angelo. Kasama niyo siya sa search-in at magiging roommate niyo." pagpapakilala ni Father Ric.

"Hello." Halos sabay-sabay na bati ng apat.

"KAyo na ang bahala dito." tumango lang siya sa apat saka bumaling sa akin. "Pag meron kang mga tanong, lumapit ka lang sa mga seniors dito. Makikilala mo naman sila dahil may name tags sila."

"Thank you po." naisagot ko.

Agad na sinara ni Father Ric ang pinto. Nakayuko akong pumunta sa kama ko. Naalala kong di ko pa pala naayos ang mga gamit ko kaya kinuha ko sa aparador iyon at nilapag sa kama para ayusin.

Agad na lumapit ang apat sa akin. Ang dalawa ay umupo sa bakanteng parte ng kama ko at ang dalawa naman ay sa isang bakanteng kama.

"Joseph nga pala. 16 years old. Taga-Passi. Kakagraduate ko lang ng high school" agad na pakilala ng tantiya ko ay pinakamatanda sa kanila. Maputi. Makinis ang balat. Medyo payat pero di naman gaanong matangkad. Inilahad niya ang kamay niya at inabot ko naman ito para makipagkamay. In fairness, malambot ang kamay niya. Medyo pawisin nga lang.

Ngumiti agad ako.

"Hikes nga pala. 13 years old. Taga-Calinog. High School pa lang." pagpapakilala pa ng nasa likod ni Joseph. Bata pa ang mukha nito. Siguro mga 2 inches lang ang tangkad nito sa akin. Maliit ang mukha. Cute. Medyo moreno. Maganda ang ngipin at mata. Siyempre agad kong kinamayan iyon. Pero parang nakuryente ako sa pakikipagkamay sa kanya kaya agad kong binawi ang kamay ko. Napayuko ako. Baka kasi napansin din niya na parang may kuryente sa mga kamay namin.

Tumayo naman at lumapit ng konti ang nasa kabilang kama at nilahad din ang kamay. Maganda ang hubog ng katawan niya at nakasando na lang ito. Medyo moreno pero nakadagdag sa appeal ng katawan niya ang kulay niya. Kulot ang buhok, manipis ang labi, medyo matangos ang ilong at malalim ang mata.

"Romeo nga pala. 16 years old. High school graduate na rin. Taga-San Joaquin ako." pagkahawak ko sa kamay niya ay may konting pisil pa akong naramdaman. Nagulat ako nang kumindat pa siya. Agad akong nakaramdam ng takot sa kaniya. Parang may kong anong kapilyuhan sa mukha niya.

Huling nagpakilala ang isa pang batang alam ko kaedad ko lang. Maputi din ang balat. Chinito. Katamtaman lang ang ilong at labi. Makinis ang mukha at balat niya. Cute all in all. Pero parang mahiyain.

"Jason. 12 years old. Kakagraduate lang sa elementary. Taga-Tigbauan." mahinang pagpapakilala niya.

Ako ang nag-abot ng kamay ko para makipagkamay sa kanya. Nanginginig pa ang kamay niya.

Pinasadahan ko ang mga mukha ng apat na kasama ko sa kuwarto. Medyo natakot ako ng konti. Naisip ko kung ganito ka-cute at kaguguwapo mga kasama ko sa kuwarto, wala pang isang araw baka may mangyari na sa akin dito.

Pagkatapos namin magpakilalahan e tuloy sila sa pagkukuwentuhan dahil halatang kakakilala pa lang din nila sa isa't isa. Ako naman ay tuloy lang sa pag-aayos ng mga gamit ko. Pero habang nagkukuwentuhan sila ay di ko marinig ang boses ni Jason kaya nilingon ko siya. Nahuli ko kaagad siya na nakatingin sa akin. Pagkakita niya na nakatingin ako ay ngumiti lang siya at binaling ang tingin sa tatlo pa naming kasama.

Habang nagtutupi naman ako ng mga damit ko na mabilisan ko lang pinasok sa bag ko nang maglayas nga ako ay nag-iisip ako. Iniisip ko ang sinabi ni Gilbert kanina. Lapitin nga ako ng mga lalaki at bading. Hmmm. Ano ba ang meron sa akin at nasabi niya iyon. Dahil ba sa kahit siya na lalaki ay nahulog agad sa akin at nadala ng libog kahit straight siya at kakakilala lang namin?

Napapailing ako kapag naaalala ko ang masamang nakaraan ko sa Dumarao, Capiz. Hay. Dapat na akong matuto sa nangyaring iyon. Hay naku. Sobra nang kamalasan ang hatid ng pagiging bading ko sa akin. Dapat na siguro akong magbago.

Pagkalingon ko ay nakatingin si Romeo sa bag ko. Tiningnan ko rin ang tinitingnan niya. Andun pala ang picture frame namin ni Jan. Agad kong kinuha iyon at nilagay sa aparador ko. Tumingin siya sa akin at ngumiti ulit. Pilyong ngiti. Namula ako.

Maya-maya pa ay bumalik na sila sa kani-kanilang mga kama. Huling tumayo si Romeo at pagkatayo nito ay lumapit ito sa akin. Bumulong.

"Buti naman at andito ka. Ilang araw nang masakit ang puson ko e. At least ngayon may tutulong na sa akin." mahinang bulong nito. Saka dinunggol sa tagiliran ko ang naninigas nitong harapan.

Agad ko siyang nilingon nang nakasimangot. Umatras siya at pumunta sa kama niya. Bago pa ito humiga ay kinindatan ako.

Inirapan ko na lang siya pero mas napangiti pa siya. Nanatiling nakatingin sa akin. Agad na pumunta ako sa kama ko at humiga. Nagbasa-basa muna. Maya-maya pa ay sinabing lights-out na daw kaya napilitan akong pumikit kahit di ako makatulog. Una dahil naninibago ako sa kama dahil madali akong mamahay. Pangalawa dahil pakiramdam ko kahit sa sobrang dilim ng kuwarto a may nakatitig sa akin na hindi isa kundi dalawang pares ng mata.

Nag-iisip na lang ako. Dapat kahit papaano ay di ako pumayag na may kahit anong mangyari sa akin dito. Dapat ay pigilan ko ang pagiging bading ko. Dapat ay pigilan ko ang puso at libog ko. Di pwede.

Mabuti at kahit papaano ay nakatulog ako. Ang mga librong regalo sa akin ni Jan ang nagsilbing guwardiya ko. Kahit papaano kahit alam kong di ko na siya makikita kahit kelan ay nararamdaman ko pa rin ang pagmamahal niya sa akin sa pamamagitan ng mga librong iyon.



=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09266862505. Thank you.

Friday, April 15, 2011

My Seminary Series (Part 2, The Director)


The third series on this blog.

=========================================

Mag-isa lang akong pumasok sa malaking pinto sa dulo ng hallway na iyon. Pagkapasok ko pa lang ay narinig ko na agad ang musika galing sa piano. Sinundan ko agad kung saan nanggagaling ang tunog na 'yon.

Pagkadaan ko sa reception area ng kuwarto ay kumanan ako papasok sa isang kuwarto na walang pintuan. Magagara ang mga muwebles na andun. Magaganda ang mga malalaking painting ng mga sa wari ko ay mga naunang director ng seminaryong iyon. May isa pang pintuan sa dulo noon at may nakalagay na sign ng 'director' sa taas.

Kakatok sana ako pero nakasiwang na ng konti ang pinto kaya binuksan ko na lang ito. Nakita ko kaagad ang isang lalaking naka-abito na nasa harap ng piano. Tumigil ito sa pagtugtog. Hinarap ako.

"Sensya na po kayo. Nakabukas na po kasi ang pinto. Pinapunta po ako dito ni Father Alex. Kakausapin niyo daw po ako?" bungad ko naman dito na medyo nakayuko.

"A, oo. Halika dito, iho. Maupo ka." sabay turo nito sa sofa na nasa gilid lang ng piano. Nakaharap ito sa kanya.

"Thank you po." agad naman akong umupo sa tinuro niyang sofa.

Tiningnan niya muna ako mula ulo hanggang baba at saka ngumiti.

"Canon po yung tinutugtog niyo di ba?" di ko mapigilang tanungin.

Mas lumaki pa ang ngiti niya.

"Oo. Canon nga. Alam mo iyon?" tuwa naman niyang tanong sakin.

"Opo, tinutugtog ko po iyon. Kaso ang paborito ko talaga ay ang Canon on D." dugtong ko pa dito.

"Talaga?" medyo tumango pa siya.

"Opo." saka ako ngumiti. Iyon kasi ang paborito kong tugtugin sa piano nina Jan kapag walang tao. Nahihiya akong iparinig yun kasi yun lang yata ang alam na alam kong tugtugin.

"Pwede mo bang iparinig sa akin?" tanong naman agad ng director.

Ngumiti lang ako at tumango at umupo sa tabi niya. Dahan dahan kong tinugtog ang Canon on D. Dahil madali lang naman ang tipa ng kanta, dagdagan pa ng malambot na piano at tahimik na lugar, mas lalong gumanda ang tunog ng pagtugtog ko.

Tiningnan ko sandali ang katabi ko kung nagugustuhan ba niya ang pagtugtog ko. Nakapikit lang ito at nakangiti. Nag-eenjoy kahit papaano sa pagtugtog ko.

Matapos ang pagtugtog ko ay pumalakpak pa ito ng sandali. Tumayo naman ako at bumalik sa sofa.

"Kahit bata ka pa, magaling ka na tumugtog." papuri pa nito.

"Iyon lang po alam kong tugtugin e. Masarap kasi sa tenga." sabi ko pa.

"A. Ganun ba? Hmmm. Sinabi pala sa akin ni Father Alex na kailangan mo daw ng matutuluyan kahit sandali lang." panimula pa nito.

"Opo." mahina kong sagot. Medyo nahihiya pa ako.

"Pero ang sabi niya sa akin ay may isang malalim na dahilan kung bakit ka umalis sa inyo. Tama ba?"

"Opo." Sagot ko pa uli.

"Ang sabi din niya sa akin ay payag kang dito tumira pero tutulong ka sa mga gawain dito."

Tumango na lang ako.

"Pero ang sabi ko sa kanya, 'Di Pwqede.' " sabi nito.

AGad akong nagulat at di makapaniwala sa narinig ko.

"Po? Bakit po?" medyo gulat kong tanong.

"Iho. Bata ka pa. Alam kong may pinag-aralan ka. Valedictorian ka pa nga daw sabi ni Father ALex at magaling ka din daw magdrawing pati pagkanta at pagsayaw. Ngayon nakita ko pang may potensyal ka sa pagtugtog. Sa tingin mo ba e papayag ako na ang isang katulad mo ay maging katulong dito sa seminaryo ko?" dugtong pa nito.

Natahimik ako. Di ko maintindihan kung saan pupunta ang sinasabi niya.

"Kaya ang sabi ko sa kanya. Papayag akong andito ka pero di bilang katulong. Papayagan kitang dumito muna bilang seminarista."

Nagulat ako sa sinabi niya.

"Seminarista? Ako po?" Di ako makapaniwala sa aking narinig. Ang alam ko ang mga pumapasok sa seminaryo ay yung mga anak ng mayaman na may kaya lang at yung mga sinusupurtahan ng mga simbahan. Pero bakit ako?

"Oo. Siguro natatakot ka sa gastusin ano?"

Di ako sumagot. Di lang yon ang nasa isip ko.

"Tutal bakasyon naman ngayon at tuwing bakasyon ay may mga andito sa seminaryo na kagaya mo. Mga kagagraduate lang sa elementary o di kaya ay high school. Kasi ang seminaryong ito ay napipili ng gustong maging pari pagkatapos nilang gumraduate sa high school o college. Yung iba nga ito na ang high school nila. Tuwing bakasyon, may tinatawag kaming search in. Ginagawa namin ito bago ang talagang pasukan. Para mahanda ang mga bata sa buhay dito sa seminaryo at para naman malaman nila kung ito ba talaga ang buhay na gusto nila." pagpapaliwanag ng director.

Nakikinig lang ako. Nagpatuloy ito.

"Ngayon ang search in namin ay nagsimula na ng isang linggo pero pwede ka namang humabol. Ang sabi ni Father Alex sa akin ay mahilig ka din daw magbasa ng bible so madali kang makakahabol. Kung sa bayad lang ay wala ka nang aalahanin. Ako na mismo ang sasagot sa bayad mo dito." dugtong pa nito.

"Naku nakakahiya po. Okay lang po sa akin kahit maging katulong po ako dito." agad ko naman tanggi. Nahihiya naman ako na ngayon lang ako nakilala ng director e magagastusan pa siya.

"Hindi ako papayag diyan, iho. Ano nga bang pangalan mo?" naalala nitong di pa pala kami magkakilala.

"Angelo po." sagot ko naman.

"Hmmm. Isang anghel ang pangalan mo." papuri pa nito.

"Actually po kinuha siya ng Mama ko sa pangalan ni St. Angelo na may feast day sa birthday ko." pagpapaliwanag ko pa.

"Hmmm. Magaling. Ako nga pala si Father Ric (Di niya totoong pangalan). Ako ang director nitong seminaryong ito." pagpapakilala pa nito sabay ngiti.

Ngumiti lang ako dahil di ko alam ang isasagot ko.

"Ngayon? As I was saying. Pumapayag ka ba na dumito muna at sumama sa search in namin?" alok uli nito.

Matagal bago ako sumagot. Maraming tumatakbo sa isip ko. Di ko alam kung ano ang papasukan ko. Kaso natanggap ko na nga sa sarili ko na maging katulong dito. Ngayon pang di ako magiging katulong e di pa ako papayag?

"Sige po. Salamat po." ngumiti uli ako.

Ngumiti din si Father Ric.

"Sige. At habang andito ka, kung may kailangan ka, sabihin mo lang sa akin. Kaibigan ko si Father ALex na ninong mo kaya isipin mo na ako din siya. Wag ka mahihiyang lumapit sa akin ha?" sabay tayo pa nito.

"O siya, anong oras na pala. Tamang-tama ang dating mo. Malapit na kaming maghapunan. Halika na Angelo at ihahatid na kita sa kuwarto mo at para masama na kita sa reflectory." aya niya.

"Reflectory?" ang nasa isip ko ay para sa reflection o yung parang adoration chapel.

Natawa siya.

"Oo nga pala. Ngayon mo lang marahil narinig yan. Ang reflectory ay ang kainan namin dito sa seminaryo."

"A okay po." nangiti ako.

Nauna na siyang lumabas ng kuwarto at nasa likod naman niya ako. Sinalubong na kami ni Father Alex at Gilbert.

"O, kamusta naman ang pag-uusap niyo?" bati naman ni Ninong kay Father Ric.

"Natutuwa naman ako dito sa inaanak mo Father Alex. Magalang, matalino at magaling pa tumugtog ng piano." papuri uli sa akin ni Father Ric.

"O, di ba sabi ko sa iyo? Iba talaga ang inaanak ko." saka inakbayan pa ako ni Ninong.

Si Gilbert naman ay nakangiti pero parang nag-aalala.

"O, kamusta naman? Pumayag ka ba na sumama sa search-in nila dito?" baling sa akin ni Ninong.

"Opo." mahina kong sagot. Tiningnan ko si Gilbert. Di naintidihan ang pinag-uusapan namin.

Nakita din ni Ninong ang mukha niya kaya siya na lang ang nagpaliwanag dito habang dala-dala namin ang mga bagahe ko paakyat sa 3rd floor kung saan andun daw ang kuwarto ko.

Habang naglalakad kami ay panay ang kuwento ni Father Ric tungkol sa seminaryo. Kung gaano na katagal ito. Kung gaano na karaming pari ang mga nanggaling dito at yung iba ay mga naging obispo pa. Pinapaliwanag pa nya ang mga ibang rules dito.

Tumigil kami sa harap ng kwarto malapit sa common CR. Binuksan agad ni Father Ric iyon at nakita kong anima na kama ang andun. Ang malaking aparador ay nagsisilbing divider ng kuwarto na naghihiwalay sa anim na kama. Tatlo sa kabilang side at tatlo sa kabila. Ang dalawang kama ay malapit sa pinto. tig-iisang kama sa magkabilang dingding at may dalawang kama naman nakadikit sa bintana. Ang bintana ay nakaharap sa gitna ng seminaryo. Malamig ang kuwarto kahit bentilador lang. Naipaliwanag na ni Father Ric kanina na mas magandang mas simple ang pamumuhay dito kaya walang aircon.

Agad na ipinasok ko ang mga bagahe ko. Binuksan ni Father Ric ang isang bakanteng aparador. Agad ko namang nilagay doon ang mga bag ko.

"Tara. Mamaya mo na ayusin yan. Huli na tayo sa hapunan." sabay akbay na sa akin.

"Okay ka na ba dito?" alalang tanong ni Gilbert.

Tumango ako.

"Siyempre. Andito naman si Father Ric e. Bibisitahin ko rin si Angelo paminsan-minsan." sagot naman ni Ninong.

"Siyangapala, tutal gabi na rin sumama na rin kayo sa reflectory. Dun na kayo maghapunan." alok ni Father Ric.

Wala namang tumanggi sa amin. Nakakahiya naman kasi tumanggi. Nauna sina Father Ric at Ninong sa amin. May mga pinag-uusapan. Ako naman ay kasabay ni Gilbert. Halatang alalang-alala sa akin.

Hinawakan ko siya sa braso.

"Wag ka mag-alala. Seminaryo naman ito e. Walang mangyayaring masama sa akin." sabi ko pa dito.

"Yun na nga e. Seminaryo ito. Puro mga lalaki ang andito. Paano'ng di ako mag-alala?" seryosong baling sa akin.

Doon ko lang napagtanto. Tama nga pala siya. Seminaryo ito. Puro mga lalaki andito. Natakot ako bigla. Lapitin pa naman ako ng mga tukso. Lalo na sa lalaki.

Sa naisip kong yun para akong binuhusan ng malamig na tubig. Ano na naman kayang gulo ang susunod sa akin dito?

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09266862505. Thank you.

My Seminary Series (Part 1)


This is the third series that I will post on my blog. Sadly, My Provincial Series had a very bad ending... You were all right, it was sad writing it. I even ended up crying because of writing it. =(

Anyway, My Seminary Series is the series after My Provincial Series because it happened after it. Anyway, this is how this is how this is connected to My Provincial Series.

====================================


Kahit maraming dumadaang sasakyan ay wala akong pinara. Gusto kong lakarin pauwi ng Iloilo. Gusto kong parusahan ang sarili ko. Gusto kong mapagod at mamatay na lang.

Maya-maya pa ay may pumara kotseng bumabagal sa tabi ko. Di ko tiningnan kung sino iyon.

"Gelo, sakay na." biglang sabi nung nasa kotse. Familiar ang boses.

Paglingon ko ay si Gilbert ito. Di ko siya pinansin. Nagpatuloy ako sa paglakad.

"Wag mong sabihing maglalakad ka lang." sabi pa nito.

Wala akong pakialam sa kanya. Galit din ako sa kanya.

"Please naman. Di naman kita papayagang maglakad papuntang Iloilo." sabi pa uli nito.

Di pa rin ako tumigil.

Agad na tumigil ang kotse. Lumabas na siya at nilapitan ako.

"Pwede ba? Wag ka ngang ganyan. Wag mong patayin ang sarili mo dito. Baka mapaano ka pa." alalang-alala ang boses nito. Kinukuha ang bag ko. Pero dahil sa pagod ko ay agad niyang nakuha ang bag ko.

Agad niyang nilagay iyon sa likod ng kotse at tinulak na ako papasok ng kotse. Wala na akong lakas para manlaban.

"Anong balak mo? Lalakarin mo pauwi sa Iloilo?" sabi pa nito pagkapasok sa kotse.

"Wala kang pakialam kahit mamatay man ako." galit kong sagot sa kanya

Tumawa pa ito.

"Akala mo lang wala akong pakialam pero I care for you. Kahit na hindi man naging tayo, minahal pa rin kita. Kaya may karapatan akong mag-alala." sabi pa nito saka umakbay sa akin.

Tahimik lang ako habang nagda-drive kami.

Pagdating namin sa Sta. Barbara ay pinababa niya ako para kumain. Dahil di naman ako nakapag-almusal bago ako umalis kanina ay di na ako tumanggi. Nilibre naman niya ako dahil alam niyang wala akong dalang pera.

Pagkatapos naming kumain ay nagpatuloy kami sa biyahe namin.

"Anong balak mo ngayon?" tanong uli nito.

Di ako sumagot.

"San kita ihahatid? Sa bahay niyo? O dun sa kaibigan mo?" pagpapatuloy nito.

Tiningnan ko siya ng masama sa sinabi niya.

"Sa tingin mo ba kahit alin sa bahay na iyon may tatanggap pa sa gaya kong kahihiyan?" asik ko sa kanya.

Tumahimik siya. Medyo tinamaan sa tingin ko.

"Basta ibaba mo na lang ako sa Libertad (plaza sa downtown). Doon muna ako." sabi ko sa kanya.

"Gago ka ba? Anong gagawin mo dun?" galit na tanong nito.

"Basta dun mo na lang ako ibaba." sabi ko sa kanya.

"Di ako papayag. Dun ka na lang muna sa dorm ko pansamantala. Tutal wala namang magagalit kung doon ka e." sabi pa nito.

"Wag na. Baka abala pa ako sa iyo." sabi ko na lang.

"Di. Okay lang iyon. Di kita papayagang maging palaboy. Basta dun ka muna habang nag-iisip-isip ka." sabi pa nito.

Di na ako nagpumilit. Wala na akong alam na pwede kong tutuluyan. Bahala na.

Habang nagdadrive kami ni Gilbert ay nadaanan namin ang isang simbahan. Di ko na sasabihin ang pangalan ng simbahan.

"Gilbert, pwede mo ba akong idaan muna sa simbahan na yan?" tanong ko sa kanya.

Agad naman siyang ngumiti at niliko ang kotse papasok sa compound ng simbahan. Pagkapasok namin ay dumiretso ako sa pinakaunahang upuan. Dahil alanganing oras, wala pang masyadong tao.

Agad akong lumuhod at nagdasal. Humingi ako ng tawad sa magulang ko, kay Jan, at sa magulang nito. Pinatawad ko na rin si Ivan sa ginawa niya. Inisip ko na lang na nangyari ang lahat ng iyon dahil mali ako. Mali ang relasyon namin. Mali ang pumatol ako sa kapwa ko lalaki. Habang nagdarasal ako ay andami kong hiningi ng kapatawaran. Halos sumabog na ang dibdib sa galit at lungkot habang binubuhos ko na lang sa dasal ang mga hinanakit ko.

Hinayaan lang ako ni Gilbert pero paminsan-minsan ay hinahaplos niya ang likod at balikat ko. Alam niya kung gaano kasakit ang nangyari sa akin. Kahit papaano ay parang nailabas ko lahat ng sama ng loob ko.

Pagkatapos kong magdasal ay agad akongumupo. Binigyan ako ni Gilbert ng panyo para punasan ko ang luha ko. Di ko naman tinanggihan iyon. Alam ko lumulobo na ang mata ko sa kakaiyak.

"Angelo?" biglang may tumawag sa akin.

Sabay naming nilingon ni Gilbert ang pinanggalingan ng boses. Nakita namin na may papalapit na pari sa amin. Dahil malabo talaga ang mata ko ay nakilala ko na lang ito nang mga ilang metro na lang ang lapit nito sa amin.

"Ninong... ay Father Alex pala." sabi ko naman sabay mano sa kanya.

"Anon'ng ginagawa mo dito? Tagal na kitang di nakikita a." bati pa nito sa akin saka yumakap.

"Napadaan lang po kami. Di ko nga po alam na dito na pala kayo e." paliwanag ko naman.

"Siyanga po pala. Si Gilbert po pala kaibigan ko. Gilbert, ninong ko pala, si Father Alex." pakilala ko sa kanila.

Nagmano din si Gilbert sa ninong kong pari.

Agad na niyakap uli ako ng ninong ko.

"Musta ka na? Saan na sina Mama at Papa mo?" tanong pa nito.

Natahimik ako at nagkatinginan kami ni Gilbert.

"Hmmm. Parang may naaamoy akong problema ng inaanak ko ah. Pwede mo bang ikuwento sa Ninong mo?" tanong pa nito.

Tumango lang ako.

"Sige, wag tayo dito. Doon tayo sa kumbento. Kumain na ba kayo? Mag-usap tayo habang kumakain. Okay?" sabi pa nito sabay turo ng pinto papunta sa kumbento sa gilid ng simbahan.

Inakbayan ako nito habang papunta kami sa kumbento. Giliw na giliw kasi siya sa akin dati kaya kahit ngayon ay parang sabik itong makita ako.

Pagkapunta namin sa second floor ng kumbento kung nasaan ang hapag-kainan nila ay dinalhan agad kami ng mga katulong ng kumbento ng pagkain.

Habang kumakain naman kami ay walang hiya kong kinuwento sa ninong ko na nagkatampuhan kami nina Mama at Papa pero di ko na sinabi ang tungkol sa pagiging bading at pagkakaroon ko ng boyfriend. Para kasing di na akma pa na sabihin ko.

"So, ano'ng plano mo ngayon? Magpapatuloy ka lang sa paglalayas mo?" tanong naman nito.

"Siguro po. Tutal sa sobrang galit naman ni Papa sa akin ay di nga niya ako magawang tingnan e. Kaya mabuti po muna na palamigin ko muna ang ulo niya." yun na lang ang sinabi ko dahil alam kong yun ang gusto niyang marinig.

"E, saan ka tutuloy niyan?" tanong pa ulit ng Ninong ko.

"Sabi ko po sa kanya dun muna siya sa dorm ko. Tutal nag-iisa lang naman ako dun. May nakukuha naman akong allowance mula kay Papa at sa scholarship ko. Siguro kasya na sa amin muna yun." pagprisinta naman ni Gilbert.

"Naku Iho, baka mahirapan ka pa niyan. Ganyang umaasa ka pa sa magulang mo at sa scholarship mo kamo, mabibigatan ka niyan sa responsibilidad na iyan. Ang mabuti pa Angelo ay sumama ka na lang sa akin. May seminaryo malapit dito sa simbahan. Kaibigan ko ang paring namamalakad doon. Pwede kitang patuluyin muna doon at siguro tumulong-tulong ka lang ng konti habang andun ka." sabi pa ni Ninong.

MAtagal akong nag-isip. Di ko alam kung anong pipiliin ko. Kaso naaawa ako kay Gilbert kung siya ang aako ng responsibilidad sa akin lalo na't nag-aaral pa siya.

"Sige po Ninong. Okay lang po sa akin. Pero pwede po ba pag pasukan na ay aalis na rin po ako at maghahanap na lang po ako ng matutuluyan kasi malapit na rin po ang pasukan e. Mag-eenrol na po ako sa high school e." sabi ko naman dito.

"Naku, oo nga pala ano. Sige. Doon ka muna habang bakasyon at kapag mag-aaral ka na ay saka natin isipin yun. Okay? Basta pag kailangan mo ng konting pera e wag kang mag-atubiling lumapit sa akin ha?" sabay ngumiti pa si Ninong sa akin.

"Sa akin din ha?" dagdag naman ni Gilbert.

Agad naman kaming sumakay sa kotse ni Gilbert at tinuro sa amin ni Ninong ang daanan papunta sa seminaryo. Medyo malawak ang bakuran ng seminaryo at napakatahimik ng lugar. Malapit na rin maggabi kaya rinig na rinig ang huni ng mga ibon.

Naunang bumaba si Ninong at sinabing maghintay muna kami sa kotse. Agad siyang pumasok sa main door ng seminaryo. Makalipas ang sampung minuto mahigit ay bumalik na ito at sinabi sa aking dalhin ko na ang mga gamit ko.

"Ako na." offer pa ni Gilbert. Dahil pagod ako ay pumayag naman ako.

Habang naglalakad kami ay hinawakan ako ni Gilbert sa siko.

"Sigurado ka na ba sa desisyon mo? Kaya naman kitang alagaan habang wala ka pang matutuluyan e." seryosong tanong nito.

"Gilbert, okay na ako. Ayoko naman maging pabigat pa sa iyo. Alam ko namang malaki ang allowance na binibigay sa iyo ng school at ng Papa mo pero gusto ko munang wag magdepende sa kahit kanino. Mabuti na siguro itong andito ako. Para naman makapag-isip-isip din ako tungkol sa mga nangyari sa akin." paliwanag ko naman sa kanya.

Tumahimik lang siya. Di pa rin kuntento sa sinabi ko.

"Sige. Promise ko sa iyo kapag hindi ko na kinaya dito e ikaw ang unang-una kong tatawagan, tutal alam ko naman ang number mo sa dorm niyo e. Binigay mo na iyon kanina di ba?" pagpapaliwanag ko pa sa kanya.

"SIge. Promise mo yan ha?" saka naman ngumiti ito. May kinuha sa bulsa niya at sinuksok sa bulsa ko. Alam kong pera iyon pero di ko na tiningnan.

"Pang-emergency mo. Kung sakaling may kailangan ka pa, sabihin mo lang ha? Andito naman ang kuya mo e." saka ngumiti uli.

"Akala ko ba ayaw mong tawagin kitang kuya?" taka kong sabi sa kanya.

"Dati iyon. Ngayon e feeling ko kapatid na kita na kailangang bantayan." saka pa ginulo ang buhok ko.

Nangiti ako sa sinabi niya. Mas mabuti nang ganun ang turingan namin kesa sa iba pa.

Maya-maya pa ay dumating kami sa third floor ng seminaryo. Pinapunta kami ni Ninong sa isang malaking pinto sa dulo. Gusto daw akong kausapin ng direktor ng seminaryo. Pero ako lang daw dapat mag-isa ang papasok.

Medyo kinabahan ako pero nagpakatatag ako. Sabi ko na lang...

"Ito ang simula ng bagong kabanata ng buhay ko... Kailangan kong harapin ito."

Dahan-dahan akong naglakad papunta sa tinuro niyang pinto sa dulo ng hallway ng seminaryo.




=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09266862505. Thank you.

Thursday, April 14, 2011

My Provincial Series (part 21, Jan... Ivan... A Sad Finale)

Kamukha ni Jan

Kamukha ni Ivan

You judge as to who would be a better boyfriend. =) Anyway, this is the finale for the provincial series. I'm sorry if this will be a bit early but this is what happened so I can't do anything about it.

==============================================

Maaga pa nang dumating sina Mama at Papa para iligpit ang gamit ko. Lubos ang pasasalamat nina Mama at Papa kina Tito Ed at Tita ANna dahil sa pagbayad sa hospital bills ko. Sabay-sabay na kaming bumalik sa bahay ni Lola.

Kahit na ayaw nina Tita Anna at Tito Edward na pumunta doon dahil di naman sila kamo kaano-ano ay napilit pa rin sila nina Papa.

Madali namang nagkapalagayan ng loob si Papa at si Tito Ed. Sina Mama at Tita Anna ay nagkakilala na rin dati kaya para na kaming one big happy family na nag-uusap ang mga magulang. Naiisip ko na ikakasal na kami ni Jan. Habang nasa kotse naman kami ay nakaakbay lang si Jan. Parang ayaw niya akong mawala sa tabi niya.

Pagkadating namin sa bahay ay di na kinuha nina Tito Ed ang gamit nila sa kotse. Tutal sasaglit lang daw sila at uuwi na rin. Dumaan lang.

Agad na pumasok kami at nakisalamuha sa mga bisita. Si Jan naman ay di matanggal-tanggal ang pagkakaakbay sa akin. Di matanggal ang ngiti sa mukha nito. Agad namang napansin iyon ni Ivan pagkapasok namin. Isang matalim na tingin ang pinukol sa amin ni Ivan. Inirapan ko na lang siya at tumalikod.

Habang nasa bahay kami at umiistima sa mga bisita at nakikilamay ay di humihiwalay si Jan.

"Jan, diyan ka lang ba palagi sa tabi ko?" biro ko pa dito.

"Siyempre." agad namang sagot nito. "Baka kasi malingat ako e andun ka na naman sa Ivan na yun."

Napangiti ako sa sinabi niya. Natatakot pala itong maagaw ako. Mas guwapo nga si Ivan sa kanya pero mas malalim naman ang pinagsamahan namin kaya di siya dapat mag-alala.

"Ano ka ba? Di mo ba alam na di kita ipagpapalit dun? Ngayon pang alam kong ikaw talaga ang mahal ko at wala nang iba." bulong ko sa kanya.

Abot hanggang tenga ang ngiti na binigay niya sa akin.

Maya-maya pa ay bumaba na kami sa balkonahe ng bahay at doon nakita ko sina Kuya Jorey at Glenn na nag-iinuman. Agad kaming tinawag ng mga ito at lumapit naman kami. Tinagayan nila kami ni Jan at agad naman silang nagkapalagayan ng loob.

Maya-maya pa ay dumaan sa tabi namin si Ivan at umupo sa harap ko katabi ni Glenn. Matalim pa rin ang tingin sa amin ni Jan pero di nagsasalita.

Tuloy lang kami sa pag-iinuman. Nang dalawang oras na kaming nag-iinuman ay parang tinatamaan na kaming lahat. Nagiging madaldal na si Ivan pero si Jan ay seryoso lang at palaging ako ang inaatupag.

"Alam mo bagay kayong dalawa." sabay sabi naman ni Kuya Jorey. Tinuturo kami ni Jan.

"Gago ka talaga Kuya." saway ko naman dito.

"Bakit? Bagay naman talaga kayo. Di ba?" sabay siko nito kay Ivan.

Matalim na tingin lang ang binalik sa kanya ni Ivan.

"Oops. May nagseselos yata dito." biro naman ni Kuya Jorey.

"Tumigil ka nga." sabay tulak kay Kuya Jorey.

Agad namang napikon si Kuya Jorey dahil nalaglag siya sa upuan sa pagkakatulak ni Ivan. Agad na tumayo ito at sinuntok si Ivan. Tinamaan si Ivan sa mukha at napabagsak. Nasama si Glenn sa bagsak kasi nasa likod niya ito.

Agad naman kaming napatayo ni Jan. Inawat ko si Kuya Jorey. Pinilit namang patayuin ni Jan si Glenn at Ivan. Kinuha ni Glenn ang kamay ni Jan at tumayo ito. TInabig naman ni Ivan ang kamay ni Jan

Agad namang dumating sina Mama at Papa at iba pa naming kamag-anakan dahil sa ingay namin. Pati sina Tita ANna at Tito Ed ay andun.

Agad na nilapitan ni Tita Josie si Ivan.

"Ano bang nangyayari sa inyo? Kayu-kayong magpipinsan e nag-aaway pa."sabi pa nioto habang tinutulungang tumayo si Ivan. Nahihirapan itong tumayo dahil lasing na.

"E gago kasi iyan e. Pikon. Di marunong tumanggap ng biro." si Kuya Jorey habang dinuduro si Ivan.

"Ano ba kasi yang biruan niyo?" tanong naman ni Papa.

"E yang gago mong anak. Makati." sigaw agad ni Ivan. Dinuduro ako. Namula ako sa sinabi niya Di ko inexpect na sasabihin niya ito sa akin at lalong di ko alam na kaya niyang sabihin iyon sa harap ng maraming tao.

"Hoy. Ayusin mo yang pananalita mo Ivan. Nakakahiya sa mga tao." saway naman ni Mama.

"Bakit? Nahihiya kayo sa sinasabi ko? Bakit akala niyo ba e anghel ang anak niyo. Pwe! Di bagay sa kanya ang pangalan niya dahil reyna ng kati ang anak niyo." patuloy pa nito.

Namumula na ako sa hiya at takot. Agad tinakpan ni Jan ang dalawang tenga ko. Ayaw na niyang marinig ko ang mga sinasabi ni Ivan.

"Yan, kampihan mo yan. Tutal bagay naman kayo e. Di ba Angelo? Pagkatapos mong gamitin ang katawan ko e binalikan mo yang hayop na lalaking yan? E mas guwapo naman ako diyan e. Bakit mas malaki ba titi niya sa akin." mas lumalakas pa ang boses nito.

Agad na sinugod ni Papa si Ivan at sinuntok sa tiyan.

"Sige, suntukin mo ako. Okay lang. Wala akong pakialam. Ang importante malaman mo. Bakla ang anak mo. Bakla! BAkla! BAkla! Bakla!" paulit-ulit pa nitong sigaw sa akin.

Naririnig ko na nagbubulungan na ang mga tao. Di makapaniwala si Papa. Matalim na tingin lang ang ipinukol sa akin.

"At yan!" duro pa ni Ivan kay Jan. "Akala niyo magkaibigan ang dalawang iyan? Mag-syota yan. Araw-araw pa ngang nagkakantutan at nagtsutsupaan ang dalawang iyan e."

Halos matunaw na ako sa hiya. Agad akong kumawala sa pagkakahawak ni Jan at patakbong pumunta sa kuwarto. Agad kong nilock iyon at humagulgol. Di ako makapaniwala sa nangyari. Di ako makapaniwala na magagawa ni Ivan iyon.

Ilang oras na walang nagtangkang kumatok sa kuwarto. Siguro mga dalawang oras na akong nag-iiyak sa kuwarto nang dumilim ang paningin ko.

Nagising na lang ako na nakahiga at nakapalibot sa akin si Kuya Jorey, Glenn at Tita Josie. Siguro mga madaling araw na rin iyon.

Agad kong kinuha ang unan at tinakip sa mukha ko. Muli umiyak ako.

"Gel, wag ka nang umiyak. Di naman sinasadya ni Ivan ang ginawa niya. Sorry na. Ako naman may kasalanan kaya nangyari iyon e." sabi pa ni Kuya Jorey.

Matagal bago uli ako natigil sa kakaiyak. Agad akong pinainom ng tubig ni Glenn. Hinaplos pa ang likod ko.

"Nasaan sina Papa?" tanong ko kay Kuya Jorey.

"Nasa baba lang." seryosong sabi pa ni Kuya Jorey.

"Si... Sina Jan?" atubili kong tanong kay Kuya Jorey.

Nagtinginan muna sina Tita Josie at Kuya Jorey.

"Umuwi na sila." medyo mahinang sabi ni Ate Josie.

"B...bA.. kit di man lang sila nagpaalam?"

"Galit na galit ang Daddy ni Jan sa nangyari. Nakakahiya daw. Nag-away pa nga ang mag-ama e. Kasi gusto kang sundan ni Jan dito kaso pinigilan siya ng Daddy niya. Tinanong naman siya ng Daddy niya kung totoo ang sinabi ni Ivan, ang sabi naman ni Jan ay totoo ngang mag-boyfriend kayo." tumigil si Tita Josie. Ayaw magpatuloy sa pagkuwento.

Si Glenn ang nagtuloy.

"Sinuntok siya ng Daddy niya at agad na hinila papunta sa kotse nila. Di man lang sila nagpaalam o nagsalita kahit kanino. Agad silang umalis." kuwento ni Glenn.

Yun lang at tuluyan na akong umiyak. Di ko inaasahan na magagawang suntukin ni Tito Ed si Jan dahil sa akin. Ang masama pa noon ay ang pagiging masaya namin ni Jan ay mapapalitan lang ng galit nila sa isa't isa at malaman sa akin na rin. Pinahiya ko sila sa harap ng maraming tao. Pati magulang ko ay napahiya din dahil sa bwisit na pagiging bakla ko.

Agad akong bumangon at kinuha ang bag ko. Pinasok ko lahat ng damit ko at ilang gamit. Sinubukan akong pigilan ni Tita Josie pero di ako nagpapapigil. Galit na galit ako sa sarili ko. Kaya mas mabuti pang umalis ako dito.

Kahit na nagpipigil sina Kuya Jorey at Tita Josie ay di nila nakayanang pigilan ako pababa ng hagdan. Pagkakita sa akin nina Papa at Mama ay tinakpan nila ng dalawang kamay ang mukha nila. Kinakahiya na nila ako.

Wala na akong pakialam, naisip ko. Dali-dali akong lumabas ng bahay nina Lola at kahit maraming tao ang nakatingin ay wala na akong pakialam. Gusto kong mawala na dito. Ayokong makita kahit sino sa kanila. Sila na naging dahilan kung bakit mawawala sa akin ang taong mahal ko.

Wala akong pakialam kahit malayo ang Capiz sa Iloilo City. Gusto kong umalis sa lugar na ito. Kung ano man mangyayari sa akin ay di ko alam.




=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09266862505. Thank you.

Wednesday, April 13, 2011

My Provincial Series (Part 20, Jan... A Happy...)




If I look at him closely, he really does look like Jan. Hay...

===================================

Maaga pa ay ginising na ako ng halik sa labi ni Jan. Pagmulat ng mata ko ay ang gwapo kong bestfriend ang nasa tapat ng mukha ko at ang labi niya ang nakadampi sa bibig ko.

Agad kong binawi ito.

"Jan, magtoothbrush ka muna." agad kong sabi sa kanya.

Bigla din siyang bawi at inamoy ang hininga.

"Di naman e." sabay palo sa hita ko.

"Joke lang. Halika nga dito." saka hinila ko uli siya para halikan ako.

Maya-maya pa ay may kumatok sa pinto. Mabilis na tinungo ni Jan iyon at binuksan. Pumasok ang nurse at sumunod ang doktor.

"Iho, how are you feeling?" agad na bati ng doktor.

Ngumiti lang ako.

Agad siyang tumingin sa nurse at ang nurse ay agad na lumabas.

"Well, pumunta lang ako dito just to inform you na bukas ay makakalabas ka na. Negative naman ang results ng colonoscopy mo. Wala kaming nakitang ibang sugat sa bituka mo. Since medyo sumara na rin naman ang sugat sa anal lining mo ay pwede ka nang umuwi bukas at sa bahay niyo na lang magpagaling." paliwanag ng doktor.

Tsaka siya lumingon kay Jan. First time niya nakita ito kaya tiningnan niya ng matagal. Tsaka siya ngumiti. Tsaka lumingon sa akin.

"Actually, I myself have other theories." medyo nakangiti pa ito.

"Iho, I for one know exactly what happened. Alam ko ang dahilan kung bakit ka dinugo pero of course I cannot make a report out of intuition. Can you honestly tell me na iba ang dahilan ng pagkasugat ng anal lining mo? I will listen. Mas madali kitang mabibigyan ng payong medikal kung sasabihin mo sa akin ang totoo."

Pinakakampante ng doktor ang pakiramdam ko. Feeling ko gustong-gusto ko magshare sa kanya pero nakakaasiwa.

Parang nabasa niya ang nasa isip ko. Agad niyang tinaas ang daliri niya at tinuro si Jan.

"Siya ba ang dahilan niyan?" sabay nguso sa gitnang bahagi ng katawan ko.

"Di ah." agad na tanggi ni Jan.

Natawa ako sa biglaang sagot nito.

Umiling ako. Saka ko kinuwento sa kanya. Si Jan naman ay napapangiti sa kuwento ko.

Pagkatapos ko magkuwento ay siya namang pagbuntung-hininga ng doktor.

"Hay. Sabi ko na nga ba e. You kids these days." saka sumeryoso ang mukha ng doktor at hinawakan ako sa kamay. Tumingin din kay Jan

"Take it easy okay? Mag-ingat kayo ha. Be sure na alam niyo kung ano ang ginagawa niyo. And always be careful. Always practice safe sex." dugtong pa ng doktor.

Pagkalabas ng doktor ay agad na tumawa si Jan.

"Sabi ko na nga ba e. Tinira ka sa pwet e." saka uli tumawa ng malakas.

Binato ko siya ng unan sa mukha. Sinalo niya ito at nilagay sa likod ko. Agad ay hinalikan niya ako sa labi.

"I love you." sabi pa nito sa akin.

"I love you too." sabi ko naman sa kanya.

Agad na nagliwanag ang mukha niya.

"Talaga?" parang batang nakakita ng regalo sa pasko ang mukha niya.

Tumango ako.

"Talaga? Mahal mo pa rin ako? Ibig sabihin pwede na kitang maging boyfriend?" ulit pa nito.

Ngumiti ako at tumango uli.

"Yahoo!" sigaw pa nito. Saka nagtatalon sa tuwa.

Lumapit uli sa akin at hinawakan ako sa kamay.

"Gel, gusto ko pareho ang school natin okay? Mamaya sasabihin ko kina Mommy na i-enroll ka rin sa WVSU para magkasama tayo. Kayang-kaya naman nila na bayaran ang tuition mo e. Gusto din nila yun at least magkakasama tayo di ba?" tuwang-tuwa na itong nagpaplano.

Wala akong masagot kundi tango na lang. Natutuwa din ako na nakaya ko nang tanggapin ang pagmamahal niya.

Niyakap niya uli ako ng mahigpit.

"Diyan ka lang ha? Tatawagan ko sina Mommy at Daddy. Sasabihin ko na payag ka nang sumama sa akin sa WVSU. Okay?" sabi pa nito at dumiretso sa pinto.

Pagkalabas nito ay di pa rin matanggal ang ngiti ko. Napapailing ako sa kanya. Labis ang tuwa sa mukha ni Jan. Pero parang may kung anong kumirot sa puso ko. Kinakabahan ako. Di ko alam kung bakit.

Wala pang isang oras nang tumawag si Jan ay agad ding dumating sina Tita Anna at Tito Edward. Agad akong hinalikan ni Tita Anna sa noo.

"Gel, thank you sa pagpayag na sumama sa anak ko. Alam namin na this will be too much to ask from you kaso alam namin na ikaw lang ang makakapagpatino sa anak namin. You are a very good influence kay Jan." bungad pa ng Mommy niya. Halatang tuwang-tuwa din.

Si Tito Ed naman ay tatango-tanog lang na nakangiti.

"Well, since makakalabas ka na sa ospital bukas, we better pay the bill." sabi pa ni Tito Ed.

"Naku Tito. Wag na po. Kaya na po nina Mama yan." agad kong pigil sa kanila. Nahihiya ako sa gagawin nila.

"No, iho. That's the least we could do. After all, parang anak ka na rin namin di ba?" sabi pa ni Tita Anna, sabay haplos sa ulo ko.

Di na ako tumutol dahil alam kong gagawin talaga nila iyon kahit anong gawin ko.

Mga isang oras bago pa sila nakabalik at pagkabalik nila ay maydala pa silang pagkain galing McDonalds. As usual alam nila na iyon ang paborito kong fastfood.

Parang one big happy family na naman kaming kumakain. Nang gabing iyon ay napag-desisyunan nina Tito at Tita na wag nang tumuloy sa hotel. Dun na sila nagpalipas ng gabi sa hospital. Buong gabing naglilista si Tita Anna ng bibilhin namin pagdating sa Iloilo. Dapat daw maghanda na kami para sa pasukan tutal malapit na ang June.

Andaming nilista ni Tita Anna pero wala man lang akong sinabi. Si Jan ang nagsabi ng kung anu-anong bibilhin para sa amin. Nakangiti lang akong tinitingnan silang tatlo na nagpaplano para sa amin.

Late na kami nakatulog dahil sa pagkukuwentuhan namin at kahit na nahirapan sina Tito at Tita na matulog sa bench ay tiniis nila iyon. Pero sa huli ay napagpasyahan pa rin nilang bumalik sa hotel. Mga alas-dyes na ng umuwi sila at pagkabalik ni Jan galing sa paghahatid sa kanila ay agad na ngumiti na naman ito.

Alam ko na ang nasa isip nito.

Agad na nilock na naman niya ang pinto. Kasabay noon ay ang mabilis niyang pagtakbo papunta sa kama ko at pagsiil sa akin ng halik. Mabilis na hinubad nito ulit ang mga kasuotan namin at walang pigil kaming nagtalik ng gabing iyon.

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.'

For suggestions or comments, please feel free to message me at 09213450145 or 09266862505. Thank you.

My Provincial Series (Part 19, Jan reunited... continuing My Elementary Series)



Wala akong makitang kamukha ni Jan e pero may similarity siya sa dalawang pictures sa taas.

========================================

Pagkahubad ni Jan ng aking hospital gown ay agad na siniil niya ng halik ang leeg ko. Mas malalim ang mga halik niya. Mas madiin. Rinig na rinig ko ang bawat pagsinghap niya. Hinahayaan ko siya kahit na mamasa-masa ang mga halik niya dahil naiintindihan ko siya kung gaano siya kasabik dahil sa isang linggo din naming di pagkikita at pagtatalik.

"Gel, I love you." sabi pa niya sa gitna ng bawat halik niya.

Kung dati ay ako ang mas gumagalaw at nangunguna sa amin ay kabaligtaran ito ngayon dahil kitang kita ko sa kanya kung gaano siya kasabik sa akin.

Mas madiin ang pagdilang ginawa niya sa aking balat lalo na sa bandang dibdib at mga utong nito. Wala akong magawa kundi ang hawakan ang ulo niya para mas lalo pa niyang idiin ito. Masyado ko ring namiss ang pagtatalik namin.

Dahil sa init ng mga halik niya ay agad akong tinigasan. Dahil nakadagan siya sa harapan ko ay agad niyang naramdaman ang pagtigas nito sa dibdib niya. Dali-dali niyang tiningnan ito at namangha talaga siya dahil ito ang unang pagkakataon na tumigas ito.

"Iyan nga pala ang surprise ko sa iyo." sabay sabi ko sa kanya nang makitang natuwa siya sa nakita.

"Thanks naman." sabay agad niyang hinalikan ito.

Dahan-dahan niyang hinawakan ang pinakapuno nito at agad niyang sinubo. Ngayon lang niya ginawa iyon sa akin kaya para akong kinuryente at inapoy nang sabay. Di ko maipaliwanag ang sarap noon sa akin. Mas lalo ko tuloy naidiin ang titi ko sa loob ng bibig niya. Dahil di siya sanay ay agad niyang nailuwa ito.

"Jan, sorry. Nadala ako." pag-sorry ko sa kanya.

"Hindi. Okay lang. Di lang ako sanay." sagot naman nito. "Pero matagal ko na rin gustong gawin iyon sa iyo."

"Talaga?"

"Oo, hinihintay ko lang na tumayo na ito para naman magawa ko rin sa iyo ang ginagawa mo sa akin ." pagpapaliwanag pa nito.

Dahan-dahan niya uling sinubo ang ari ko. Mas maingat. Mas malambing ang bawat halik at subo niya dito. Agad din siyang tumigil at tumingin sa akin.

"Gel, may favor ako sa iyo pwede?"

"Huh? Anong favor iyon?" medyo expected ko na hihingihin niyang pasukin ako.

"Pwede bang gawin mo rin sa akin ang ginagawa ko sa iyo dati?" medyo nahihiya pero malambing niyang tanong.

"Huh? Di ko maintindihan." sabi ko naman.

"Pwede bang ngayong gabi e ako naman ang pasukin mo?" pagpapaliwanag naman nito.

Natigilan ako sa sinabi niya. Di ko alam kung tama ba ang narinig ko. Di ko rin alam kung ano isasagot ko.

"Di ko alam. Alam mo namang di pa ako nakakaganun e. At di ka pa rin napapasok diyan kahit kelan di ba? Sure ka bang kaya mo?" medyo nagdadalawang-isip ko pang tanong.

"Basta. Di ko alam kung kaya ko pero alam ko gusto kong gawin natin iyon pero gusto ko ako naman ang pasukin mo. Gusto kong maramdaman ang nararamdaman mo dati kapag pinapasok kita." pakiusap pa nito.

"Di ko talaga alam. Di ako sanay e. Ikaw din. Baka masaktan lang kita." nag-aalala at nagdadalawang-isip kong sabi.

"Wala akong pakialam. Alam ko mahal kita para tiisin iyon."

Di na ako nagpumilit umayaw. Tumango na lang ako at agad siyang ngumiti. Binalik niya ang baling niya sa alaga ko na hindi pa rin maalis-alis ang katigasan nito. Buong-buo niya itong sinusubo. Parang sabik na sabik siyang gawin ito sa akin dati kaya ngayon niya nilalabas ang pananabik niya.

"Ummm.... Gel, anlaki na ng sa iyo." mga salitang namumutawi sa labi niya paminsan-minsan sa pagitan ng mga pagsubo niya.

Ako naman ay hindi magkamayaw sa sarap ng ginagawa niya sa akin.

"Jan, ikaw naman isubo ko please?" sabi ko naman sa kanya dahil nasasabik na akong paligayahin siya.

Agad din siyang tumayo at lumuhod sa gilid ng ulo ko. Agad kong sinubo ang kanina pa niyang tayung-tayong alaga. HInawakan ko ito sa pinakapuno para dumiretso sa mukha ko. Agad din niyang pinasok sa bibig ko ito kaya medyo nabilaukan ako. Pero di ko pinahalata sa kanya.

Siya na mismo ang naglabas-masok ng titi niya sa bibig ko. Kinakantot niya ang bibig ko kaya medyo hinigpitan ko ang pagsipsip dito. Halos mabaliw siya sa sarap nito. Ansarap niyang tingnan na nangingintab sa pawis. Lalaking-lalaki ang katawan niya.

"Gel... ansarap mo pa rin. Wala kang kupas sumubo." sabi nito habang umuungol.

Nang maramdaman kong malapit na siyang labasan ay agad niyang binunot ang ari niya sa bunganga ko. Di natuloy ang pagputok nito. Agad niyang kinuha ang lotion sa bag niya at nilagyan ng lotion ang titi ko. Dahil sa hindi ko alam ang gagawin ay nagpaubaya lang ako habang nakatihaya.

Nilagyan din niya ang butas ng puwet niya ng lotion saka pumuwestong paupo sa taas ng titi ko. Dahan-dahan niyang tinutok iyon doon at nang nakatama na ay dahan-dahan niyang pinasok. Kitang-kita sa mukha niya ang sakit. Naaawa ako sa kanya pero ayoko siyang pigilan dahil alam ko na kung gusto niya ay di siya mapipigilan. Alam ko ring tinitiis niya ito dahil gustong-gusto niyang matuloy kaya useless na kung pipigilan ko siya.

Dahan-dahan ang pagpasok ng titi ko sa pwet niya at paminsan-minsan ay nararamdaman kong nasasakal ang ulo ng ari ko. Pero pinabayaan ko siya sa gusto niyang gawin.

Maya-maya pa ay naisagad na niya ang ari ko sa loob niya. Pasok na pasok na ito. Matagal bago masanay ang puwet niya kaya matagal bago niya sinimulang hugutin iyon. Dahan-dahang hugot-baon muna ang ginawa niya. Para naman mapakalma siya sa sakit nun ay hinihimas-himas ko ang alaga at utong niya. Medyo nasarapan naman siya kaya parang bumibilis ang pagtaas-baba niya sa ari ko.

Ako man ay parang nasanay na at di na parang nasasakal kaya naenjoy ko ang paghugot-baon ng ari ko sa loob ng puwet niya. Ang kanina mga aray at sakit ay napalitan na ng ungol ng sarap.

"Aaaa... Gel, ansarap pala nito. Kaya pala gustong-gusto mo ito." sabi pa nito habang sumasakay na parang nangangabayo sa taas ko.

"Ansarap din ng butas mo Jan. Ansikip mo. Ansarap pasukin." sabi ko naman. Agad akong umupo para madilaan ang mga utong niya kaya agad siyang napaliyad sa sarap.

Mabilis na ang pagtaas-baba niya sa katawan ko at ang titi ko ay nababaliw na sa loob niya. Gustong-gusto ko nang labasan.

"Jan, malapit na ako." sabi ko sa kanya.

"Huh? Ambilis naman. Wag muna." sabi pa nito.

"Di ko na kaya. Pwede naman nating ulitin e." sabi ko naman.

"Sige, promise mo ha? Uulitin natin to mamaya ha?"

Tumango ako.

"Limang beses ha?" tanong pa nito.

"Tingnan natin." yun na lang nasabi ko.

Agad ay tinulak niya ako pahiga. Bumaba siya para halikan ako sa bibig. HAbang naghahalikan kami ay ramdam ko na mas madiin at mabilis ang pagtaas-baba niya. Mas lalo akong nalibugan sa ginawa niya. Nilapirot pa niya ang mga utong ko.

"Jan, di ko na kaya. Sasabog na ako." sabi ko pa.

"Sige, baby ko... iputok mo lang... sa ... loob... ko....." pautal-utal nitong sabi habang nagtataas-baba pa.

Isang malakas na ulos ang ginanti ko sa pagtaas-baba niya at agad na pumutok galing doon ang masaganang tamod. Alam ko maraming lumabas sa akin dahil sa unang pagkakataon na makakantot ako sa puwet at virgin pa ang una kong napasok.

"Aaaahhh... aaaannngggg.... i...niiiit..." sabi pa nito nang maramdaman ang maraming tamod na pumuputok-putok sa loob niya.

Agad siya lumiyad at nagbati. Ilang taas-baba lang ng kamay niya ay pumulandit na sa dibdib at mukha ko ang tamod niya. Marami ding lumabas sa kanya. Siguro pang-isang linggo niya iyon na wala ako.

Bumagsak siya sa taas ko at ang tamod niya ay kumalat sa katawan namin.

"Gel... namiss ko ito." sabi pa niya habang unti-unting binubunot ang titi ko sa pwet niya.

"Namiss din kita. Pero ansarap pala kumantot." nasabi ko naman.

"Promise mo di ba? five times tayo?" paalala pa nito.

Tumango naman ako at ngumiti dahil gusto ko ring gawin uli iyon.

Pinunasan niya muna nga tissue ang mga tamod namin at tumakbo siya sa banyo para maghugas. Di nga pala siya nakapaghanda kaya agad din akong pumunta sa banya para maghugas ng kinalat niya.

Nainis ako na natatawa. Di nga naman pala niya alam kung paano maghanda sa ganoon e. Tinuruan ko siya kung paano hugasan ang loob ng puwet niya.

Pagkatapos naming maghugas ay uminom lang kami ng tubig at tinuloy-tuloy namin ang promise ko sa kanya. Nakaanim na putok ako nung gabing iyon. Siya naman ay lima. Mga alas-singko na kami ng madaling-araw nakatulog.

Bago pa siya humiga sa bench sa tabi ko ay nag-good night/good morning kiss pa siya sa akin. Medyo matagal iyon.

"I love you." sabi pa nito.

Di ko alam kung sasagot ako o hindi. Naintindihan naman niya kung bakit di ako sumagot kaya agad na itong pumunta sa bench niya.

"I love you." pahabol kong sabi bago pa niya maipikit ang mata niya.

Humarap siya sa akin at nag-flying kiss. Kunwari ay hinuli ko iyon at gumanti din ako sa kanya. Hinuli din niya ito at nilagay ang kamay niya sa puso niya.

Kahit papaano ay natanggal nito ang sakit sa puso ko.

=================================================


Reminder:

!!!Not for reposting!!! Please? This is a personal story. Not fiction so please do not re-post as your own. Thank you.

Don't forget to follow.